Levitico 1

BIBBIA MARTINI	LXX
1 E il Signore chiamò Mosè, e gli parlò dal tabernacolo del testimonio, e disse:	1 και ανεκαλεσεν μωυσην και ελαλησεν κυριος αυτω εκ της σκηνης του μαρτυριου λεγων
2 Parla a' figliuoli d’Israele, e dirai loro: Chiunque di voi vorrà offerire al Signore una ostia di quadrupedi, vale a dire, offerirà vittime di bovi, e di pecore,	2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους ανθρωπος εξ υμων εαν προσαγαγη δωρα τω κυριω απο των κτηνων απο των βοων και απο των προβατων προσοισετε τα δωρα υμων
3 Se l'obblazione di lui sarà un olocausto, e questo di mandra; offerirà un maschio senza macchia alla porta del tabernacolo del testimonio per rendersi propizio il Signore:	3 εαν ολοκαυτωμα το δωρον αυτου εκ των βοων αρσεν αμωμον προσαξει προς την θυραν της σκηνης του μαρτυριου προσοισει αυτο δεκτον εναντιον κυριου
4 E porrà la mano sul capo dell'ostia, e questa sarà accettevole, e alla espiazione di lui gioverà.	4 και επιθησει την χειρα επι την κεφαλην του καρπωματος δεκτον αυτω εξιλασασθαι περι αυτου
5 Egli immolerà il vitello dinanzi al Signore, e i sacerdoti figliuoli di Aronne ne offeriranno il sangue, spargendolo intorno all’altare, che è davanti alla porta del tabernacolo:	5 και σφαξουσι τον μοσχον εναντι κυριου και προσοισουσιν οι υιοι ααρων οι ιερεις το αιμα και προσχεουσιν το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω το επι των θυρων της σκηνης του μαρτυριου
6 E tratta la pelle all'ostia, ne faranno in pezzi le membra:	6 και εκδειραντες το ολοκαυτωμα μελιουσιν αυτο κατα μελη
7 E accomodate prima sopra l’altare le legna, vi daran fuoco:	7 και επιθησουσιν οι υιοι ααρων οι ιερεις πυρ επι το θυσιαστηριον και επιστοιβασουσιν ξυλα επι το πυρ
8 E vi porran sopra con ordine le membra spezzate, vale a dire il capo, e tutte le parti che sono annesse al fegato,	8 και επιστοιβασουσιν οι υιοι ααρων οι ιερεις τα διχοτομηματα και την κεφαλην και το στεαρ επι τα ξυλα τα επι του πυρος τα οντα επι του θυσιαστηριου
9 Gli intestini, e i piedi lavati nell'acqua: e il sacerdote farà bruciare queste cose sopra l’altare in olocausto di soave odore al Signore.	9 τα δε εγκοιλια και τους ποδας πλυνουσιν υδατι και επιθησουσιν οι ιερεις τα παντα επι το θυσιαστηριον καρπωμα εστιν θυσια οσμη ευωδιας τω κυριω
10 Che se l'obblazione di quadrupedi è un olocausto di pecore, ovver di capre, offerirà un maschio senza macchia:	10 εαν δε απο των προβατων το δωρον αυτου τω κυριω απο τε των αρνων και των εριφων εις ολοκαυτωμα αρσεν αμωμον προσαξει αυτο και επιθησει την χειρα επι την κεφαλην αυτου
11 E lo immolerà davanti al Signore dal lato settentrional dell'altare: e i figliuoli d'Aronne ne spargeranno il sangue sopra tutto il circuito dell'altare:	11 και σφαξουσιν αυτο εκ πλαγιων του θυσιαστηριου προς βορραν εναντι κυριου και προσχεουσιν οι υιοι ααρων οι ιερεις το αιμα αυτου επι το θυσιαστηριον κυκλω
12 E spezzeranno le membra, il capo, e le parti annesse al fegato; e le porranno sopra le legna, alle quali dee darsi fuoco:	12 και διελουσιν αυτο κατα μελη και την κεφαλην και το στεαρ και επιστοιβασουσιν αυτα οι ιερεις επι τα ξυλα τα επι του πυρος τα επι του θυσιαστηριου
13 E laveranno l'interiora, e i piedi nell'acqua. E il sacerdote farà bruciare tutta l’obblazione sopra l’altare in olocausto di odore soavissimo al Signore.	13 και τα εγκοιλια και τους ποδας πλυνουσιν υδατι και προσοισει ο ιερευς τα παντα και επιθησει επι το θυσιαστηριον καρπωμα εστιν θυσια οσμη ευωδιας τω κυριω
14 Se avrà a farsi obblazione di uccelli in olocausto al Signore, (farassi) di tortore, o di colombini.	14 εαν δε απο των πετεινων καρπωμα προσφερης δωρον τω κυριω και προσοισει απο των τρυγονων η απο των περιστερων το δωρον αυτου
15 Il sacerdote la offerirà all’ altare, e ripiegatole il capo sul collo, e fattale una ferita, farà scorrer il sangue sull'orlo dell'altare:	15 και προσοισει αυτο ο ιερευς προς το θυσιαστηριον και αποκνισει την κεφαλην και επιθησει ο ιερευς επι το θυσιαστηριον και στραγγιει το αιμα προς την βασιν του θυσιαστηριου
16 Ma la vescichetta della gola, e le penne le getterà presso all’altare dalla parte d'oriente là dove soglion gettarsi le ceneri,	16 και αφελει τον προλοβον συν τοις πτεροις και εκβαλει αυτο παρα το θυσιαστηριον κατα ανατολας εις τον τοπον της σποδου
17 E le romperà le ali, e non la taglierà, né la spezzerà con ferro; e faralla bruciare sopra l’altare, dato fuoco alle legna. Olocausto è questo, e obblazione di soavissimo odore al Signore.	17 και εκκλασει αυτο εκ των πτερυγων και ου διελει και επιθησει αυτο ο ιερευς επι το θυσιαστηριον επι τα ξυλα τα επι του πυρος καρπωμα εστιν θυσια οσμη ευωδιας τω κυριω