ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.	1 Filius sapiens doctrina patris ; qui autem illusor est non audit cum arguitur.
2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.	2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis : anima autem prævaricatorum iniqua.
3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.	3 Qui custodit os suum custodit animam suam ; qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.	4 Vult et non vult piger ; anima autem operantium impinguabitur.
5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.	5 Verbum mendax justus detestabitur ; impius autem confundit, et confundetur.
6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.	6 Justitia custodit innocentis viam, impietas autem peccatorem supplantat.
7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.	7 Est quasi dives, cum nihil habeat, et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.	8 Redemptio animæ viri divitiæ suæ ; qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.	9 Lux justorum lætificat : lucerna autem impiorum extinguetur.
10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.	10 Inter superbos semper jurgia sunt ; qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.	11 Substantia festinata minuetur ; quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.	12 Spes quæ differtur affligit animam ; lignum vitæ desiderium veniens.
13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.	13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat ; qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis : justi autem misericordes sunt, et miserantur.
14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.	14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.	15 Doctrina bona dabit gratiam ; in itinere contemptorum vorago.
16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.	16 Astutus omnia agit cum consilio ; qui autem fatuus est aperit stultitiam.
17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.	17 Nuntius impii cadet in malum ; legatus autem fidelis, sanitas.
18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.	18 Egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam ; qui autem acquiescit arguenti glorificabitur.
19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.	19 Desiderium si compleatur delectat animam ; detestantur stulti eos qui fugiunt mala.
20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.	20 Qui cum sapientibus graditur sapiens erit ; amicus stultorum similis efficietur.
21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.	21 Peccatores persequitur malum, et justis retribuentur bona.
22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.	22 Bonus reliquit hæredes filios et nepotes, et custoditur justo substantia peccatoris.
23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.	23 Multi cibi in novalibus patrum, et aliis congregantur absque judicio.
24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.	24 Qui parcit virgæ odit filium suum ; qui autem diligit illum instanter erudit.
25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.	25 Justus comedit et replet animam suam ; venter autem impiorum insaturabilis.