Siracide 24
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 Laus sapientiae. Sapientia laudabit animam suam et in Deo honorabitur et in medio populi sui gloriabitur | 1 La sapienza loda se stessa e si vanta in mezzo al suo popolo. |
2 et in ecclesia Altissimi aperiet os suum et in conspectu virtutis illius gloriabitur | 2 Apre la bocca nell'assemblea dell'Altissimo e si vanta dinanzi alla sua corte celeste: |
3 et in medio populi sui exaltabitur et in plenitudine sancta admirabitur | 3 "Io sono uscita dalla bocca dell'Altissimo, e come vapore ho ricoperto la terra. |
4 et in multitudine electorum habebit laudem et inter benedictos benedicetur dicens: | 4 Ho abitato nelle altezze del cielo, avevo il trono in una colonna di nubi. |
5 “ Ego ex ore Altissimi prodivi, primogenita ante omnem creaturam. | 5 Io sola ho fatto il giro del cielo e ho passeggiato nel profondo degli abissi. |
6 Ego feci in caelis, ut oriretur lumen indeficiens, et sicut nebula texi omnem terram. | 6 Sui flutti del mare e su tutta la terra, in ogni popolo e nazione avevo dominio. |
7 Ego in altissimis habitavi, et thronus meus in columna nubis. | 7 Ciò nonostante ho cercato un luogo di quiete, qualcuno, nel cui podere sostare. |
8 Gyrum caeli circuivi sola et in profundum abyssi ambulavi, | 8 Allora il Creatore di tutto mi diede un comando, il mio Creatore mi ha dato una sede per riposare e mi ha detto: Metti tenda in Giacobbe, sia in Israele la tua eredità. |
9 in fluctibus maris et in omni terra steti | 9 Egli mi ha creato nell'inizio, prima del tempo e non verrò meno, per sempre. |
10 et in omni populo et in omni gente primatum habui | 10 Ho officiato davanti a lui, nella tenda sacra, risiedendo in Sion. |
11 et omnium excellentium et humilium corda virtute calcavi. In his omnibus requiem quaesivi: cuius in hereditate morabor? | 11 Nella città che ama, mi ha fatto posare, il mio potere è ora in Gerusalemme. |
12 Tunc praecepit et dixit mihi Creator omnium, et, qui creavit me, quietem dedit tabernaculo meo | 12 Ho messo radici in un popolo glorioso, ho avuto l'eredità nella porzione del Signore. |
13 et dixit mihi: “In Iacob inhabita et in Israel hereditare et in electis meis mitte radices”. | 13 Son cresciuta alta come cedro del Libano e come cipresso dei monti dell'Ermon. |
14 Ab initio ante saecula creata sum et usque ad futurum saeculum non desinam. | 14 Son cresciuta come una palma d'Engaddi, come un roseto di Gerico, come ulivo che spicca in pianura, mi son fatta alta come platano. |
15 Et in tabernaculo sancto coram ipso ministravi, et sic in Sion firmata sum et in civitate similiter dilecta requievi, et in Ierusalem potestas mea. | 15 Ho diffuso profumo come cinnamòmo, come balsamo aromatico e come mirra, come gàlbano, ònice e storàce, come vapore d'incenso nel santuario. |
16 Et radicavi in populo honorificato et in parte Domini, in hereditate illius, et in plenitudine sanctorum detentio mea. | 16 Stendo i miei rami come il terebinto, essi sono rami di gloria e di grazia. |
17 Quasi cedrus exaltata sum in Libano, et quasi cupressus in montibus Hermon. | 17 Come la vite ho splendidi pampini, i miei fiori portano frutti di gloria e di ricchezza. |
18 Quasi palma exaltata sum in Engaddi, et quasi plantatio rosae in Iericho. | 18 Venite a me, o voi che mi desiderate, per saziarvi con i miei frutti. |
19 Quasi oliva speciosa in campis, et quasi platanus exaltata sum iuxta aquam in plateis. | 19 Il mio ricordo è più dolce del miele, possedermi val più che favo di miele. |
