ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

LXX	SAGRADA BIBLIA
1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια	1 Um filho sábio ama a disciplina, mas o incorrigível não aceita repreensões.
2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι	2 O homem de bem goza do fruto de sua boca, mas o desejo dos pérfidos é a violência.
3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον	3 Quem vigia sua boca guarda sua vida; quem muito abre seus lábios se perde.
4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια	4 O preguiçoso cobiça, mas nada obtém. É o desejo dos homens diligentes que é satisfeito.
5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν	5 O justo detesta a mentira; o ímpio só faz coisas vergonhosas e ignominiosas.
6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια	6 A justiça protege o que caminha na integridade, mas a maldade arruína o pecador.
7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω	7 Há quem parece rico, não tendo nada, há quem se faz de pobre e possui copiosas riquezas.
8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην	8 A riqueza de um homem é o resgate de sua vida, mas o pobre está livre de ameaças.
9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν	9 A luz do justo ilumina, enquanto a lâmpada dos maus se extingue.
10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι	10 O orgulho só causa disputas; a sabedoria se acha com os que procuram aconselhar-se.
11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα	11 Os bens que muito depressa se ajuntam se desvanecem; os acumulados pouco a pouco aumentam.
12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη	12 Esperança retardada faz adoecer o coração; o desejo realizado, porém, é uma árvore de vida.
13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου	13 Quem menospreza a palavra perder-se-á; quem respeita o preceito será recompensado.
14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται	14 O ensinamento do sábio é uma fonte de vida para libertar-se dos laços da morte.
15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια	15 Bom entendimento procura favor; o caminho dos pérfidos, porém, é escabroso.
16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν	16 Todo homem prudente age com discernimento, mas o insensato põe em evidência sua loucura.
17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον	17 Um mau mensageiro provoca a desgraça; o enviado fiel, porém, traz a saúde.
18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται	18 Miséria e vergonha a quem recusa a disciplina; honra ao que aceita a reprimenda.
19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως	19 O desejo cumprido deleita a alma. Os insensatos detestam os que fogem do mal.
20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται	20 Quem visita os sábios torna-se sábio; quem se faz amigo dos insensatos perde-se.
21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα	21 A desgraça persegue os pecadores; a felicidade é a recompensa dos justos.
22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων	22 O homem de bem deixa sua herança para os filhos de seus filhos; ao justo foi reservada a fortuna do pecador.
23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως	23 É abundante em alimento um campo preparado pelo pobre, mas há quem pereça por falta de justiça.
24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει	24 Quem poupa a vara odeia seu filho; quem o ama, castiga-o na hora precisa.
25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις	25 O justo come até se saciar, mas o ventre dos pérfidos conhece a penúria.