Livro dos Provérbios 29

SAGRADA BIBLIA	GREEK BIBLE
1 O homem que, apesar das admoestações, se obstina será logo irremediavelmente arruinado.	1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.
2 Quando dominam os justos, alegra-se o povo; quando governa o ímpio, o povo geme.	2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.
3 Quem ama a sabedoria alegra seu pai; o que freqüenta as prostitutas dissipa sua fortuna.	3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.
4 É pela justiça que um rei firma seu país, mas aquele que o sobrecarrega com muitos impostos, o arruína.	4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.
5 O homem que adula seu próximo estende redes aos seus pés.	5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.
6 No delito do ímpio há um ardil, mas o justo corre alegremente.	6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.
7 O justo conhece a causa dos pobres; o ímpio a ignora.	7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.
8 Os escarnecedores ateiam fogo na cidade, mas os sábios acalmam o furor.	8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.
9 Discute um sábio com um tolo? Que ele se zangue ou que ele se ria, não terá paz.	9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.
10 Os homens sanguinários odeiam o íntegro, mas os homens retos tomam cuidado com sua vida.	10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.
11 O insensato desafoga toda sua ira, mas o sábio a domina e a recalca.	11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.
12 Quando um soberano presta atenção às mentiras, todos os seus servidores tornam-se maus.	12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.
13 O pobre e o opressor se encontram: é o Senhor que ilumina os olhos de cada um.	13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.
14 Um rei que julga com eqüidade os humildes terá seu trono firmado para sempre.	14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.
15 Vara e correção dão a sabedoria; menino abandonado à sua vontade se torna a vergonha da mãe.	15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.
16 Quando se multiplicam os ímpios, multiplica-se o crime, mas os justos contemplarão sua queda.	16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.
17 Corrige teu filho e ele te dará repouso e será as delícias de tua vida.	17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.
18 Por falta de visão, o povo vive sem freios; ditoso o que observa a instrução!	18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.
19 Não é com palavras que se corrige um escravo, porque ele compreende, mas não se atém a elas.	19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.
20 Viste um homem precipitado no falar: há mais esperança num tolo do que nele.	20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
21 Um escravo mimado desde sua juventude, acaba por se tornar desobediente.	21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.
22 Um homem irascível excita contendas; o colérico acumula as faltas.	22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.
23 O orgulho de um homem leva-o à humilhação, mas o humilde de espírito obtém a glória.	23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.
24 Quem partilha com o ladrão, odeia-se a si mesmo; ouve a maldição e nada denuncia.	24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.
25 O temor dos homens prepara um laço, mas quem confia no Senhor permanece seguro.	25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.
26 Muitos buscam o favor dum príncipe, mas é do Senhor que cada homem alcança justiça	26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.
27 O homem iníquo é abominado pelos justos; o ímpio abomina aquele que anda pelo caminho certo.	27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.