20 Sicut cinnamomum et balsamum aromatizans odorem dedi; quasi myrrha electa dedi suavitatem odoris. | 20 Quanti mi mangiano avranno ancora fame, quanti mi bevono avranno ancora sete. |
21 Et quasi storax et galbanus et ungula et gutta, et quasi libani vapor in tabernaculo. | 21 Chi mi segue non sarà svergognato, quanti si occupano di me non peccheranno". |
22 Ego quasi terebinthus extendi ramos meos, et rami mei rami honoris et gratiae. | 22 Tutto ciò è il libro dell'alleanza del Dio altissimo, la legge che ci ha comandato Mosè e forma l'eredità delle adunanze di Giacobbe. |
23 Ego quasi vitis germinavi gratiam, et flores mei fructus honoris et honestatis. | 23 Essa trabocca di sapienza come il Pison e come il Tigri nei giorni delle primizie, |
24 Ego mater pulchrae dilectionis et timoris et agnitionis et sanctae spei. | 24 effonde intelligenza come l'Eufrate e come il Giordano nei giorni di raccolto. |
25 In me gratia omnis viae et veritatis, in me omnis spes vitae et virtutis. | 25 Come luce irradia la dottrina, come il Ghicon nei giorni di vendemmia. |
26 Transite ad me, omnes, qui concupiscitis me, et a generationibus meis implemini. | 26 Il primo uomo non ha finito di conoscerla, né l'ultimo la potrà investigare. |
27 Doctrina enim mea super mel dulcis, et hereditas mea super mel et favum; | 27 Perché i suoi pensieri sono più vasti del mare e il suo consiglio più grande dell'abisso. |
28 memoria mea in generationes saeculorum. | 28 E io, come un condotto che parte dal fiume e come un canale che giunge nel giardino, |
29 Qui edunt me, adhuc esurient; et, qui bibunt me, adhuc sitient. | 29 mi son detto: "Irrigherò il mio orto, innaffierò la mia aiuola"; ed ecco che il condotto è diventato un fiume e il fiume si è mutato in mare. |
30 Qui audit me, non confundetur; et, qui operantur in me, non peccabunt: | 30 Farò brillare la dottrina come l'aurora, la farò splendere in plaghe lontane. |
31 qui elucidant me, vitam aeternam habebunt ”. | 31 Effonderò l'insegnamento come profezia, lo trasmetterò alle generazioni future. |
32 Haec omnia liber testamenti Altissimi, | 32 Vedete che non ho faticato solo per me, ma per tutti quelli che la cercano. |
33 lex, quam mandavit nobis Moyses, hereditas domui Iacob. | |
34 Posuit David puero suo excitare regem ex ipso fortissimum, et in throno honoris sedentem in sempiternum. | |
35 Lex, quae implet quasi Phison sapientiam et sicut Tigris in diebus novorum, | |
36 quae adimplet quasi Euphrates sensum et quasi Iordanis in tempore messis, | |
37 quae redundavit disciplina sicut Nilus et assistens quasi Geon in die vindemiae. | |
38 Non perfecit primus scire ipsam, sic nec ultimus investigavit eam. | |
39 Super mare enim abundavit cogitatio eius, et consilium illius super abyssum magnam. | |
40 Ego sapientia effudi flumina, | |
41 ego quasi trames aquae immensae de fluvio et sicut aquaeductus exivi in paradisum. | |
42 Dixi: “ Rigabo hortum meum plantationum et inebriabo prati mei fructum ”. | |
43 Et ecce factus est mihi trames in fluvium, et fluvius meus appropinquavit ad mare. | |
44 Quoniam doctrinam quasi antelucanum illuminabo et enarrabo illam usque ad longinquum. | |
45 Penetrabo omnes inferiores partes terrae et inspiciam omnes dormientes et illuminabo omnes sperantes in Domino; | |
46 adhuc doctrinam quasi prophetiam effundam et relinquam illam in generationes saeculorum et non desinam in progenies illorum usque in aevum sanctum. | |
47 Videte quoniam non soli mihi laboravi, sed omnibus exquirentibus illam. |