Lettera ai Galati - האיגרת אל הגלטים 8

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 ויהי בימים ההם בהקבץ עם רב ואין להם מה יאכלו ויקרא אל תלמידיו ויאמר אליהם	1 في تلك الايام اذ كان الجمع كثيرا جدا ولم يكن لهم ما يأكلون دعا يسوع تلاميذه وقال لهم
2 נכמרו רחמי על העם כי זה שלשת ימים עמדו עמדי ואין להם לחם לאכל	2 اني اشفق على الجمع لان الآن لهم ثلاثة ايام يمكثون معي وليس لهم ما يأكلون.
3 והיה בשלחי אותם רעבים לבתיהם יתעלפו בדרך כי יש מהם אשר באו ממרחק	3 وان صرفتهم الى بيوتهم صائمين يخورون في الطريق. لان قوما منهم جاءوا من بعيد.
4 ויענו אתו תלמידיו מאין יוכל איש להשביע את אלה פה במדבר לחם	4 فاجابه تلاميذه. من اين يستطيع احد ان يشبع هؤلاء خبزا هنا في البرية.
5 וישאל אותם כמה ככרות לחם יש לכם ויאמרו שבע	5 فسألهم كم عندكم من الخبز. فقالوا سبعة.
6 ויצו את העם לשבת לארץ ויקח את שבע ככרות הלחם ויברך ויפרס ויתן אותם לתלמידיו לשום לפניהם וישימו לפני העם	6 فامر الجمع ان يتكئوا على الارض. واخذ السبع خبزات وشكر وكسر واعطى تلاميذه ليقدموا فقدموا الى الجمع.
7 ויהי להם מעט דגים קטנים ויברך ויאמר לשום לפניהם גם את אלה	7 وكان معهم قليل من صغار السمك. فبارك وقال ان يقدموا هذه ايضا.
8 ויאכלו וישבעו וישאו מן הפתותים הנותרים שבעת דודים	8 فاكلوا وشبعوا. ثم رفعوا فضلات الكسر سبعة سلال.
9 והאכלים היו כארבעת אלפי איש וישלחם	9 وكان الآكلون نحو اربعة آلاف. ثم صرفهم.
10 אז ירד באניה עם תלמידיו ויבא אל גלילות דלמונתא	10 وللوقت دخل السفينة مع تلاميذه وجاء الى نواحي دلمانوثة
11 ויצאו הפרושים ויחלו להתוכח אתו וישאלו מעמו אות מן השמים והם מנסים אתו	11 فخرج الفريسيون وابتدأوا يحاورونه طالبين منه آية من السماء لكي يجربوه.
12 ויאנח ברוחו ויאמר מה הדור הזה מבקש לו אות אמן אמר אני לכם אם ינתן אות לדור הזה	12 فتنهد بروحه وقال لماذا يطلب هذا الجيل آية. الحق اقول لكم لن يعطى هذا الجيل آية
13 ויעזב אותם וירד באניה וישב ויעבר אל עבר הים	13 ثم تركهم ودخل ايضا السفينة ومضى الى العبر.
14 וישכחו לקחת אתם לחם ולא היה להם באניה בלתי אם ככר לחם אחת	14 ونسوا ان يأخذوا خبزا ولم يكن معهم في السفينة الا رغيف واحد.
15 ויזהר אותם לאמר ראו השמרו לכם משאר הפרושים ומשאר הורדוס	15 واوصاهم قائلا انظروا وتحرزوا من خمير الفريسيين وخمير هيرودس.
16 ויחשבו ויאמרו איש אל רעהו על כי לחם אין אתנו	16 ففكروا قائلين بعضهم لبعض ليس عندنا خبز.
17 וידע ישוע ויאמר להם מה תחשבו על כי לחם אין לכם העוד לא תשכילו ולא תבינו ולבכם עודנו מטמטם	17 فعلم يسوع وقال لهم لماذا تفكرون ان ليس عندكم خبز. ألا تشعرون بعد ولا تفهمون. أحتى الآن قلوبكم غليظة.
18 עינים לכם ולא תראו ואזנים לכם ולא תשמעו ולא תזכרו	18 ألكم اعين ولا تبصرون ولكم آذان ولا تسمعون ولا تذكرون.
19 כאשר פרסתי את חמשת ככרות הלחם לחמשת אלפי איש כמה סלים מלאי פתותים נשאתם ויאמרו אליו שנים עשר	19 حين كسّرت الارغفة الخمسة للخمسة الآلاف كم قفة مملوءة كسرا رفعتم. قالوا له اثنتي عشرة.
20 ובשבע לארבעת אלפי איש כמה דודים מלאי פתותים נשאתם ויאמרו אליו שבעה	20 وحين السبعة للاربعة الآلاف كم سل كسر مملوّا رفعتم. قالوا سبعة.
