Scrutatio

Sabato, 11 maggio 2024 - San Fabio e compagni ( Letture di oggi)

Salmi 147


font
DIODATINOVA VULGATA
1 LODATE il Signore; Perciocchè egli è cosa buona e dilettevole di salmeggiar l’Iddio nostro; La lode è decevole.1 ALLELUIA.
Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro,
quoniam iucundum est celebrare laudem.
2 Il Signore è quel ch’edifica Gerusalemme; Egli raccoglierà i dispersi d’Israele.2 Aedificans Ierusalem Dominus,
dispersos Israelis congregabit.
3 Egli è quel che guarisce quelli che hanno il cuor rotto, E fascia le lor doglie;3 Qui sanat contritos corde
et alligat plagas eorum;
4 Che conta il numero delle stelle; Che le chiama tutte per li nomi loro.4 qui numerat multitudinem stellarum
et omnibus eis nomina vocat.
5 Il nostro Signore è grande, e di gran forza; La sua intelligenza è infinita.5 Magnus Dominus noster et magnus virtute,
sapientiae eius non est numerus.
6 Il Signore solleva i mansueti; Ed abbatte gli empi fino a terra.6 Sustentat mansuetos Dominus,
humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Cantate al Signore con lode; Salmeggiate colla cetera all’Iddio nostro;7 Praecinite Domino in confessione,
psallite Deo nostro in cithara.
8 Il qual copre il cielo di nuvole, Ed apparecchia la pioggia alla terra, E fa che i monti producono l’erba.8 Qui operit caelum nubibus
et parat terrae pluviam.
Qui producit in montibus fenum
et herbam servituti hominum.
9 Che dà la sua pastura al bestiame. A’ figli de’ corvi, che gridano.9 Qui dat iumentis escam ipsorum
et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Egli non si compiace nella forza del cavallo; Egli non gradisce le gambe dell’uomo.10 Non in fortitudine equi delectatur,
nec in tibiis viri beneplacitum est ei.
11 Il Signore gradisce quelli che lo temono, Quelli che sperano nella sua benignità11 Beneplacitum est Domino super timentes eum
et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 Gerusalemme, celebra il Signore; Sion, loda il tuo Dio.12 Lauda, Ierusalem, Dominum;
collauda Deum tuum, Sion.
13 Perciocchè egli rinforza le sbarre delle tue porte; Egli benedice i tuoi figliuoli in mezzo di te.13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum,
benedixit filiis tuis in te.
14 Egli è quel che mantiene il tuo paese in pace; Che ti sazia di grascia di frumento;14 Qui ponit fines tuos pacem
et adipe frumenti satiat te.
15 Che manda il suo dire in terra; E la sua parola corre velocissimamente;15 Qui emittit eloquium suum terrae,
velociter currit verbum eius.
16 Che manda la neve a guisa di lana; Che sparge la brina a guisa di cenere;16 Qui dat nivem sicut lanam,
pruinam sicut cinerem spargit.
17 Che getta il suo ghiaccio come per pezzi; E chi potrà durar davanti al suo freddo?17 Mittit crystallum suam sicut buccellas;
ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 Egli manda la sua parola, e fa struggere quelle cose; Egli fa soffiare il suo vento, è le acque corrono.18 Emittet verbum suum et liquefaciet ea,
flabit spiritus eius, et fluent aquae.
19 Egli annunzia le sue parole a Giacobbe; I suoi statuti e le sue leggi ad Israele.19 Qui annuntiat verbum suum Iacob,
iustitias et iudicia sua Israel.
20 Egli non ha fatto così a tutte le genti; Ed esse non conoscono le sue leggi. Alleluia20 Non fecit taliter omni nationi
et iudicia sua non manifestavit eis. ALLELUIA.