Siracide 17
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Il Signore ha creato l'uomo dalla terra, e ad essa lo fa di nuovo tornare. | 1 Deus creavit de terra hominem, et secundum imaginem suam fecit illum : |
2 Gli ha concesso giorni contati e tempo definito, dandogli potere su quanto essa contiene. | 2 et iterum convertit illum in ipsam, et secundum se vestivit illum virtute. |
3 Li ha rivestiti di forza come se stesso, li ha fatti secondo la sua immagine. | 3 Numerum dierum et tempus dedit illi, et dedit illi potestatem eorum quæ sunt super terram. |
4 Ha posto il timore di lui su ogni carne, perché egli dominasse le bestie e i volatili. | 4 Posuit timorem illius super omnem carnem, et dominatus est bestiarum et volatilium. |
5 Il consiglio, la lingua, gli occhi, gli orecchi e il cuore diede loro per ragionare. | 5 Creavit ex ipso adjutorium simile sibi : consilium, et linguam, et oculos, et aures, et cor dedit illis excogitandi, et disciplina intellectus replevit illos. |
6 Li riempì con giudizio e intelligenza, e mostrò loro il bene e il male. | 6 Creavit illis scientiam spiritus, sensu implevit cor illorum, et mala et bona ostendit illis. |
7 Pose nei loro cuori il suo timore per mostrare la grandezza delle sue opere. | 7 Posuit oculum suum super corda illorum, ostendere illis magnalia operum suorum : |
8 Loderanno il suo santo nome, per narrare i portenti delle sue opere. | 8 ut nomen sanctificationis collaudent, et gloriari in mirabilibus illius ; ut magnalia enarrent operum ejus. |
9 Ha dato loro l'intelligenza, li ha dotati con la legge della vita. | 9 Addidit illis disciplinam, et legem vitæ hæreditavit illos. |
10 Stabilì con loro un'alleanza eterna e mostrò loro i suoi giudizi. | 10 Testamentum æternum constituit cum illis, et justitiam et judicia sua ostendit illis. |
11 I loro occhi videro lo splendore della sua gloria, il loro orecchio udì la meraviglia della sua voce. | 11 Et magnalia honoris ejus vidit oculus illorum, et honorem vocis audierunt aures illorum. Et dixit illis : Attendite ab omni iniquo. |
12 E disse loro: "Guardatevi da ogni ingiustizia"; e ordinò che ciascuno si curasse del prossimo. | 12 Et mandavit illis unicuique de proximo suo. |
13 Le loro vie son sempre davanti a lui, non sono nascoste ai suoi occhi. | 13 Viæ illorum coram ipso sunt semper : non sunt absconsæ ab oculis ipsius. |
14 Stabilì per ogni popolo un reggitore, ma Israele è la porzione del Signore. | 14 In unamquamque gentem præposuit rectorem : |
15 Tutte le loro opere sono come il sole davanti a lui, i suoi occhi sono sempre sulle loro vie. | 15 et pars Dei Israël facta est manifesta. |
16 Le loro ingiustizie non gli sono nascoste e tutti i loro peccati sono davanti al Signore. | 16 Et omnia opera illorum velut sol in conspectu Dei : et oculi ejus sine intermissione inspicientes in viis eorum. |
17 Per lui è come un sigillo l'elemosina dell'uomo, custodisce come pupilla il bene fatto dall'uomo. | 17 Non sunt absconsa testamenta per iniquitatem illorum, et omnes iniquitates eorum in conspectu Dei. |
18 Dopo sorgerà per ricompensarli, renderà loro il premio sul capo. | 18 Eleemosyna viri quasi signaculum cum ipso, et gratiam hominis quasi pupillam conservabit. |
19 Nondimeno ai pentiti lascia aperta la via e agli esitanti dà la forza della costanza. | 19 Et postea resurget, et retribuet illis retributionem, unicuique in caput ipsorum, et convertet in interiores partes terræ. |
20 Ritorna al Signore, stàccati dal peccato, prega in sua presenza, riduci gli ostacoli. | 20 P?nitentibus autem dedit viam justitiæ, et confirmavit deficientes sustinere, et destinavit illis sortem veritatis. |
21 Volgiti all'Altissimo, desisti dall'ingiustizia: odia profondamente ciò ch'egli detesta. | 21 Convertere ad Dominum, et relinque peccata tua : |
22 Chi loderà l'Altissimo negl'inferi invece dei vivi che gli rendono grazie? | 22 precare ante faciem Domini, et minue offendicula. |
23 Per il morto -- egli è come inesistente -- cessa la lode; chi è vivo e sano loda il Signore. | 23 Revertere ad Dominum, et avertere ab injustitia tua, et nimis odito execrationem : |
24 Come è grande la misericordia del Signore e il suo perdono per quanti tornano a lui! | 24 et cognosce justitias et judicia Dei, et sta in sorte propositionis, et orationis altissimi Dei. |
25 Non può esserci tutto negli uomini, perché un figlio d'uomo non è immortale. | 25 In partes vade sæculi sancti, cum vivis et dantibus confessionem Deo. |
26 Cosa è più luminoso del sole? Anch'esso si oscura! Così l'uomo di carne e sangue concepisce il male. | 26 Non demoreris in errore impiorum : ante mortem confitere : a mortuo, quasi nihil, perit confessio. |
27 Dio passa in rassegna gli astri nel più alto dei cieli, mentre gli uomini tutti son polvere e terra. | 27 Confiteberis vivens, vivus et sanus confiteberis : et laudabis Deum, et gloriaberis in miserationibus illius. |
28 Quam magna misericordia Domini, et propitiatio illius convertentibus ad se ! | |
29 Nec enim omnia possunt esse in hominibus, quoniam non est immortalis filius hominis, et in vanitate malitiæ placuerunt. | |
30 Quid lucidius sole ? et hic deficiet ; aut quid nequius quam quod excogitavit caro et sanguis ? et hoc arguetur. | |
31 Virtutem altitudinis cæli ipse conspicit : et omnes homines terra et cinis. |