ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 3

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 εμου του πατρος ακουσατε τεκνα και ουτως ποιησατε ινα σωθητε	1 Filii sapientiae ecclesia iustorum, et natio illorum oboedientia et dilectio.
2 ο γαρ κυριος εδοξασεν πατερα επι τεκνοις και κρισιν μητρος εστερεωσεν εφ' υιοις	2 Indicium patris audite, filii, et sic facite, ut salvi sitis.
3 ο τιμων πατερα εξιλασκεται αμαρτιας	3 Deus enim honoravit patrem in filiis et iudicium matris firmavit in filios.
4 και ως ο αποθησαυριζων ο δοξαζων μητερα αυτου	4 Qui honorat patrem, exorabit pro peccatis et continebit se ab illis et in oratione dierum exaudietur.
5 ο τιμων πατερα ευφρανθησεται υπο τεκνων και εν ημερα προσευχης αυτου εισακουσθησεται	5 Et, sicut qui thesaurizat, ita et qui honorificat matrem suam.
6 ο δοξαζων πατερα μακροημερευσει και ο εισακουων κυριου αναπαυσει μητερα αυτου	6 Qui honorat patrem suum, iucundabitur in filiis et in die orationis suae exaudietur;
7 και ως δεσποταις δουλευσει εν τοις γεννησασιν αυτον	7 qui honorat patrem suum, vita vivet longiore, et, qui oboedit patri, refrigerabit matrem.
8 εν εργω και λογω τιμα τον πατερα σου ινα επελθη σοι ευλογια παρ' αυτου	8 Qui timet Dominum, honorat parentes et quasi dominis serviet his, qui se genuerunt.
9 ευλογια γαρ πατρος στηριζει οικους τεκνων καταρα δε μητρος εκριζοι θεμελια	9 In opere et sermone honora patrem tuum,
10 μη δοξαζου εν ατιμια πατρος σου ου γαρ εστιν σοι δοξα πατρος ατιμια	10 ut superveniat tibi benedictio ab eo.
11 η γαρ δοξα ανθρωπου εκ τιμης πατρος αυτου και ονειδος τεκνοις μητηρ εν αδοξια	11 Benedictio patris firmat domos filiorum; maledictio autem matris eradicat fundamenta.
12 τεκνον αντιλαβου εν γηρα πατρος σου και μη λυπησης αυτον εν τη ζωη αυτου	12 Ne glorieris in contumelia patris tui, non est enim tibi gloria eius confusio;
13 καν απολειπη συνεσιν συγγνωμην εχε και μη ατιμασης αυτον εν παση ισχυι σου	13 gloria enim hominis ex honore patris sui, et dedecus filii mater sine honore.
14 ελεημοσυνη γαρ πατρος ουκ επιλησθησεται και αντι αμαρτιων προσανοικοδομηθησεται σοι	14 Fili, suscipe senectam patris tui et non contristes eum in vita illius;
15 εν ημερα θλιψεως σου αναμνησθησεται σου ως ευδια επι παγετω ουτως αναλυθησονται σου αι αμαρτιαι	15 et, si defecerit sensu, veniam da et ne spernas eum omnibus diebus vitae eius. Eleemosyna enim patris non erit in oblivione,
16 ως βλασφημος ο εγκαταλιπων πατερα και κεκατηραμενος υπο κυριου ο παροργιζων μητερα αυτου	16 nam pro peccatis ipsa plantabitur
17 τεκνον εν πραυτητι τα εργα σου διεξαγε και υπο ανθρωπου δεκτου αγαπηθηση	17 et in iustitia aedificabitur tibi; et in die tribulationis commemorabitur tui, et sicut in sereno glacies solventur tua peccata.
18 οσω μεγας ει τοσουτω ταπεινου σεαυτον και εναντι κυριου ευρησεις χαριν	18 Quam malae famae est, qui derelinquit patrem; et maledictus a Deo, qui exasperat matrem.
19 -	19 Fili, in mansuetudine opera tua perfice et super hominem datorem diligeris.
20 οτι μεγαλη η δυναστεια του κυριου και υπο των ταπεινων δοξαζεται	20 Quanto magnus es, humilia te in omnibus et coram Deo invenies gratiam. Multi sunt excelsi et gloriosi, sed mansuetis revelat mysteria sua.
21 χαλεπωτερα σου μη ζητει και ισχυροτερα σου μη εξεταζε	21 Quoniam magna potentia Dei solius, et ab humilibus honoratur.
22 α προσεταγη σοι ταυτα διανοου ου γαρ εστιν σοι χρεια των κρυπτων	22 Altiora te ne quaesieris et fortiora te ne scrutatus fueris; sed, quae praecepit tibi Deus, illa cogita semper et in pluribus operibus eius ne fueris curiosus.
23 εν τοις περισσοις των εργων σου μη περιεργαζου πλειονα γαρ συνεσεως ανθρωπων υπεδειχθη σοι	23 Non est enim tibi necessarium ea, quae abscondita sunt, videre oculis tuis.
24 πολλους γαρ επλανησεν η υπολημψις αυτων και υπονοια πονηρα ωλισθησεν διανοιας αυτων	24 In supervacuis rebus noli scrutari multipliciter;
25 -	25 plurima enim super sensum hominum ostensa sunt tibi.
26 καρδια σκληρα κακωθησεται επ' εσχατων και ο αγαπων κινδυνον εν αυτω απολειται	26 Multos quoque supplantavit suspicio illorum, et species vana decepit sensus illorum. Sine pupilla deerit lux, sine scientia deerit sapientia.
27 καρδια σκληρα βαρυνθησεται πονοις και ο αμαρτωλος προσθησει αμαρτιαν εφ' αμαρτιαις	27 Cor durum male habebit in novissimo; et, qui amat periculum, in illo peribit.
28 επαγωγη υπερηφανου ουκ εστιν ιασις φυτον γαρ πονηριας ερριζωκεν εν αυτω	28 Cor ingrediens duas vias non habebit successus, et pravus corde in illis scandalizabitur.
29 καρδια συνετου διανοηθησεται παραβολην και ους ακροατου επιθυμια σοφου	29 Cor nequam gravabitur doloribus, et peccator adiciet peccatum ad peccatum.
30 πυρ φλογιζομενον αποσβεσει υδωρ και ελεημοσυνη εξιλασεται αμαρτιας	30 Plagis superborum non erit sanitas, frutex enim peccati radicabitur in illis et non intellegetur.
31 ο ανταποδιδους χαριτας μεμνηται εις τα μετα ταυτα και εν καιρω πτωσεως αυτου ευρησει στηριγμα	31 Cor sapientis intelleget verba sapientium, et auris audiens concupiscet sapientiam.
	32 Sapiens cor et intellegibile abstinebit se a peccatis et in operibus iustitiae successus habebit.
	33 Ignem ardentem exstinguit aqua, sic eleemosyna expiat peccata.
	34 Deus prospector est eius, qui reddit gratiam; meminit eius in posterum, et in tempore casus sui inveniet firmamentum.