Habakkuk 1

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 The oracle which Habakkuk the prophet received in vision.	1 το λημμα ο ειδεν αμβακουμ ο προφητης
2 How long, O LORD? I cry for help but you do not listen! I cry out to you, "Violence!" but you do not intervene.	2 εως τινος κυριε κεκραξομαι και ου μη εισακουσης βοησομαι προς σε αδικουμενος και ου σωσεις
3 Why do you let me see ruin; why must I look at misery? Destruction and violence are before me; there is strife, and clamorous discord.	3 ινα τι μοι εδειξας κοπους και πονους επιβλεπειν ταλαιπωριαν και ασεβειαν εξ εναντιας μου γεγονεν κρισις και ο κριτης λαμβανει
4 This is why the law is benumbed, and judgment is never rendered: Because the wicked circumvent the just; this is why judgment comes forth perverted.	4 δια τουτο διεσκεδασται νομος και ου διεξαγεται εις τελος κριμα οτι ο ασεβης καταδυναστευει τον δικαιον ενεκεν τουτου εξελευσεται το κριμα διεστραμμενον
5 Look over the nations and see, and be utterly amazed! For a work is being done in your days that you would not have believed, were it told.	5 ιδετε οι καταφρονηται και επιβλεψατε και θαυμασατε θαυμασια και αφανισθητε διοτι εργον εγω εργαζομαι εν ταις ημεραις υμων ο ου μη πιστευσητε εαν τις εκδιηγηται
6 For see, I am raising up Chaldea, that bitter and unruly people, That marches the breadth of the land to take dwellings not his own.	6 διοτι ιδου εγω εξεγειρω εφ' υμας τους χαλδαιους τους μαχητας το εθνος το πικρον και το ταχινον το πορευομενον επι τα πλατη της γης του κατακληρονομησαι σκηνωματα ουκ αυτου
7 Terrible and dreadful is he, from himself derive his law and his majesty.	7 φοβερος και επιφανης εστιν εξ αυτου το κριμα αυτου εσται και το λημμα αυτου εξ αυτου εξελευσεται
8 Swifter than leopards are his horses, and keener than wolves at evening. His horses prance, his horsemen come from afar: They fly like the eagle hastening to devour;	8 και εξαλουνται υπερ παρδαλεις οι ιπποι αυτου και οξυτεροι υπερ τους λυκους της αραβιας και εξιππασονται οι ιππεις αυτου και ορμησουσιν μακροθεν και πετασθησονται ως αετος προθυμος εις το φαγειν
9 each comes for the rapine, Their combined onset is that of a stormwind that heaps up captives like sand.	9 συντελεια εις ασεβεις ηξει ανθεστηκοτας προσωποις αυτων εξ εναντιας και συναξει ως αμμον αιχμαλωσιαν
10 He scoffs at kings, and princes are his laughingstock; He laughs at any fortress, heaps up a ramp, and conquers it.	10 και αυτος εν βασιλευσιν εντρυφησει και τυραννοι παιγνια αυτου και αυτος εις παν οχυρωμα εμπαιξεται και βαλει χωμα και κρατησει αυτου
11 Then he veers like the wind and is gone-- this culprit who makes his own strength his god!	11 τοτε μεταβαλει το πνευμα και διελευσεται και εξιλασεται αυτη η ισχυς τω θεω μου
12 Are you not from eternity, O LORD, my holy God, immortal? O LORD you have marked him for judgment, O Rock , you have readied him for punishment!	12 ουχι συ απ' αρχης κυριε ο θεος ο αγιος μου και ου μη αποθανωμεν κυριε εις κριμα τεταχας αυτον και επλασεν με του ελεγχειν παιδειαν αυτου
13 Too pure are your eyes to look upon evil, and the sight of misery you cannot endure. Why, then, do you gaze on the faithless in silence while the wicked man devours one more just than himself?	13 καθαρος οφθαλμος του μη οραν πονηρα και επιβλεπειν επι πονους ου δυνηση ινα τι επιβλεπεις επι καταφρονουντας παρασιωπηση εν τω καταπινειν ασεβη τον δικαιον
14 You have made man like the fish of the sea, like creeping things without a ruler.	14 και ποιησεις τους ανθρωπους ως τους ιχθυας της θαλασσης και ως τα ερπετα τα ουκ εχοντα ηγουμενον
15 He brings them all up with his hook, he hauls them away with his net, He gathers them in his seine; and so he rejoices and exults.	15 συντελειαν εν αγκιστρω ανεσπασεν και ειλκυσεν αυτον εν αμφιβληστρω και συνηγαγεν αυτον εν ταις σαγηναις αυτου ενεκεν τουτου ευφρανθησεται και χαρησεται η καρδια αυτου
16 Therefore he sacrifices to his net, and burns incense to his seine; For thanks to them his portion is generous, and his repast sumptuous.	16 ενεκεν τουτου θυσει τη σαγηνη αυτου και θυμιασει τω αμφιβληστρω αυτου οτι εν αυτοις ελιπανεν μεριδα αυτου και τα βρωματα αυτου εκλεκτα
17 Shall he, then, keep on brandishing his sword to slay peoples without mercy?	17 δια τουτο αμφιβαλει το αμφιβληστρον αυτου και δια παντος αποκτεννειν εθνη ου φεισεται