ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 104

LXX	BIBBIA CEI 2008
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου	1 Benedici il Signore, anima mia!Sei tanto grande, Signore, mio Dio!Sei rivestito di maestà e di splendore,
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου	2 avvolto di luce come di un manto,tu che distendi i cieli come una tenda,
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον	3 costruisci sulle acque le tue alte dimore,fai delle nubi il tuo carro,cammini sulle ali del vento,
4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος	4 fai dei venti i tuoi messaggerie dei fulmini i tuoi ministri.
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου	5 Egli fondò la terra sulle sue basi:non potrà mai vacillare.
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου	6 Tu l’hai coperta con l’oceano come una veste;al di sopra dei monti stavano le acque.
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου	7 Al tuo rimprovero esse fuggirono,al fragore del tuo tuono si ritrassero atterrite.
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας	8 Salirono sui monti, discesero nelle valli,verso il luogo che avevi loro assegnato;
9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ	9 hai fissato loro un confine da non oltrepassare,perché non tornino a coprire la terra.
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον	10 Tu mandi nelle valli acque sorgiveperché scorrano tra i monti,
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων	11 dissetino tutte le bestie dei campie gli asini selvatici estinguano la loro sete.
12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη	12 In alto abitano gli uccelli del cieloe cantano tra le fronde.
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον	13 Dalle tue dimore tu irrighi i monti,e con il frutto delle tue opere si sazia la terra.
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις	14 Tu fai crescere l’erba per il bestiamee le piante che l’uomo coltivaper trarre cibo dalla terra,
15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε	15 vino che allieta il cuore dell’uomo,olio che fa brillare il suo voltoe pane che sostiene il suo cuore.
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν	16 Sono sazi gli alberi del Signore,i cedri del Libano da lui piantati.
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ	17 Là gli uccelli fanno il loro nidoe sui cipressi la cicogna ha la sua casa;
18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου	18 le alte montagne per le capre selvatiche,le rocce rifugio per gli iràci.
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον	19 Hai fatto la luna per segnare i tempie il sole che sa l’ora del tramonto.
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον	20 Stendi le tenebre e viene la notte:in essa si aggirano tutte le bestie della foresta;
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου	21 ruggiscono i giovani leoni in cerca di predae chiedono a Dio il loro cibo.
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι	22 Sorge il sole: si ritiranoe si accovacciano nelle loro tane.
23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ	23 Allora l’uomo esce per il suo lavoro,per la sua fatica fino a sera.
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου	24 Quante sono le tue opere, Signore!Le hai fatte tutte con saggezza;la terra è piena delle tue creature.
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου	25 Ecco il mare spazioso e vasto:là rettili e pesci senza numero,animali piccoli e grandi;
26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον	26 lo solcano le navie il Leviatàn che tu hai plasmatoper giocare con lui.
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ	27 Tutti da te aspettanoche tu dia loro cibo a tempo opportuno.
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου	28 Tu lo provvedi, essi lo raccolgono;apri la tua mano, si saziano di beni.
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων	29 Nascondi il tuo volto: li assale il terrore;togli loro il respiro: muoiono,e ritornano nella loro polvere.
30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων	30 Mandi il tuo spirito, sono creati,e rinnovi la faccia della terra.
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων	31 Sia per sempre la gloria del Signore;gioisca il Signore delle sue opere.
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων	32 Egli guarda la terra ed essa trema,tocca i monti ed essi fumano.
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων	33 Voglio cantare al Signore finché ho vita,cantare inni al mio Dio finché esisto.
34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος	34 A lui sia gradito il mio canto,io gioirò nel Signore.
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων	35 Scompaiano i peccatori dalla terrae i malvagi non esistano più.Benedici il Signore, anima mia.Alleluia.
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν