Salmi 49

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus.	1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος δια τους υιους Κορε.>> Ακουσατε ταυτα, παντες οι λαοι? ακροασθητε, παντες οι κατοικοι της οικουμενης?
2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:	2 μικροι τε και μεγαλοι, πλουσιοι ομου και πενητες.
3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper!	3 Το στομα μου θελει λαλησει σοφιαν? και η μελετη της καρδιας μου ειναι συνεσις.
4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.	4 Θελω κλινει εις παραβολην το ωτιον μου? θελω εκθεσει εν κιθαρα το αινιγμα μου.
5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum.	5 Δια τι να φοβωμαι εν ημεραις συμφορας, οταν με περικυκλωση η ανομια των ενεδρευοντων με;
6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me?	6 Οιτινες ελπιζουσιν εις τα αγαθα αυτων και καυχωνται εις το πληθος του πλουτου αυτων?
7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.	7 ουδεις δυναται ποτε να εξαγοραση αδελφον, μηδε να δωση εις τον Θεον λυτρον δι' αυτον?
8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam.	8 διοτι πολυτιμος ειναι η απολυτρωσις της ψυχης αυτων, και ανευρητος διαπαντος,
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet,	9 ωστε να ζη αιωνιως, να μη ιδη διαφθοραν.
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum.	10 Διοτι βλεπει τους σοφους αποθνησκοντας, καθως και τον αφρονα και τον ανοητον απολλυμενους και καταλειποντας εις αλλους τα αγαθα αυτων.
11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas.	11 Ο εσωτερικος λογισμος αυτων ειναι οτι οι οικοι αυτων θελουσιν υπαρχει εις τον αιωνα, αι κατοικιαι αυτων εις γενεαν και γενεαν? ονομαζουσι τα υποστατικα αυτων με τα ιδια αυτων ονοματα.
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.	12 Πλην ο ανθρωπος ο εν τιμη δεν διαμενει, ωμοιωθη με τα κτηνη τα φθειρομενα.
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.	13 Αυτη η οδος αυτων ειναι μωρια αυτων? και ομως οι απογονοι αυτων ηδυνονται εις τα λογια αυτων. Διαψαλμα.
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo.	14 Ως προβατα εβληθησαν εις τον αδην? θανατος θελει ποιμανει αυτους? και οι ευθεις θελουσι κατακυριευσει αυτους το πρωι? η δε δυναμις αυτων θελει παλαιωθη εν τω αδη, αφου εκαστος αφηση την κατοικιαν αυτου.
15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum.	15 Αλλ' ο Θεος θελει λυτρωσει την ψυχην μου εκ χειρος αδου? διοτι θελει με δεχθη. Διαψαλμα.
16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me.	16 Μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος, οταν αυξηση η δοξα της οικιας αυτου?
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,	17 διοτι εν τω θανατω αυτου, δεν θελει συμπαραλαβει ουδεν, ουδε θελει καταβη κατοπιν αυτου η δοξα αυτου.
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius.	18 Αν και ηυλογησε την ψυχην αυτου εν τη ζωη αυτου, και οι ανθρωποι θελωσι σε επαινει αγαθοποιουντα σεαυτον,
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”,	19 Θελει υπαγει εις την γενεαν των πατερων αυτου? εις τον αιωνα δεν θελουσιν ιδει φως.
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen.	20 Ο ανθρωπος ο εν τιμη και μη εννοων ωμοιωθη με τα κτηνη τα φθειρομενα.
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.