21 ויאמר אליהם איך לא תבינו	21 فقال لهم كيف لا تفهمون
22 ויבא אל בית צידה ויביאו אליו איש עור ויתחננו לו לגעת בו	22 وجاء الى بيت صيدا. فقدموا اليه اعمى وطلبوا اليه ان يلمسه.
23 ויאחז ביד העור ויוליכהו אל מחוץ לכפר וירק בעיניו וישם את ידיו עליו וישאלהו לאמר הראה אתה דבר	23 فاخذ بيد الاعمى واخرجه الى خارج القرية وتفل في عينيه ووضع يديه عليه وسأله هل ابصر شيئا.
24 ויבט ויאמר אראה את בני האדם כי מתהלכים כאילנות אני ראה	24 فتطلع وقال ابصر الناس كاشجار يمشون.
25 ויוסף לשום את ידיו על עיניו ותפקחנה עיניו וירפא וירא הכל היטב עד למרחוק	25 ثم وضع يديه ايضا على عينيه وجعله يتطلع فعاد صحيحا وابصر كل انسان جليّا.
26 וישלחהו אל ביתו לאמר אל תבא בתוך הכפר ואל תדבר לאיש בכפר	26 فارسله الى بيته قائلا لا تدخل القرية ولا تقل لاحد في القرية
27 ויצא ישוע ותלמידיו ללכת אל כפרי קיסרין של פילפוס ויהי בדרך וישאל את תלמידיו ויאמר אליהם מה אמרים עלי האנשים מי אני	27 ثم خرج يسوع وتلاميذه الى قرى قيصرية فيلبس. وفي الطريق سأل تلاميذه قائلا لهم من يقول الناس اني انا.
28 ויענו ויאמרו יוחנן המטביל ויש אמרים אליהו ואחרים אמרים אחד מן הנביאים	28 فاجابوا. يوحنا المعمدان. وآخرون ايليا. وآخرون واحد من الانبياء.
29 וישאל אתם לאמר ואתם מה תאמרו עלי מי אני ויען פטרוס ויאמר אליו אתה הוא המשיח	29 فقال لهم وانتم من تقولون اني انا. فاجاب بطرس وقال له انت المسيح.
30 ויצו אתם בגערה לבלתי דבר עליו לאיש	30 فانتهرهم كي لا يقولوا لاحد عنه
31 ויחל ללמדם כי צריך בן האדם לענות הרבה וימאס על ידי הזקנים והכהנים הגדולים והסופרים ויומת ומקצה שלשת ימים קום יקום	31 وابتدأ يعلّمهم ان ابن الانسان ينبغي ان يتألم كثيرا ويرفض من الشيوخ ورؤساء الكهنة والكتبة ويقتل. وبعد ثلاثة ايام يقوم.
32 והוא בגלוי דבר את הדבר הזה ויקחהו פטרוס ויחל לגער בו	32 وقال القول علانية. فاخذه بطرس اليه وابتدأ ينتهره.
33 ויפן אחריו ויבט את תלמידיו ויגער בפטרוס לאמר סור מעל פני השטן כי אין לבך לדברי האלהים כי אם לדברי האדם	33 فالتفت وابصر تلاميذه فانتهر بطرس قائلا اذهب عني يا شيطان. لانك لا تهتم بما لله لكن بما للناس
34 ויקרא אל העם ואל תלמידיו ויאמר אליהם החפץ ללכת אחרי יכחש בנפשו וישא את צלבו וילך אחרי	34 ودعا الجمع مع تلاميذه وقال لهم من اراد ان يأتي ورائي فلينكر نفسه ويحمل صليبه ويتبعني.
35 כי כל אשר יחפץ להושיע את נפשו תאבד נפשו ממנו וכל אשר תאבד לו נפשו למעני ולמען הבשורה הוא יושיענה	35 فان من اراد ان يخلّص نفسه يهلكها. ومن يهلك نفسه من اجلي ومن اجل الانجيل فهو يخلّصها.
36 כי מה יסכן לאדם כי יקנה את כל העולם ונשחתה נפשו	36 لانه ماذا ينتفع الانسان لو ربح العالم كله وخسر نفسه.
37 או מה יתן איש פדיון נפשו	37 او ماذا يعطي الانسان فداء عن نفسه.
38 כי כל איש אשר הייתי אני ודברי לו לחרפה בדור הנאף והחוטא הזה אף הוא יהיה לחרפה לבן האדם בבואו בכבוד אביו עם המלאכים הקדושים	38 لان من استحى بي وبكلامي في هذا الجيل الفاسق الخاطئ فان ابن الانسان يستحي به متى جاء بمجد ابيه مع الملائكة القديسين