Épître aux Galates 2

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Plus tard, il y a quatorze ans, je suis monté à Jérusalem avec Barnabé, et nous avons aussi emmené Tite.	1 Επειτα μετα δεκατεσσαρα ετη παλιν ανεβην εις Ιεροσολυμα μετα του Βαρναβα, συμπαραλαβων και τον Τιτον?
2 J’y suis allé à la suite d’une révélation et je leur ai exposé l’évangile que je proclame chez les païens. J’en ai parlé en privé avec ceux qui comptaient, pour le cas où j’aurais fait et ferais encore un travail qui ne mène à rien.	2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν? και παρεστησα προς αυτους το ευαγγελιον, το οποιον κηρυττω μεταξυ των εθνων, κατ' ιδιαν δε προς τους επισημοτερους, μηπως τρεχω η ετρεξα εις ματην.
3 Mais personne n’imposa la circoncision à Tite qui était avec moi et qui est Grec.	3 Αλλ' ουδε ο Τιτος ο μετ' εμου, Ελλην ων, ηναγκασθη να περιτμηθη,
4 En effet de faux-frères s’étaient infiltrés: ils s’étaient introduits pour tout savoir de la liberté que nous avons dans le Christ Jésus, et ils voulaient nous ramener à l’esclavage.	4 αλλα δια τους παρεισακτους ψευδαδελφους, οιτινες παρεισηλθον δια να κατασκοπευσωσι την ελευθεριαν ημων, την οποιαν εχομεν εν Χριστω Ιησου, δια να μας καταδουλωσωσιν?
5 Mais nous ne leur avons pas cédé, pas même un instant, pour que la vérité de l’Évangile reste intacte chez vous.	5 εις τους οποιους ουδε προς ωραν υπεχωρησαμεν υποτασσομενοι, δια να διαμεινη εις εσας η αληθεια του ευαγγελιου.
6 Ceux que l’on regardait comme des autorités (leur situation antérieure ne m’importe pas, car Dieu ne fait pas de favoritisme), ces autorités donc ne me firent aucune remarque.	6 Περι δε των νομιζομενων οτι ειναι τι, οποιοι ποτε και αν ησαν, ουδολως φροντιζω? ο Θεος δεν βλεπει εις προσωπον ανθρωπου? διοτι εις εμε οι επισημοτεροι δεν προσεθεσαν ουδεν περισσοτερον,
7 Au contraire, ils reconnurent que l’évangélisation du monde païen m’avait été confiée, tout comme à Pierre l’évangélisation du monde juif.	7 αλλα το εναντιον, αφου ειδον οτι ενεπιστευθην να κηρυττω το ευαγγελιον προς τους απεριτμητους καθως ο Πετρος προς τους περιτετμημενους?
8 Celui qui a donné sa grâce à Pierre pour qu’il soit l’apôtre du monde juif, m’a aussi donné sa grâce pour le monde païen.	8 διοτι ο ενεργησας εις τον Πετρον, ωστε να αποσταλη προς τους περιτετμημενους, ενηργησε και εις εμε, προς τους εθνικους?
9 Jacques, Képhas et Jean reconnurent la grâce que j’avais reçue. Eux, qui passaient pour les piliers de l’Église, ils nous donnèrent la main à moi et à Barnabé en signe de communion: nous irions vers les nations païennes et eux vers les Juifs.	9 και αφου εγνωρισαν την χαριν την δοθεισαν εις εμε Ιακωβος και Κηφας και Ιωαννης, οι θεωρουμενοι οτι ειναι στυλοι, δεξιας εδωκαν κοινωνιας εις εμε και εις τον Βαρναβαν, δια να υπαγωμεν ημεις μεν εις τα εθνη, αυτοι δε εις τους περιτετμημενους?
10 Nous devions seulement ne pas oublier leurs pauvres, et cela, j’en ai toujours eu le souci.	10 μονον μας παρηγγειλαν να ενθυμωμεθα τους πτωχους, το οποιον και εσπουδασα αυτο τουτο να καμω.
11 Lorsque Képhas était venu à Antioche, je lui avais résisté en face parce qu’il était dans son tort.	11 Οτε δε ηλθεν ο Πετρος εις την Αντιοχειαν, ηναντιωθην εις αυτον κατα προσωπον, διοτι ητο αξιομεμπτος.
