Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 20


font
LXXNEW JERUSALEM
1 υπολαβων δε σωφαρ ο μιναιος λεγει1 Zophar of Naamath spoke next. He said:
2 ουχ ουτως υπελαμβανον αντερειν σε ταυτα και ουχι συνιετε μαλλον η και εγω2 My thoughts urge me to reply to this, and hence the impatience that grips me.
3 παιδειαν εντροπης μου ακουσομαι και πνευμα εκ της συνεσεως αποκρινεται μοι3 I have put up with prating that outrages me and now my mind inspires me with an answer.
4 μη ταυτα εγνως απο του ετι αφ' ου ετεθη ανθρωπος επι της γης4 Do you not know, that since time began and human beings were set on the earth,
5 ευφροσυνη γαρ ασεβων πτωμα εξαισιον χαρμονη δε παρανομων απωλεια5 the triumph of the wicked has always been brief, and the sinner's gladness has never lasted long?
6 εαν αναβη εις ουρανον αυτου τα δωρα η δε θυσια αυτου νεφων αψηται6 Towering to the sky he may have been, his head touching the clouds;
7 οταν γαρ δοκη ηδη κατεστηριχθαι τοτε εις τελος απολειται οι δε ιδοντες αυτον ερουσιν που εστιν7 but he vanishes, like a phantom, once for al , while those who used to see him, ask, 'Where is he?'
8 ωσπερ ενυπνιον εκπετασθεν ου μη ευρεθη επτη δε ωσπερ φασμα νυκτερινον8 Like a dream that leaves no trace he takes his flight, like a vision in the night he flies away.
9 οφθαλμος παρεβλεψεν και ου προσθησει και ουκετι προσνοησει αυτον ο τοπος αυτου9 The eye accustomed to see him sees him no more, his home wil never set eyes on him again.
10 τους υιους αυτου ολεσαισαν ηττονες αι δε χειρες αυτου πυρσευσαισαν οδυνας10 His sons will have to reimburse the poor and his children pay back his riches.
11 οστα αυτου ενεπλησθησαν νεοτητος αυτου και μετ' αυτου επι χωματος κοιμηθησεται11 His bones used to be ful of youthful vigour: and there it lies, in the dust with him, now!
12 εαν γλυκανθη εν στοματι αυτου κακια κρυψει αυτην υπο την γλωσσαν αυτου12 Evil was sweet to his mouth, he would shelter it under his tongue;
13 ου φεισεται αυτης και ουκ εγκαταλειψει αυτην και συνεξει αυτην εν μεσω του λαρυγγος αυτου13 cultivating it careful y, he would let it linger on his palate.
14 και ου μη δυνηθη βοηθησαι εαυτω χολη ασπιδος εν γαστρι αυτου14 Such food goes bad in his bel y, working inside him like the poison of a viper.
15 πλουτος αδικως συναγομενος εξεμεσθησεται εξ οικιας αυτου εξελκυσει αυτον αγγελος15 Now he has to vomit up the wealth that he has swal owed, God makes him disgorge it.
16 θυμον δε δρακοντων θηλασειεν ανελοι δε αυτον γλωσσα οφεως16 He used to suck vipers' venom, and the tongue of the adder kills him.
17 μη ιδοι αμελξιν νομαδων μηδε νομας μελιτος και βουτυρου17 No more will he know the streams of oil or the torrents of honey and cream.
18 εις κενα και ματαια εκοπιασεν πλουτον εξ ου ου γευσεται ωσπερ στριφνος αμασητος ακαταποτος18 When he gives back his winnings, his cheerfulness wil fade, and the satisfied air he had whenbusiness was thriving.
19 πολλων γαρ αδυνατων οικους εθλασεν διαιταν δε ηρπασεν και ουκ εστησεν19 Since he once destroyed the huts of the poor, plundering houses instead of building them up,
20 ουκ εστιν αυτου σωτηρια τοις υπαρχουσιν εν επιθυμια αυτου ου σωθησεται20 since his avarice could never be satisfied, now al his hoarding will not save him;
21 ουκ εστιν υπολειμμα τοις βρωμασιν αυτου δια τουτο ουκ ανθησει αυτου τα αγαθα21 since nothing could escape his greed, his prosperity wil not last.
22 οταν δε δοκη ηδη πεπληρωσθαι θλιβησεται πασα δε αναγκη επ' αυτον επελευσεται22 When he has everything he needs, want wil seize him, and misery wil light on him with all its force.
23 ει πως πληρωσαι γαστερα αυτου επαποστειλαι επ' αυτον θυμον οργης νιψαι επ' αυτον οδυνας23 On him God looses al his burning wrath, hurling against his flesh a hail of arrows.
24 και ου μη σωθη εκ χειρος σιδηρου τρωσαι αυτον τοξον χαλκειον24 If he escapes the weapons of iron, the bow of bronze wil transfix him.
25 διεξελθοι δε δια σωματος αυτου βελος αστραπαι δε εν διαιταις αυτου περιπατησαισαν επ' αυτω φοβοι25 Out of his back sticks an arrow, from his gal a shining point. The terrors advance on him,
26 παν δε σκοτος αυτω υπομειναι κατεδεται αυτον πυρ ακαυστον κακωσαι δε αυτου επηλυτος τον οικον26 all the hidden darknesses are waiting to carry him off. A fire unlit by human hand devours him, andconsumes what is left in his tent.
27 ανακαλυψαι δε αυτου ο ουρανος τας ανομιας γη δε επανασταιη αυτω27 The heavens lay bare his iniquity, and the earth rises up against him.
28 ελκυσαι τον οικον αυτου απωλεια εις τελος ημερα οργης επελθοι αυτω28 The income of his house pours away, like the torrents, on the day of retribution.
29 αυτη η μερις ανθρωπου ασεβους παρα κυριου και κτημα υπαρχοντων αυτω παρα του επισκοπου29 Such is the fate God reserves for the wicked, the inheritance he assigns to the accursed!