Job 8

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 The Baldad the Suhite answered, and said:	1 Και απεκριθη Βιλδαδ ο Σαυχιτης και ειπεν?
2 How long wilt thou speak these things, and how long shall the words of thy mouth be like a strong wind?	2 Εως ποτε θελεις λαλει ταυτα; και οι λογοι του στοματος σου θελουσιν εισθαι ως ανεμος σφοδρος;
3 Doth God pervert judgment, or doth the Almighty overthrow that which is just?	3 Μηπως ο Θεος ανατρεπει την κρισιν; η ο Παντοδυναμος ανατρεπει το δικαιον;
4 Although thy children have sinned against him, and he hath left them in the hand of their iniquity:	4 Εαν οι υιοι σου ημαρτησαν εις αυτον, παρεδωκεν αυτους εις την χειρα της ανομιας αυτων.
5 Yet if thou wilt arise early to God, and wilt beseech the Almighty:	5 Εαν συ ηθελες ζητησει τον Θεον πρωι, και ηθελες δεηθη του Παντοδυναμου?
6 If thou wilt walk clean and upright, he will presently awake onto thee, and will make the dwelling of thy justice peaceable:	6 εαν ησο καθαρος και ευθυς, βεβαιως τωρα ηθελεν εγερθη δια σε, και ηθελεν ευτυχει η κατοικια της δικαιοσυνης σου.
7 Insomuch, that if thy former things were small, thy latter things would be multiplied exceedingly.	7 Και αν η αρχη σου ητο μικρα, τα υστερα σου ομως ηθελον μεγαλυνθη σφοδρα.
8 For inquire of the former generation, and search diligently into the memory of the fathers:	8 Επειδη ερωτησον, παρακαλω, περι των προτερων γενεων, και ερευνησον ακριβως περι των πατερων αυτων?
9 (For we are but of yesterday, and are ignorant that our days upon earth are but a shadow:)	9 διοτι ημεις ειμεθα χθεσινοι, και δεν εξευρομεν ουδεν, επειδη αι ημεραι ημων επι της γης ειναι σκια?
10 And they shall teach thee: they shall speak to thee, and utter words out of their hearts.	10 δεν θελουσι σε διδαξει αυτοι, και σοι ειπει και προφερει λογους εκ της καρδιας αυτων;
11 Can the rush be green without moisture? or a sedge-bush grow without water?	11 Θαλλει ο παπυρος ανευ πηλου; αυξανει ο σχοινος ανευ υδατος;
12 When it is yet in flower, and is not plucked up with the hand, it withereth before all herbs.	12 Ενω ειναι ετι πρασινος και αθεριστος, ξηραινεται προ παντος χορτου.
13 Even so are the ways of all that forget God, and the hope of the hypocrite shall perish:	13 Ουτως ειναι αι οδοι παντων των λησμονουντων τον Θεον? και η ελπις του υποκριτου θελει χαθη?
14 His folly shall not please him, and his trust shall be like the spider's web.	14 η ελπις αυτου θελει κοπη, και το θαρρος αυτου θελει εισθαι ιστος αραχνης.
15 He shall lean upon his house, and it shall not stand: he shall prop it up, and it shall not rise:	15 Θελει επιστηριχθη επι την οικιαν αυτου, πλην αυτη δεν θελει σταθη? θελει κρατησει αυτην, πλην δεν θελει ανορθωθη.
16 He seemeth to have moisture before the sun cometh, and at his rising his blossom shall shoot forth.	16 Ειναι χλωρος εμπροσθεν του ηλιου, και ο κλαδος αυτου απλονεται εις τον κηπον αυτου.
17 His roots shall be thick upon a heap of stones, and among the stones he shall abide.	17 Αι ριζαι αυτου περιπλεκονται εις τον σωρον των λιθων, και εκλεγει τον πετρωδη τοπον.
18 If one swallow him up out of his place, he shall deny him, and shall say: I know thee not.	18 Εαν εξαλειφθη απο του τοπου αυτου, τοτε θελει αρνηθη αυτον, λεγων, Δεν σε ειδον.
19 For this is the joy of his way, that others may spring again out of the earth.	19 Ιδου, αυτη ειναι η χαρα της οδου αυτου, και εκ του χωματος αλλοι θελουσι αναβλαστησει.
20 God will not cast away the simple, nor reach out his hand to the evildoer:	20 Ιδου, ο Θεος δεν θελει απορριψει τον αμεμπτον, ουδε θελει πιασει την χειρα των κακοποιων?
21 Until thy mouth be filled with laughter, and thy lips with rejoicing.	21 εωσου γεμιση το στομα σου απο γελωτος, και τα χειλη σου αλαλαγμου.
22 They that hate thee, shall be clothed with confusion: and the dwelling of the wicked shall not stand.	22 Οι μισουντες σε θελουσιν ενδυθη αισχυνην? και η κατοικια των ασεβων δεν θελει υπαρχει.