ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 13

GREEK BIBLE	CATHOLIC PUBLIC DOMAIN
1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.	1 A wise son is the doctrine of his father. But he who ridicules does not listen when he is reproved.
2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.	2 From the fruit of his own month, a man shall be satisfied with good things. But the soul of betrayers is iniquity.
3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.	3 Whoever guards his mouth guards his soul. But whoever gives no consideration to his speech shall experience misfortunes.
4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.	4 The lazy one is willing and then not willing. But the soul of he who labors shall be made fat.
5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.	5 The just shall detest a lying word. But the impious confound and will be confounded.
6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.	6 Justice guards the way of the innocent. But impiety undermines the sinner.
7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.	7 One is like the rich, though he has nothing. And another is like the poor, though he has many riches.
8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.	8 The redemption of a man’s life is his riches. But he who is poor cannot tolerate correction.
9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.	9 The light of the just enriches. But the lamp of the impious will be extinguished.
10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.	10 Among the arrogant, there are always conflicts. But those who do everything with counsel are ruled by wisdom.
11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.	11 Substance obtained in haste will be diminished. But what is collected by hand, little by little, shall be multiplied.
12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.	12 Hope, when it is delayed, afflicts the soul. The arrival of the desired is a tree of life.
13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.	13 Whoever denounces something obligates himself for the future. But whoever fears a lesson shall turn away in peace. Deceitful souls wander into sins. The just are merciful and compassionate.
14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.	14 The law of the wise is a fountain of life, so that he may turn aside from the ruin of death.
15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.	15 Good doctrine bestows grace. In the way of the contemptuous, there is a chasm.
16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.	16 The discerning do everything with counsel. But whoever is senseless discloses his stupidity.
17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.	17 The messenger of the impious will fall into evil. But a faithful ambassador shall prosper.
18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.	18 Destitution and disgrace are for those who abandon discipline. But whoever agrees with a reproof shall be glorified.
19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.	19 The desired, when perfected, shall delight the soul. The foolish detest those who flee from evils.
20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.	20 Whoever keeps step with the wise shall be wise. A friend of the foolish will become like them.
21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.	21 Evil pursues sinners. And good things shall be distributed to the just.
22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.	22 The good leave behind heirs: children and grandchildren. And the substance of the sinner is preserved for the just.
23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.	23 Much nourishment is in the fallow land of the fathers. But for others, it is gathered without judgment.
24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.	24 He who spares the rod hates his son. But he who loves him urgently instructs him.
25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.	25 The just eats and fills his soul. But the belly of the impious is never satisfied.