Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 5


font
LXXEINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη1 Ruf doch! Ist einer, der dir Antwort gibt?
An wen von den Heiligen willst du dich wenden?
2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος2 Den Toren bringt der Ärger um,
Leidenschaft tötet den Narren.
3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα3 Wohl sah ich einen Toren Wurzel fassen,
doch plötzlich musste ich seine Wohnstatt verwünschen.
4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος4 Weit weg vom Heil sind seine Kinder,
werden zertreten im Tor, sind ohne Helfer.
5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς5 Seine Ernte verzehrt der Hungernde,
selbst aus Dornen holt er sie heraus,
Durstige lechzen nach seinem Gut.
6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος6 Denn nicht aus dem Staub geht Unheil hervor,
nicht aus dem Ackerboden sprosst die Mühsal,
7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται7 sondern der Mensch ist zur Mühsal geboren,
wie Feuerfunken, die hochfliegen.
8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι8 Ich aber, ich würde Gott befragen
und Gott meine Sache vorlegen,
9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος9 der Großes und Unergründliches tut,
Wunder, die niemand zählen kann.
10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον10 Er spendet Regen über die Erde hin
und sendet Wasser auf die weiten Fluren,
11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα11 um Niedere hoch zu erheben,
damit Trauernde glücklich werden.
12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες12 Er zerbricht die Ränke der Listigen,
damit ihre Hände nichts Rechtes vollbringen.
13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν13 Weise fängt er in ihrer List,
damit der Schlauen Plan sich überstürzt.
14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι14 Am hellen Tag stoßen sie auf Finsternis,
am Mittag tappen sie umher wie in der Nacht.
15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου15 Er rettet vor dem Schwert ihres Mundes,
aus der Hand des Starken den Armen.
16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη16 Hoffnung wird den Geringen zuteil,
die Bosheit muss ihr Maul verschließen.
17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου17 Ja, wohl dem Mann, den Gott zurechtweist.
Die Zucht des Allmächtigen verschmähe nicht!
18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο18 Denn er verwundet und er verbindet,
er schlägt, doch seine Hände heilen auch.
19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον19 In sechs Drangsalen wird er dich retten,
in sieben rührt kein Leid dich an.
20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε20 In Hungerzeiten rettet er dich vom Tod,
im Krieg aus der Gewalt des Schwertes.
21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων21 Du bist geborgen vor der Geißel der Zunge,
brauchst nicht zu bangen, dass Verwüstung kommt.
22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης22 Über Verwüstung und Hunger kannst du lachen,
von wilden Tieren hast du nichts zu fürchten.
23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι23 Mit den Steinen des Feldes bist du verbündet,
die Tiere des Feldes werden Frieden mit dir halten.
24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη24 Du wirst erfahren, dass dein Zelt in Frieden bleibt;
prüfst du dein Heim, so fehlt dir nichts.
25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου25 Du wirst erfahren, dass deine Nachkommen zahlreich sind,
deine Sprösslinge wie das Gras der Erde.
26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα26 Bei voller Kraft steigst du ins Grab,
wie man Garben einbringt zu ihrer Zeit.
27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας27 Ja, das haben wir erforscht, so ist es.
Wir haben es gehört. Nimm auch du es an!