1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον. | 1 Un hijo sabio ama la corrección, pero el insolente no escucha el reproche. |
2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν. | 2 El hombre comerá del fruto de sus palabras, pero los traidores están ávidos de violencia. |
3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη. | 3 El que vigila su boca protege su vida, el que abre demasiado sus labios acaba en la ruina. |
4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη. | 4 El perezoso codicia y su deseo es vano, pero el deseo de los laboriosos será colmado. |
5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος. | 5 El justo detesta la mentira, pero el malvado causa vergüenza y confusión. |
6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον. | 6 La justicia preserva al que camina con integridad, pero la maldad arruina al pecador. |
7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν. | 7 Hay quien presume de rico y no tiene nada, y hay quien se hace el pobre y posee grandes bienes. |
8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν. | 8 La riqueza es una garantía para la vida de un hombre, pero el pobre no escucha amenazas, |
9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη. | 9 La luz de los justos resplandece, pero la lámpara de los malvados se extingue. |
10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας. | 10 El fatuo provoca discordias con su presunción, y la sabiduría está con los que se dejan aconsejar. |
11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη. | 11 La riqueza adquirida de golpe no dura, pero el que junta poco a poco, la acrecienta. |
12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης. | 12 La esperanza diferida enferma el corazón, el deseo colmado es un árbol de vida. |
13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη. | 13 El que desprecia la palabra se perderá, pero el que respeta los mandamientos será recompensado. |
14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου. | 14 La enseñanza del sabio es fuente de vida, para apartarse de las trampas de la muerte. |
15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον. | 15 El buen juicio se gana el favor, pero los traidores caminan hacia su ruina. |
16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν. | 16 El hombre prudente sabe bien lo que hace, pero el necio va ostentando su insensatez. |
17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις. | 17 Un mal emisario hunde en la desgracia, pero un enviado fiel devuelve la salud. |
18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη. | 18 Miseria e ignominia para el que desecha la corrección, el que tiene en cuenta una advertencia será honrado. |
19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου. | 19 Deseo cumplido es deleite para el alma, apartarse del mal es una abominación para los necios. |
20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη. | 20 Acude a los sabios, y te harás sabio, pero el que frecuenta a los necios se echa a perder. |
21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον. | 21 El mal persigue a los pecadores, y el bien recompensa a los justos. |
22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον. | 22 El hombre de bien deja una herencia a los hijos de sus hijos, pero la fortuna del pecador está reservada para el justo. |
23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται. | 23 El surco de los pobres da comida en abundancia, pero hay quien se pierde por falta de justicia. |
24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω. | 24 El que mezquina la vara odia a su hijo, el que lo ama se esmera por corregirlo. |
25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι. | 25 El justo come hasta saciarse, pero el estómago de los malvados está vacío. |