Psalms 101

KING JAMES BIBLE	VULGATA
1 I will sing of mercy and judgment: unto thee, O LORD, will I sing.	1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.
2 I will behave myself wisely in a perfect way. O when wilt thou come unto me? I will walk within my house with a perfect heart.	2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
3 I will set no wicked thing before mine eyes: I hate the work of them that turn aside; it shall not cleave to me.	3 Non avertas faciem tuam a me : in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
4 A froward heart shall depart from me: I will not know a wicked person.	4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 Whoso privily slandereth his neighbour, him will I cut off: him that hath an high look and a proud heart will not I suffer.	5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
6 Mine eyes shall be upon the faithful of the land, that they may dwell with me: he that walketh in a perfect way, he shall serve me.	6 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
7 He that worketh deceit shall not dwell within my house: he that telleth lies shall not tarry in my sight.	7 Similis factus sum pellicano solitudinis ; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
8 I will early destroy all the wicked of the land; that I may cut off all wicked doers from the city of the LORD.	8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
	9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant :
	10 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
	11 a facie iræ et indignationis tuæ : quia elevans allisisti me.
	12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut f?num arui.
	13 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
	14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
	15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
	16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam :
	17 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
	18 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
	19 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
	20 Quia prospexit de excelso sancto suo ; Dominus de cælo in terram aspexit :
	21 ut audiret gemitus compeditorum ; ut solveret filios interemptorum :
	22 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem :
	23 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
	24 Respondit ei in via virtutis suæ : Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
	25 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
	26 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
	27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
	28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
	29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.