Salmi 106
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 ALLELUIA. Celebrate il Signore; perciocchè egli è buono; Perciocchè la sua benignità è in eterno. | 1 Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. |
2 Chi potrà raccontar le potenze del Signore? Chi potrà pubblicar tutta la sua lode? | 2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos, |
3 Beati coloro che osservano la dirittura, Che fanno ciò ch’è giusto in ogni tempo. | 3 a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari. |
4 Ricordati di me, o Signore, Secondo la tua benevolenza verso il tuo popolo; Visitami colla tua salute; | 4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso ; viam civitatis habitaculi non invenerunt. |
5 Acciocchè io vegga il bene de’ tuoi eletti, E mi rallegri dell’allegrezza della tua gente, E mi glorii colla tua eredità | 5 Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit. |
6 Noi, e i nostri padri, abbiam peccato, Abbiamo operato iniquamente ed empiamente. | 6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos ; |
7 I nostri padri in Egitto non considerarono le tue maraviglie, Non si ricordarono della grandezza delle tue benignità; E si ribellarono presso al mare, nel Mar rosso. | 7 et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis. |
8 Ma pure il Signore li salvò per l’amor del suo Nome, Per far nota la sua potenza; | 8 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
9 E sgridò il Mar rosso, ed esso si seccò; E li fece camminar per gli abissi, come per un deserto. | 9 Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis. |
10 E li salvò di man di coloro che li odiavano, E li riscosse di man del nemico. | 10 Sedentes in tenebris et umbra mortis ; vinctos in mendicitate et ferro. |
11 E le acque copersero i lor nemici; E non ne scampò pure uno | 11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt. |
12 Allora credettero alle sue parole; Cantarono la sua lode | 12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum ; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret. |
13 Ma presto dimenticarono le sue opere; Non aspettarono il suo consiglio; | 13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur ; et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
14 E si accessero di cupidigia nel deserto; E tentarono Iddio nella solitudine. | 14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit. |
15 Ed egli diede loro ciò che chiedevano; Ma mandò la magrezza nelle lor persone. | 15 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
16 Oltre a ciò furono mossi d’invidia contro a Mosè, nel campo; E contro ad Aaronne, il Santo del Signore. | 16 Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit. |
17 La terra si aperse, e tranghiottì Datan, E coperse il seguito di Abiram. | 17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum ; propter injustitias enim suas humiliati sunt. |
18 E il fuoco arse la lor raunanza; La fiamma divampò gli empi. | 18 Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis. |
19 Fecero un vitello in Horeb, E adorarono una statua di getto; | 19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos. |
20 E mutarono la lor gloria In una somiglianza di bue che mangia l’erba. | 20 Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum. |
21 Dimenticarono Iddio, lor Salvatore, Il quale aveva fatte cose grandi in Egitto; | 21 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
22 Cose maravigliose nel paese di Cam, Tremende al Mar rosso. | 22 Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione. |
23 Onde egli disse di sterminarli; Se non che Mosè, suo eletto, si presentò alla rottura davanti a lui, Per istornar l’ira sua che non distruggesse. | 23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis : |
24 Disdegnarono ancora il paese desiderabile; Non credettero alla sua parola. | 24 ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo. |
25 E mormorarono ne’ lor tabernacoli; Non attesero alla voce del Signore. | 25 Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus. |
26 Onde egli alzò loro la mano, Che li farebbe cader nel deserto; | 26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos ; anima eorum in malis tabescebat. |
27 E che farebbe cader la lor progenie fra le genti, E che li dispergerebbe per li paesi. | 27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est. |
28 Oltre a ciò si congiunsero con Baal-peor, E mangiarono de’ sacrificii de’ morti; | 28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur ; et de necessitatibus eorum eduxit eos. |
29 E dispettarono Iddio co’ lor fatti, Onde la piaga si avventò a loro. | 29 Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus. |
30 Ma Finees si fece avanti, e fece giudicio; E la piaga fu arrestata. | 30 Et lætati sunt quia siluerunt ; et deduxit eos in portum voluntatis eorum. |
31 E ciò gli fu reputato per giustizia, Per ogni età, in perpetuo. | 31 Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. |
32 Provocarono ancora il Signore ad ira presso alla acque di Meriba, Ed avvenne del male a Mosè per loro. | 32 Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum. |
33 Perciocchè inasprirono il suo spirito; Onde egli parlò disavvedutamente colle sue labbra | 33 Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim ; |
34 Essi non distrussero i popoli, Che il Signore aveva lor detto; | 34 terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea. |
35 Anzi si mescolarono fra le genti, Ed impararono le loro opere; | 35 Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum. |
36 E servirono a’ loro idoli, E quelli furono loro per laccio; | 36 Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis : |
37 E sacrificarono i lor figluioli. E le lor figliuole a’ demoni; | 37 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis. |
38 E sparsero il sangue innocente, Il sangue de’ lor figliuoli e delle lor figliuole, I quali sacrificarono agl’idoli di Canaan; E il paese fu contaminato di sangue. | 38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis ; et jumenta eorum non minoravit. |
39 Ed essi si contaminarono per le loro opere, E fornicarono per li lor fatti. | 39 Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore. |
40 Onde l’ira del Signore si accese contro al suo popolo, Ed egli abbominò la sua eredità; | 40 Effusa est contemptio super principes : et errare fecit eos in invio, et non in via. |
41 E li diede in man delle genti; E quelli che li odiavano signoreggiarono sopra loro. | 41 Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias. |
42 E i lor nemici li oppressarono; Ed essi furono abbassati sotto alla lor mano. | 42 Videbunt recti, et lætabuntur ; et omnis iniquitas oppilabit os suum. |
43 Egli li riscosse molte volte; Ma essi lo dispettarono co’ lor consigli, Onde furono abbattuti per la loro iniquità. | 43 Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini ? |
44 E pure egli ha riguardato, quando sono stati in distretta; Quando ha udito il lor grido; | |
45 E si è ricordato inverso loro del suo patto, E si è pentito, secondo la grandezza delle sue benignità. | |
46 Ed ha renduti loro pietosi Tutti quelli che li avevano menati in cattività. | |
47 Salvaci, o Signore Iddio nostro, E raccoglici d’infra le genti; Acciocchè celebriamo il Nome della tua santità, E ci gloriamo nella tua lode. | |
48 Benedetto sia il Signore Iddio d’Israele di secolo in secolo. Or dica tutto il popolo: Amen. Alleluia |