ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 21

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 τεκνον ημαρτες μη προσθης μηκετι και περι των προτερων σου δεηθητι	1 Mon enfant, as-tu péché? Ne recommence plus, et prie pour tes fautes passées.
2 ως απο προσωπου οφεως φευγε απο αμαρτιας εαν γαρ προσελθης δηξεται σε οδοντες λεοντος οι οδοντες αυτης αναιρουντες ψυχας ανθρωπων	2 Fuis devant le péché comme devant un serpent: si tu approches il te mordra; il a des dents de lion et détruit des vies humaines.
3 ως ρομφαια διστομος πασα ανομια τη πληγη αυτης ουκ εστιν ιασις	3 Toute méchanceté est une épée à double tranchant dont les blessures sont sans remède.
4 καταπληγμος και υβρις ερημωσουσιν πλουτον ουτως οικος υπερηφανου ερημωθησεται	4 La démesure et l’orgueil font tomber le riche; la maison de l’orgueilleux sera renversée.
5 δεησις πτωχου εκ στοματος εως ωτιων αυτου και το κριμα αυτου κατα σπουδην ερχεται	5 La prière du pauvre va jusqu’aux oreilles de Dieu, il ne tardera pas à intervenir.
6 μισων ελεγμον εν ιχνει αμαρτωλου και ο φοβουμενος κυριον επιστρεψει εν καρδια	6 Celui qui déteste les remontrances prend le chemin du péché, celui qui craint le Seigneur se tourne vers lui d’un cœur entier.
7 γνωστος μακροθεν ο δυνατος εν γλωσση ο δε νοημων οιδεν εν τω ολισθανειν αυτον	7 Le beau parleur se fait remarquer partout, mais l’homme avisé a vite saisi ses points faibles.
8 ο οικοδομων την οικιαν αυτου εν χρημασιν αλλοτριοις ως συναγων αυτου τους λιθους εις χειμωνα	8 Bâtir sa maison avec l’argent emprunté, c’est amasser des pierres pour s’en faire un tombeau.
9 στιππυον συνηγμενον συναγωγη ανομων και η συντελεια αυτων φλοξ πυρος	9 Le parti des impies n’est qu’un tas de bois sec: le feu à la fin s’y mettra.
10 οδος αμαρτωλων ωμαλισμενη εκ λιθων και επ' εσχατων αυτης βοθρος αδου	10 Le chemin des pécheurs est bien dégagé de pierres, mais il conduit droit à l’abîme des morts.
11 ο φυλασσων νομον κατακρατει του εννοηματος αυτου και συντελεια του φοβου κυριου σοφια	11 Celui qui garde la Loi domine ses pensées, la crainte du Seigneur procure la sagesse.
12 ου παιδευθησεται ος ουκ εστιν πανουργος εστιν δε πανουργια πληθυνουσα πικριαν	12 Sans habileté on n’apprend pas, mais il y a une habileté qui termine en amertume.
13 γνωσις σοφου ως κατακλυσμος πληθυνθησεται και η βουλη αυτου ως πηγη ζωης	13 La connaissance du sage est comme des eaux qui débordent, ses avis sont une source de vie.
14 εγκατα μωρου ως αγγειον συντετριμμενον και πασαν γνωσιν ου κρατησει	14 L’entendement du sot est une cruche fêlée, il ne retient rien de ce qu’il apprend.
15 λογον σοφον εαν ακουση επιστημων αινεσει αυτον και επ' αυτον προσθησει ηκουσεν ο σπαταλων και απηρεσεν αυτω και απεστρεψεν αυτον οπισω του νωτου αυτου	15 L’homme instruit entend une parole sage, il l’apprécie et en ajoute une autre; qu’un bon à rien l’entende, elle lui déplaît et il la jette par-dessus son épaule.
16 εξηγησις μωρου ως εν οδω φορτιον επι δε χειλους συνετου ευρεθησεται χαρις	16 Le bavardage de l’insensé pèse comme un fardeau; les paroles du sage font du bien.
17 στομα φρονιμου ζητηθησεται εν εκκλησια και τους λογους αυτου διανοηθησονται εν καρδια	17 Les avis de l’homme sensé sont recherchés par l’assemblée, chacun prend à cœur ce qu’il dit.
18 ως οικος ηφανισμενος ουτως μωρω σοφια και γνωσις ασυνετου αδιεξεταστοι λογοι	18 La sagesse, pour l’insensé, n’est qu’une maison en ruines, mais le savoir de l’ignorant n’est que paroles mal ajustées.
19 πεδαι εν ποσιν ανοητου παιδεια και ως χειροπεδαι επι χειρος δεξιας	19 L’instruction gêne l’imbécile comme des entraves aux pieds, comme des menottes à sa main droite.
20 μωρος εν γελωτι ανυψοι φωνην αυτου ανηρ δε πανουργος μολις ησυχη μειδιασει	20 Le sot rit très fort, mais l’homme habile sourit discrètement.
21 ως κοσμος χρυσους φρονιμω παιδεια και ως χλιδων επι βραχιονι δεξιω	21 L’homme sensé voit l’instruction comme un ornement d’or, c’est un bracelet à son bras droit.
22 πους μωρου ταχυς εις οικιαν ανθρωπος δε πολυπειρος αισχυνθησεται απο προσωπου	22 Le sot entre sans plus dans la maison, l’homme qui sait agir se présente avec discrétion.
23 αφρων απο θυρας παρακυπτει εις οικιαν ανηρ δε πεπαιδευμενος εξω στησεται	23 De la porte l’insensé se penche pour voir à l’intérieur, l’homme bien élevé reste debout dehors.
24 απαιδευσια ανθρωπου ακροασθαι παρα θυραν ο δε φρονιμος βαρυνθησεται ατιμια	24 C’est manque d’éducation que d’écouter aux portes, un homme bien élevé serait honteux de le faire..
25 χειλη αλλοτριων εν τουτοις διηγησονται λογοι δε φρονιμων εν ζυγω σταθησονται	25 Parler de tout, c’est agir comme le tout venant, l’homme sensé pèse ses paroles.
26 εν στοματι μωρων η καρδια αυτων καρδια δε σοφων στομα αυτων	26 Tout l’intérieur du sot est déjà dans sa bouche, la bouche du sage est partie de son intérieur.
27 εν τω καταρασθαι ασεβη τον σαταναν αυτος καταραται την εαυτου ψυχην	27 Quand l’impie maudit son adversaire, la malédiction est pour lui-même.
28 μολυνει την εαυτου ψυχην ο ψιθυριζων και εν παροικησει μισηθησεται	28 Le calomniateur se salit lui-même, on le déteste dans son entourage.