Habakkuk 1

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 The oracle which Habakkuk the prophet received in vision.	1 Η ορασις, την οποιαν ειδεν Αββακουμ ο προφητης.
2 How long, O LORD? I cry for help but you do not listen! I cry out to you, "Violence!" but you do not intervene.	2 Εως ποτε, Κυριε, θελω κραζει, και δεν θελεις εισακουει; θελω βοα προς σε, Αδικια? και δεν θελεις σωζει;
3 Why do you let me see ruin; why must I look at misery? Destruction and violence are before me; there is strife, and clamorous discord.	3 Δια τι με καμνεις να βλεπω ανομιαν και να θεωρω ταλαιπωριαν και αρπαγην και αδικιαν εμπροσθεν μου; και υπαρχουσι διεγειροντες εριδα και φιλονεικιαν.
4 This is why the law is benumbed, and judgment is never rendered: Because the wicked circumvent the just; this is why judgment comes forth perverted.	4 Δια τουτο ο νομος ειναι αργος, και δεν εξερχεται κρισις τελεια? επειδη ο ασεβης καταδυναστευει τον δικαιον, δια τουτο εξερχεται κρισις διεστραμμενη.
5 Look over the nations and see, and be utterly amazed! For a work is being done in your days that you would not have believed, were it told.	5 Ιδετε μεταξυ των εθνων και επιβλεψατε και θαυμασατε μεγαλως, διοτι εγω θελω πραξει εργον εν ταις ημεραις σας, το οποιον δεν θελετε πιστευσει, εαν τις διηγηθη αυτο.
6 For see, I am raising up Chaldea, that bitter and unruly people, That marches the breadth of the land to take dwellings not his own.	6 Διοτι, ιδου, εγω εξεγειρω τους Χαλδαιους, το εθνος το πικρον και ορμητικον, το οποιον θελει διελθει το πλατος του τοπου, δια να κληρονομηση κατοικιας ουχι εαυτου.
7 Terrible and dreadful is he, from himself derive his law and his majesty.	7 Ειναι φοβεροι και τρομεροι? η κρισις αυτων και η εξουσια αυτων θελει προερχεσθαι εξ αυτων.
8 Swifter than leopards are his horses, and keener than wolves at evening. His horses prance, his horsemen come from afar: They fly like the eagle hastening to devour;	8 Και οι ιπποι αυτων ειναι ταχυτεροι παρδαλεων και οξυτεροι λυκων της εσπερας? και οι ιππεις αυτων θελουσι διαχυθη και οι ιππεις αυτων θελουσιν ελθει απο μακροθεν? θελουσι πεταξει ως αετος σπευδων εις βρωσιν,
9 each comes for the rapine, Their combined onset is that of a stormwind that heaps up captives like sand.	9 παντες θελουσιν ελθει επι αρπαγη? η οψις των προσωπων αυτων ειναι ως ο ανατολικος ανεμος, και θελουσι συναξει τους αιχμαλωτους ως αμμον.
10 He scoffs at kings, and princes are his laughingstock; He laughs at any fortress, heaps up a ramp, and conquers it.	10 Και θελουσι περιπαιζει τους βασιλεις, και οι αρχοντες θελουσιν εισθαι παιγνιον εις αυτους? θελουσιν εμπαιζει παν οχυρωμα? διοτι θελουσιν επισωρευσει χωμα και θελουσι κυριευσει αυτο.
11 Then he veers like the wind and is gone-- this culprit who makes his own strength his god!	11 Τοτε το πνευμα αυτου θελει αλλοιωθη, και θελει υπερβη παν οριον και θελει ασεβει, αποδιδων την ισχυν αυτου ταυτην εις τον θεον αυτου.
12 Are you not from eternity, O LORD, my holy God, immortal? O LORD you have marked him for judgment, O Rock , you have readied him for punishment!	12 Δεν εισαι συ απ' αιωνος, Κυριε Θεε μου, ο Αγιος μου; δεν θελομεν αποθανει. Συ, Κυριε, διεταξας αυτους δια κρισιν? και συ, Ισχυρε, κατεστησας αυτους εις παιδειαν ημων.
13 Too pure are your eyes to look upon evil, and the sight of misery you cannot endure. Why, then, do you gaze on the faithless in silence while the wicked man devours one more just than himself?	13 Οι οφθαλμοι σου ειναι καθαρωτεροι παρα ωστε να βλεπης τα πονηρα, και δεν δυνασαι να επιβλεπης εις την ανομιαν? δια τι επιβλεπεις εις τους παρανομους και σιωπας, οταν ο ασεβης καταπινη τον δικαιοτερον εαυτου,
14 You have made man like the fish of the sea, like creeping things without a ruler.	14 και καμνεις τους ανθρωπους ως τους ιχθυας της θαλασσης, ως τα ερπετα, τα μη εχοντα αρχοντα εφ' εαυτων;
15 He brings them all up with his hook, he hauls them away with his net, He gathers them in his seine; and so he rejoices and exults.	15 Ανασυρουσι παντας δια του αγκιστρου, ελκουσιν αυτους εις το δικτυον αυτων και συναγουσιν αυτους εις την σαγηνην αυτων? δια τουτο ευφραινονται και χαιρουσι.
16 Therefore he sacrifices to his net, and burns incense to his seine; For thanks to them his portion is generous, and his repast sumptuous.	16 Δια τουτο θυσιαζουσιν εις το δικτυον αυτων και καιουσι θυμιαμα εις την σαγηνην αυτων? διοτι δι' αυτων η μερις αυτων ειναι παχεια και το φαγητον αυτων εκλεκτον.
17 Shall he, then, keep on brandishing his sword to slay peoples without mercy?	17 Μη δια τουτο θελουσι παντοτε εκκενονει το δικτυον αυτων; και δεν θελουσι φειδεσθαι φονευοντες παντοτε τα εθνη;