Siracide 18
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Il Vivente in eterno ha creato l'intero universo. | 1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum. |
2 Il Signore solo deve essere proclamato giusto. | 2 Quis sufficit enarrare opera illius ? |
3 A nessuno ha concesso di annunziare le sue opere; chi potrà esplorare le sue meraviglie? | 3 quis enim investigabit magnalia ejus ? |
4 Chi misurerà la potenza della sua maestà e chi oserà raccontare le sue misericordie? | 4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ? |
5 Non si possono diminuire né accrescere né scoprire le meraviglie del Signore. | 5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei. |
6 Quando l'uomo pensa di finire, allora comincia, ma quando si ferma, si sente in imbarazzo. | 6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur. |
7 Che cosa è l'uomo e a cosa può servire? Qual è il suo bene e qual è il suo male? | 7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ? |
8 Son cento anni al massimo i giorni dell'uomo; | 8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi. |
9 come goccia d'acqua di mare e granello di sabbia sono i suoi pochi anni di fronte all'eternità. | 9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam. |
10 Perciò Dio è stato con loro longanime, riversando su di loro la sua misericordia. | 10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est. |
11 Egli vede e sa com'è penosa la loro fine, perciò abbonda nel suo perdono. | 11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis. |
12 La compassione dell'uomo è per il suo vicino, la compassione del Signore è per ogni carne. | 12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem. |
13 Egli rimprovera, corregge e insegna, richiama, come fa il pastore col suo gregge. | 13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum. |
14 Ha pietà per quanti accettano la disciplina e sono solleciti per i suoi giudizi. | 14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus. |
15 Figlio, quando aiuti qualcuno non rimproverarlo, e quando dài non avere parole amare. | 15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali. |
16 La rugiada non calma la calura? Così la buona parola vale più del dono che si fa. | 16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum. |
17 La parola non è accetta più del dono stesso? Nell'uomo generoso si trovano entrambi. | 17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato. |
18 Lo stolto rimprovera senza cortesia, e il dono dell'avaro non rallegra gli occhi. | 18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos. |
19 Prima di parlare istruisciti, e cùrati prima d'esser malato. | 19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce. |
20 Prima del giudizio fatti l'esame, così nell'ora della visita avrai il perdono. | 20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem. |
21 Prima che cada ammalato, umiliati e quando pecchi mostra pentimento. | 21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam. |
22 Non ritardare il voto quando sei in tempo, e non aspettare la morte per assolverlo. | 22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum. |
23 Prima di fare un voto prepàrati e non essere come chi tenta il Signore. | 23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. |
24 Ricòrdati della collera del giorno della morte e del giudizio, quando Dio muta aspetto. | 24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei. |
25 Ricorda la fame quando c'è l'abbondanza, la povertà e il bisogno nel tempo della ricchezza. | 25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum. |
26 Dall'alba fino al tramonto il tempo si trasmuta: davanti al Signore tutto dura poco. | 26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei. |
27 L'uomo saggio è sempre previdente e nei giorni del peccato si guarda dall'errore. | 27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia. |
28 Chi ha senno conosce la sapienza, egli loda chiunque altro la trova. | 28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem. |
29 Quanti capiscono i detti diventano essi stessi sapienti e spandono come pioggia proverbi sottili. | 29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia. |
30 Non andar dietro alle tue passioni, e trattieniti di fronte ai desideri. | 30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere. |
31 Quando ti concedi la soddisfazione della passione, essa ti renderà ludibrio dei nemici. | 31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis. |
32 Non divertirti con troppi piaceri, per non impoverirti con i loro costi. | 32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum. |
33 Non ridurti in miseria per i debiti dei banchetti, quando non hai denaro nella borsa. | 33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ. |