2 Corinthians 3

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Are we beginning to commend ourselves to you afresh -- as though we needed, like some others, tohave letters of commendation either to you or from you?	1 Αρχιζομεν παλιν να συνιστωμεν εαυτους; η μηπως εχομεν χρειαν, καθως τινες, συστατικων επιστολων προς εσας η συστατικων απο σας;
2 You yourselves are our letter, written in our hearts, that everyone can read and understand;	2 Σεις εισθε η επιστολη ημων, εγγεγραμμενη εν ταις καρδιαις ημων, γινωσκομενη και αναγινωσκομενη υπο παντων ανθρωπων,
3 and it is plain that you are a letter from Christ, entrusted to our care, written not with ink but with theSpirit of the living God; not on stone tablets but on the tablets of human hearts.	3 και φανερονεσθε οτι εισθε επιστολη Χριστου, γενομενη δια της διακονιας ημων, εγγεγραμμενη ουχι με μελανην, αλλα με το Πνευμα του Θεου του ζωντος, ουχι εις πλακας λιθινας, αλλ' εις πλακας σαρκινας της καρδιας.
4 Such is the confidence we have through Christ in facing God;	4 Τοιαυτην δε πεποιθησιν εχομεν δια του Χριστου προς τον Θεον.
5 it is not that we are so competent that we can claim any credit for ourselves; al our competence comesfrom God.	5 Ουχι διοτι ειμεθα ικανοι αφ' εαυτων να νοησωμεν τι ως εξ ημων αυτων, αλλ' ικανοτης ημων ειναι εκ του Θεου,
6 He has given us the competence to be ministers of a new covenant, a covenant which is not of writtenletters, but of the Spirit; for the written letters kill, but the Spirit gives life.	6 οστις και εκαμεν ημας ικανους να ημεθα διακονοι της καινης διαθηκης, ουχι του γραμματος, αλλα του πνευματος? διοτι το γραμμα θανατονει, το δε πνευμα ζωοποιει.
7 Now if the administering of death, engraved in letters on stone, occurred in such glory that the Israelitescould not look Moses steadily in the face, because of its glory, transitory though this glory was,	7 Αλλ' εαν η διακονια του θανατου η εν γραμμασιν εντετυπωμενη εις λιθους εγεινεν ενδοξος, ωστε οι υιοι Ισραηλ δεν ηδυναντο να ενατενισωσιν εις το προσωπον του Μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την μελλουσαν να καταργηθη,
8 how much more will the ministry of the Spirit occur in glory!	8 πως η διακονια του Πνευματος δεν θελει εισθαι μαλλον ενδοξος;
9 For if it is glorious to administer condemnation, to administer saving justice is far richer in glory.	9 διοτι αν η διακονια της κατακρισεως ηναι δοξα, πολλω μαλλον η διακονια της δικαιοσυνης υπερεχει κατα την δοξαν.
10 Indeed, what was once considered glorious has lost al claim to glory, by contrast with the glory whichtranscends it.	10 Διοτι ουδε εδοξασθη εν τουτω τω μερει το δεδοξασμενον ενεκεν της υπερβαλλουσης δοξης.
11 For if what was transitory had any glory, how much greater is the glory of that which lasts for ever.	11 Επειδη εαν το μελλον να καταργηθη ητο ενδοξον, πολλω μαλλον το μενον ειναι ενδοξον.
12 With a hope like this, we can speak with complete fearlessness;	12 Εχοντες λοιπον τοιαυτην ελπιδα πολλην παρρησιαν μεταχειριζομεθα,
13 not like Moses who put a veil over his face so that the Israelites should not watch the end of what wastransitory.	13 και ουχι καθως ο Μωυσης εβαλλε καλυμμα επι το προσωπον αυτου δια να μη ατενισωσιν οι υιοι Ισραηλ εις το τελος του μελλοντος να καταργηθη.
14 But their minds were closed; indeed, until this very day, the same veil remains over the reading of theOld Testament: it is not lifted, for only in Christ is it done away with.	14 Αλλ' ετυφλωθησαν αι διανοιαι αυτων. Διοτι εως της σημερον το αυτο καλυμμα μενει εν τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης, μη ανακαλυπτομενον, επειδη καταργειται δια του Χριστου,
15 As it is, to this day, whenever Moses is read, their hearts are covered with a veil,	15 αλλ' εως σημερον, οταν αναγινωσκηται ο Μωυσης, καλυμμα κειται επι της καρδιας αυτων?
16 and this veil wil not be taken away til they turn to the Lord.	16 οταν ομως επιστρεψη προς τον Κυριον, θελει αφαιρεθη το καλυμμα.
17 Now this Lord is the Spirit and where the Spirit of the Lord is, there is freedom.	17 Ο δε Κυριος ειναι το Πνευμα? και οπου ειναι το Πνευμα του Κυριου, εκει ελευθερια.
18 And al of us, with our unveiled faces like mirrors reflecting the glory of the Lord, are being transformedinto the image that we reflect in brighter and brighter glory; this is the working of the Lord who is the Spirit.	18 ημεις δε παντες βλεποντες ως εν κατοπτρω την δοξαν του Κυριου με ανακεκαλυμμενον προσωπον, μεταμορφουμεθα εις την αυτην εικονα απο δοξης εις δοξαν, καθως απο του Πνευματος του Κυριου.