Proverbi 12
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | VULGATA |
---|---|
1 Chi ama la disciplina, ama la scienza, ma chi odia il rimprovero è uno stupido. | 1 Qui diligit disciplinam diligit scientiam ; qui autem odit increpationes insipiens est. |
2 Un buono si attira la compiacenza del Signore, ma l'uomo astuto Dio lo condanna. | 2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino ; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit. |
3 Non si consolida un uomo con l'empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa. | 3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur. |
4 Una buona moglie è la corona di suo marito, ma come carie nell'ossa è la disonorata. | 4 Mulier diligens corona est viro suo ; et putredo in ossibus ejus, quæ confusione res dignas gerit. |
5 I pensieri dei giusti sono equità, ma le trame degli empi sono inganno. | 5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta. |
6 Le parole degli empi sono insidie mortali, ma la bocca degli uomini retti li libera. | 6 Verba impiorum insidiantur sanguini ; os justorum liberabit eos. |
7 Gli empi precipitano e non tornano più, la casa dei retti rimane per sempre. | 7 Verte impios, et non erunt ; domus autem justorum permanebit. |
8 Per la propria prudenza uno viene lodato, l'uomo perverso invece è disprezzato. | 8 Doctrina sua noscetur vir ; qui autem vanus et excors est patebit contemptui. |
9 Val più un uomo da poco che ha solo un servo, di un uomo onorato, ma privo di pane. | 9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane. |
10 Il giusto conosce ognuno dei suoi animali, ma le viscere degli empi sono crudeli. | 10 Novit justus jumentorum suorum animas ; viscera autem impiorum crudelia. |
11 Chi lavora il suo suolo si sazia di pane, ma chi va dietro a chimere è privo di senno. | 11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus ; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam. |
12 L'empio brama la rete dei cattivi, ma la radice dei giusti produce. | 12 Desiderium impii munimentum est pessimorum ; radix autem justorum proficiet. |
13 Nel peccato delle labbra è preso il malvagio, il giusto invece sfugge al loro morso. | 13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo ; effugiet autem justus de angustia. |
14 Dal frutto della bocca l'uomo si sazia di beni e il frutto delle sue mani gli appartiene. | 14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei. |
15 La via dell'empio è retta ai suoi occhi, ma chi ascolta il consiglio è saggio. | 15 Via stulti recta in oculis ejus ; qui autem sapiens est audit consilia. |
16 Lo stolto subito fa vedere il suo dispetto, ma il sapiente nasconde l'oltraggio. | 16 Fatuus statim indicat iram suam ; qui autem dissimulat injuriam callidus est. |
17 Chi ama la verità annunzia la giustizia, ma testimonianza dei bugiardi è la falsità. | 17 Qui quod novit loquitur, index justitiæ est ; qui autem mentitur, testis est fraudulentus. |
18 C'è chi parla come a colpi di spada, ma la lingua dei saggi guarisce. | 18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ : lingua autem sapientium sanitas est. |
19 Una lingua verace rimane in eterno, una lingua bugiarda solo un batter d'occhio. | 19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum ; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii. |
20 Delusione nel cuore di chi trama il male, gioia per chi consiglia la pace. | 20 Dolus in corde cogitantium mala ; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium. |
21 Non giunge al giusto alcun malanno, gli empi invece son pieni di mali. | 21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit : impii autem replebuntur malo. |
22 Il Signore detesta una lingua bugiarda, di chi fa la verità invece si compiace. | 22 Abominatio est Domino labia mendacia ; qui autem fideliter agunt placent ei. |
23 L'uomo prudente nasconde la scienza, ma il cuore degli empi proclama stoltezza. | 23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam. |
24 La mano dell'uomo solerte sarà sopra tutti, ma l'uomo indolente diventerà schiavo. | 24 Manus fortium dominabitur ; quæ autem remissa est, tributis serviet. |
25 Basta un affanno del cuore e l'uomo ha la febbre, ma una buona parola lo riempie di gioia. | 25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur. |
26 Trova il suo pascolo il giusto, ma la via degli empi li svia. | 26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est ; iter autem impiorum decipiet eos. |
27 Non arrostisce l'indolenza la sua preda, ma è ricchezza dell'uomo una preziosa diligenza. | 27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium. |
28 Sul sentiero della giustizia, la vita, la sua strada non va mai alla morte. | 28 In semita justitiæ vita ; iter autem devium ducit ad mortem. |