Vangelo secondo Matteo 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens: | 1 Jesús les habló otra vez en parábolas, diciendo: |
2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo. | 2 «El Reino de los Cielos se parece a un rey que celebraba las bodas de su hijo. |
3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire. | 3 Envió entonces a sus servidores para avisar a los invitados, pero estos se negaron a ir. |
4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”. | 4 De nuevo envió a otros servidores con el encargo de decir a los invitados: "Mi banquete está preparado; ya han sido matados mis terneros y mis mejores animales, y todo está a punto: Vengan a las bodas". |
5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam; | 5 Pero ellos no tuvieron en cuenta la invitación, y se fueron, uno a su campo, otro a su negocio; |
6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt. | 6 y los demás se apoderaron de los servidores, los maltrataron y los mataron. |
7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit. | 7 Al enterarse, el rey se indignó y envió a sus tropas para que acabaran con aquellos homicidas e incendiaran su ciudad. |
8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni; | 8 Luego dijo a sus servidores: "El banquete nupcial está preparado, pero los invitados no eran dignos de él. |
9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”. | 9 Salgan a los cruces de los caminos e inviten a todos los que encuentren". |
10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium. | 10 Los servidores salieron a los caminos y reunieron a todos los que encontraron, buenos y malos, y la sala nupcial se llenó de convidados. |
11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali | 11 Cuando el rey entró para ver a los comensales, encontró a un hombre que no tenía el traje de fiesta. |
12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit. | 12 "Amigo, le dijo, ¿cómo has entrado aquí sin el traje de fiesta?". El otro permaneció en silencio. |
13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”. | 13 Entonces el rey dijo a los guardias: "Atenlo de pies y manos, y arrójenlo afuera, a las tinieblas. Allí habrá llanto y rechinar de dientes". |
14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”. | 14 Porque muchos son llamados, pero pocos son elegidos». |
15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone. | 15 Los fariseos se reunieron entonces para sorprender a Jesús en alguna de sus afirmaciones. |
16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum. | 16 Y le enviaron a varios discípulos con unos herodianos, para decirle: «Maestro, sabemos que eres sincero y que enseñas con toda fidelidad el camino de Dios, sin tener en cuenta la condición de las personas, porque tú no te fijas en la categoría de nadie. |
17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”. | 17 Dinos qué te parece: ¿Está permitido pagar el impuesto al César o no?». |
18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae? | 18 Pero Jesús, conociendo su malicia, les dijo: «Hipócritas, ¿por qué me tienden una trampa? |
19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium. | 19 Muéstrenme la moneda con que pagan el impuesto». Ellos le presentaron un denario. |
20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”. | 20 Y él les preguntó: «¿De quién es esta figura y esta inscripción?». |
21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”. | 21 Le respondieron: «Del César». Jesús les dijo: «Den al César lo que es del César, y a Dios, lo que es de Dios». |
22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt. | 22 Al oír esto, quedaron admirados y, dejando a Jesús, se fueron. |
23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum | 23 Aquel mismo día se le acercaron unos saduceos, que son los que niegan la resurrección, y le propusieron este caso: |
24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo. | 24 «Maestro, Moisés dijo: "Si alguien muere sin tener hijos, que su hermano, para darle descendencia, se case con la viuda". |
25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo; | 25 Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos. El primero se casó y como murió sin tener hijos, dejó su esposa al hermano. |
26 similitersecundus et tertius usque ad septimum. | 26 Lo mismo ocurrió con el segundo, después con el tercero, y así sucesivamente hasta el séptimo. |
27 Novissime autem omnium mulier defunctaest. | 27 Finalmente, murió la mujer. |
28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”. | 28 Respóndenos: cuando resuciten los muertos, ¿de cuál de los siete será esposa, ya que lo fue de todos?». |
29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei; | 29 Jesús les dijo: «Están equivocados, porque desconocen las Escrituras y el poder de Dios. |
30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo. | 30 En la resurrección ni los hombres ni las mujeres se casarán, sino que todos serán como ángeles en el cielo. |
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente: | 31 Y con respecto a la resurrección de los muertos, ¿no han leído la palabra de Dios, que dice: |
32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”. | 32 "Yo soy el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob"? ¡El no es un Dios de muertos, sino de vivientes!». |
33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius. | 33 La multitud, que había oído esto, quedó asombrada de su enseñanza. |
34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum. | 34 Cuando los fariseos se enteraron de que Jesús había hecho callar a los saduceos, se reunieron en ese lugar, |
35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum: | 35 y uno de ellos, que era doctor de la Ley, le preguntó para ponerlo a prueba: |
36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”. | 36 «Maestro, ¿cuál es el mandamiento más grande de la Ley?». |
37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua: | 37 Jesús le respondió: «Amarás al Señor, tu Dios, con todo tu corazón, con toda tu alma y con todo tu espíritu. |
38 hoc est magnum et primum mandatum. | 38 Este es el más grande y el primer mandamiento. |
39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum. | 39 El segundo es semejante al primero: Amarás a tu prójimo como a ti mismo. |
40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”. | 40 De estos dos mandamientos dependen toda la Ley y los Profetas». |
41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus | 41 Mientras los fariseos estaban reunidos, Jesús les hizo esta pregunta: |
42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”. | 42 «¿Qué piensan acerca del Mesías? ¿De quién es hijo?». Ellos le respondieron: «De David». |
43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens: | 43 Jesús les dijo: «¿Por qué entonces, David, movido por el Espíritu, lo llama "Señor", cuando dice: |
44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”? | 44 "Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi derecha, hasta que ponga a tus enemigos debajo de tus pies"? |
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”. | 45 Si David lo llama "Señor", ¿cómo puede ser hijo suyo?». |
46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare. | 46 Ninguno fue capaz de responderle una sola palabra, y desde aquel día nadie se atrevió a hacerle más preguntas. |