12 Avant que n’arrivent des gens de l’entourage de Jacques, il mangeait avec les frères d’origine païenne, mais quand ils furent là, il prit ses distances et marqua la séparation par crainte des éléments juifs.	12 Επειδη πριν ελθωσι τινες απο του Ιακωβου, συνετρωγε με τους εθνικους? οτε δε ηλθον, συνεστελλετο και απεχωριζεν εαυτον, φοβουμενος τους εκ περιτομης.
13 Les autres Juifs aussitôt prirent le même faux visage, et Barnabé lui-même fut entraîné dans ce double jeu.	13 Και μετ' αυτου συνυπεκριθησαν και οι λοιποι Ιουδαιοι, ωστε και ο Βαρναβας συμπαρεσυρθη εις την υποκρισιν αυτων.
14 Alors, quand je vis que ce n’était plus le droit chemin de l’Évangile dans toute sa vérité, je dis à Képhas devant tout le monde: "Toi qui es Juif de naissance, tu as laissé les façons juives pour celles des non-Juifs; pourquoi maintenant veux-tu imposer les façons juives à des non-Juifs?”	14 Αλλ' οτε εγω ειδον οτι δεν ορθοποδουσι προς την αληθειαν του ευαγγελιου, ειπον προς τον Πετρον εμπροσθεν παντων? Εαν συ Ιουδαιος ων ζης εθνικως και ουχι Ιουδαικως, δια τι αναγκαζεις τους εθνικους να ιουδαιζωσιν;
15 Nous sommes nés Juifs, nous n’appartenons pas à ces nations de pécheurs;	15 ημεις εκ γεννησεως Ιουδαιοι οντες και ουχι εκ των εθνων αμαρτωλοι,
16 cependant nous avons reconnu que l’on ne devient pas un juste par la pratique de la Loi, mais par la foi selon le Christ Jésus. Et nous avons cru dans le Christ Jésus pour être droits aux yeux de Dieu grâce à cette foi selon le Christ et non par la pratique de la Loi. Car si l’on s’en tient aux œuvres de la Loi, nul mortel ne sera reconnu juste.	16 εξευροντες οτι δεν δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου ειμη δια πιστεως Ιησου Χριστου, και ημεις επιστευσαμεν εις τον Ιησουν Χριστον, δια να δικαιωθωμεν εκ πιστεως Χριστου και ουχι εξ εργων νομου, διοτι δεν θελει δικαιωθη εξ εργων νομου ουδεις ανθρωπος.
17 Nous sommes allés au Christ pour recevoir cette véritable droiture, et maintenant nous nous retrouverions pécheurs! Mais alors, le Christ devient un auxiliaire du péché. Impossible!	17 Αλλ' εαν ζητουντες να δικαιωθωμεν εις τον Χριστον ευρεθημεν και ημεις αμαρτωλοι, αρα ο Χριστος αμαρτιας ειναι διακονος; Μη γενοιτο.
18 Pourtant, regardez: si d’abord on supprime et ensuite on rétablit, on reconnaît qu’on a mal agi.	18 Διοτι εαν οσα κατεστρεψα ταυτα παλιν οικοδομω, παραβατην δεικνυω εμαυτον.
19 Quant à moi, c’est la Loi elle-même qui m’a amené à mourir à la Loi afin de vivre pour Dieu. J’ai été crucifié avec le Christ,	19 Διοτι εγω δια του νομου απεθανον εις τον νομον, δια να ζησω εις τον Θεον.
20 et si maintenant je vis, ce n’est plus moi qui vis: le Christ vit en moi. Et ce que je vis maintenant dans la chair, je le vis avec cette foi où le Fils de Dieu m’a aimé et a donné sa vie pour moi.	20 Μετα του Χριστου συνεσταυρωθην? ζω δε ουχι πλεον εγω, αλλ' ο Χριστος ζη εν εμοι? καθ' ο δε τωρα ζω εν σαρκι, ζω εν τη πιστει του Υιου του Θεου, οστις με ηγαπησε και παρεδωκεν εαυτον υπερ εμου.
21 Voilà ma façon de ne pas mépriser la générosité de Dieu. Car si l’on devient juste à partir de la Loi, le Christ est mort pour rien!	21 Δεν αθετω την χαριν του Θεου? διοτι αν η δικαιωσις γινηται δια του νομου, αρα ο Χριστος εις ματην απεθανε.