ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 21

LXX	NOVA VULGATA
1 τεκνον ημαρτες μη προσθης μηκετι και περι των προτερων σου δεηθητι	1 Fili, peccasti? Non adicias iterum, sed et de pristinis deprecare, ut tibi dimittantur.
2 ως απο προσωπου οφεως φευγε απο αμαρτιας εαν γαρ προσελθης δηξεται σε οδοντες λεοντος οι οδοντες αυτης αναιρουντες ψυχας ανθρωπων	2 Quasi a facie colubri fuge peccata: et, si accesseris ad illa, mordebunt te.
3 ως ρομφαια διστομος πασα ανομια τη πληγη αυτης ουκ εστιν ιασις	3 Dentes leonis dentes eorum interficientes animas hominum.
4 καταπληγμος και υβρις ερημωσουσιν πλουτον ουτως οικος υπερηφανου ερημωθησεται	4 Quasi romphaea bis acuta omnis iniquitas: plagae illius non est sanitas.
5 δεησις πτωχου εκ στοματος εως ωτιων αυτου και το κριμα αυτου κατα σπουδην ερχεται	5 Terror et iniuriae annullabunt substantiam, et domus, quae nimis locuples est, annullabitur superbia; sic substantia superbi eradicabitur.
6 μισων ελεγμον εν ιχνει αμαρτωλου και ο φοβουμενος κυριον επιστρεψει εν καρδια	6 Deprecatio pauperis ex ore usque ad aures Dei perveniet, et iudicium festinato adveniet illi.
7 γνωστος μακροθεν ο δυνατος εν γλωσση ο δε νοημων οιδεν εν τω ολισθανειν αυτον	7 Qui odit correptionem, in vestigio est peccatoris; et, qui timet Deum, convertet illam ad cor suum.
8 ο οικοδομων την οικιαν αυτου εν χρημασιν αλλοτριοις ως συναγων αυτου τους λιθους εις χειμωνα	8 Notus a longe potens lingua audaci, et sensatus novit illum labi.
9 στιππυον συνηγμενον συναγωγη ανομων και η συντελεια αυτων φλοξ πυρος	9 Qui aedificat domum suam impendiis alienis, quasi qui colligit lapides suos in hiemem.
10 οδος αμαρτωλων ωμαλισμενη εκ λιθων και επ' εσχατων αυτης βοθρος αδου	10 Stuppa collecta synagoga peccantium, et consummatio illorum flamma ignis.
11 ο φυλασσων νομον κατακρατει του εννοηματος αυτου και συντελεια του φοβου κυριου σοφια	11 Via peccantium complanata lapidibus, et in fine illius fovea inferi.
12 ου παιδευθησεται ος ουκ εστιν πανουργος εστιν δε πανουργια πληθυνουσα πικριαν	12 Qui custodit legem, continebit sensum suum;
13 γνωσις σοφου ως κατακλυσμος πληθυνθησεται και η βουλη αυτου ως πηγη ζωης	13 consummatio timoris Dei sapientia et sensus.
14 εγκατα μωρου ως αγγειον συντετριμμενον και πασαν γνωσιν ου κρατησει	14 Non erudietur, qui non est prudens;
15 λογον σοφον εαν ακουση επιστημων αινεσει αυτον και επ' αυτον προσθησει ηκουσεν ο σπαταλων και απηρεσεν αυτω και απεστρεψεν αυτον οπισω του νωτου αυτου	15 est autem astutia, quae abundat in malo, et non est sensus, ubi est amaritudo.
16 εξηγησις μωρου ως εν οδω φορτιον επι δε χειλους συνετου ευρεθησεται χαρις	16 Scientia sapientis tamquam inundatio abundabit, et consilium illius sicut fons vitae permanet.
17 στομα φρονιμου ζητηθησεται εν εκκλησια και τους λογους αυτου διανοηθησονται εν καρδια	17 Cor fatui quasi vas confractum et omnem sapientiam non tenebit.
18 ως οικος ηφανισμενος ουτως μωρω σοφια και γνωσις ασυνετου αδιεξεταστοι λογοι	18 Verbum sapiens, quodcumque audierit scius, laudabit et ad illud adiciet; audivit luxuriosus, et displicebit illi et proiciet illud post dorsum suum.
19 πεδαι εν ποσιν ανοητου παιδεια και ως χειροπεδαι επι χειρος δεξιας	19 Narratio fatui quasi sarcina in via, sed in labiis sensati invenietur gratia.
20 μωρος εν γελωτι ανυψοι φωνην αυτου ανηρ δε πανουργος μολις ησυχη μειδιασει	20 Os prudentis quaeretur in ecclesia, et verba illius cogitabunt in cordibus suis.
21 ως κοσμος χρυσους φρονιμω παιδεια και ως χλιδων επι βραχιονι δεξιω	21 Tamquam domus exterminata sic fatuo sapientia; et scientia insensati inenarrabilia verba.
22 πους μωρου ταχυς εις οικιαν ανθρωπος δε πολυπειρος αισχυνθησεται απο προσωπου	22 Compedes in pedibus stulto doctrina et quasi vincula manuum super manum dexteram.
23 αφρων απο θυρας παρακυπτει εις οικιαν ανηρ δε πεπαιδευμενος εξω στησεται	23 Fatuus in risu exaltat vocem suam; vir autem sapiens vix tacite ridebit.
24 απαιδευσια ανθρωπου ακροασθαι παρα θυραν ο δε φρονιμος βαρυνθησεται ατιμια	24 Tamquam ornamentum aureum prudenti doctrina et quasi brachiale in brachio dextro.
25 χειλη αλλοτριων εν τουτοις διηγησονται λογοι δε φρονιμων εν ζυγω σταθησονται	25 Pes fatui facilis in domum proximi, sed homo peritus verebitur personam.
26 εν στοματι μωρων η καρδια αυτων καρδια δε σοφων στομα αυτων	26 Stultus a fenestra respiciet in domum, vir autem eruditus foris stabit.
27 εν τω καταρασθαι ασεβη τον σαταναν αυτος καταραται την εαυτου ψυχην	27 Ineruditio hominis auscultare per ostium, et prudenti gravis contumelia.
28 μολυνει την εαυτου ψυχην ο ψιθυριζων και εν παροικησει μισηθησεται	28 Labia imprudentium stulta narrabunt, verba autem prudentium statera ponderabuntur.
	29 In ore fatuorum cor illorum, et in corde sapientium os illorum.
	30 Dum maledicit impius adversarium, maledicit ipse animam suam.
	31 Susurro coinquinabit animam suam et in omnibus odietur; et, qui cum eo manserit, odiosus erit: tacitus et sensatus honorabitur.