1 εν τρισιν ωραισθην και ανεστην ωραια εναντι κυριου και ανθρωπων ομονοια αδελφων και φιλια των πλησιον και γυνη και ανηρ εαυτοις συμπεριφερομενοι | 1 Meu espírito se compraz em três coisas que têm a aprovação de Deus e dos homens: |
2 τρια δε ειδη εμισησεν η ψυχη μου και προσωχθισα σφοδρα τη ζωη αυτων πτωχον υπερηφανον και πλουσιον ψευστην γεροντα μοιχον ελαττουμενον συνεσει | 2 a união entre os irmãos, o amor entre os parentes, e um marido que vive bem com sua mulher. |
3 εν νεοτητι ου συναγειοχας και πως αν ευροις εν τω γηρα σου | 3 Mas há três espécies de gente que minha alma detesta, e cuja vida me é insuportável: |
4 ως ωραιον πολιαις κρισις και πρεσβυτεροις επιγνωναι βουλην | 4 um pobre orgulhoso, um rico mentiroso e um ancião louco e insensato. |
5 ως ωραια γεροντων σοφια και δεδοξασμενοις διανοημα και βουλη | 5 Como acharás na velhice aquilo que não tiveres acumulado na juventude? |
6 στεφανος γεροντων πολυπειρια και το καυχημα αυτων φοβος κυριου | 6 Quão belo é para a velhice o saber julgar, e para os anciãos o saber aconselhar! |
7 εννεα υπονοηματα εμακαρισα εν καρδια και το δεκατον ερω επι γλωσσης ανθρωπος ευφραινομενος επι τεκνοις ζων και βλεπων επι πτωσει εχθρων | 7 Quão bela é a sabedoria nas pessoas de idade avançada, e a inteligência com a prudência nas pessoas honradas! |
8 μακαριος ο συνοικων γυναικι συνετη και ος εν γλωσση ουκ ωλισθησεν και ος ουκ εδουλευσεν αναξιω εαυτου | 8 A experiência consumada é a coroa dos anciãos; o temor de Deus é a sua glória. |
9 μακαριος ος ευρεν φρονησιν και ο διηγουμενος εις ωτα ακουοντων | 9 Nove coisas se apresentam ao meu espírito, as quais considero felizes, e uma décima que anunciarei aos homens: |
10 ως μεγας ο ευρων σοφιαν αλλ' ουκ εστιν υπερ τον φοβουμενον τον κυριον | 10 um homem que encontra a sua alegria em seus filhos; um homem que vive o bastante para ver a ruína de seus inimigos; |
11 φοβος κυριου υπερ παν υπερεβαλεν ο κρατων αυτου τινι ομοιωθησεται | 11 aquele - feliz dele! - que vive com uma mulher sensata, e que não pecou pela língua, nem teve de servir a pessoas indignas dele. |
12 - | 12 Feliz aquele que encontrou um amigo verdadeiro, e que fala da justiça a um ouvido atento. |
13 πασαν πληγην και μη πληγην καρδιας και πασαν πονηριαν και μη πονηριαν γυναικος | 13 Como é grande aquele que encontrou sabedoria e ciência! Mas nada é tão grande como aquele que teme ao Senhor: |
14 πασαν επαγωγην και μη επαγωγην μισουντων και πασαν εκδικησιν και μη εκδικησιν εχθρων | 14 o temor a Deus coloca-o acima de tudo. |
15 ουκ εστιν κεφαλη υπερ κεφαλην οφεως και ουκ εστιν θυμος υπερ θυμον εχθρου | 15 Feliz o homem que recebeu o dom do temor a Deus. |
16 συνοικησαι λεοντι και δρακοντι ευδοκησω η συνοικησαι μετα γυναικος πονηρας | 16 O temor a Deus é o começo de seu amor, e a ele é preciso acrescentar um princípio de fé. |
17 πονηρια γυναικος αλλοιοι την ορασιν αυτης και σκοτοι το προσωπον αυτης ως αρκος | 17 A tristeza do coração é uma chaga universal, e a maldade feminina é uma malícia consumada. |
18 ανα μεσον των πλησιον αυτου αναπεσειται ο ανηρ αυτης και ακουσιως ανεστεναξεν πικρα | 18 Toda chaga, não, porém, a chaga do coração; |
19 μικρα πασα κακια προς κακιαν γυναικος κληρος αμαρτωλου επιπεσοι αυτη | 19 toda malícia, não, porém, a malícia da mulher; |
20 αναβασις αμμωδης εν ποσιν πρεσβυτερου ουτως γυνη γλωσσωδης ανδρι ησυχω | 20 toda vingança, não, porém, a que nos causam nossos adversários; |
21 μη προσπεσης επι καλλος γυναικος και γυναικα μη επιποθησης | 21 toda vingança, não, porém, a de nossos inimigos. |
22 οργη και αναιδεια και αισχυνη μεγαλη γυνη εαν επιχορηγη τω ανδρι αυτης | 22 Não há veneno pior que o das serpentes; |
23 καρδια ταπεινη και προσωπον σκυθρωπον και πληγη καρδιας γυνη πονηρα χειρες παρειμεναι και γονατα παραλελυμενα ητις ου μακαριει τον ανδρα αυτης | 23 não há cólera que vença a da mulher. É melhor viver com um leão e um dragão, que morar com uma mulher maldosa. |
24 απο γυναικος αρχη αμαρτιας και δι' αυτην αποθνησκομεν παντες | 24 A malícia de uma mulher transtorna-lhe as feições, obscurece-lhe o olhar como o de um urso, e dá-lhe uma tez com a aparência de saco. |
25 μη δως υδατι διεξοδον μηδε γυναικι πονηρα παρρησιαν | 25 Entre seus parentes, queixa-se o seu marido, e, ouvindo-os, suspira amargamente. |
26 ει μη πορευεται κατα χειρας σου απο των σαρκων σου αποτεμε αυτην | 26 Toda malícia é leve, comparada com a malícia de uma mulher; que a sorte dos pecadores caia sobre ela! |
| 27 Como uma ladeira arenosa aos pés de um ancião, assim é a mulher tagarela para um marido pacato. |
| 28 Não contemples a beleza de uma mulher, não cobices uma mulher pela sua beleza. |
| 29 Grandes são a cólera de uma mulher, sua audácia, sua desordem. |
| 30 Se a mulher tiver o mando, ela se erguerá contra o marido. |
| 31 Coração abatido, semblante triste e chaga de coração: eis (o que faz) uma mulher maldosa. |
| 32 Mãos lânguidas, joelhos que se dobram: eis (o que faz) uma mulher que não traz felicidade ao seu marido. |
| 33 Foi pela mulher que começou o pecado, e é por causa dela que todos morremos. |
| 34 Não dês à tua água a mais ligeira abertura, nem à mulher maldosa a liberdade de sair a público. |
| 35 Se ela não andar sob a direção de tuas mãos, ela te cobrirá de vergonha na presença de teus inimigos. |
| 36 Separa-te do seu corpo, a fim de que não abuse sempre de ti. |