ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 7

LXX	VULGATA
1 ψαλμος τω δαυιδ ον ησεν τω κυριω υπερ των λογων χουσι υιου ιεμενι	1 Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi, filii Jemini.
2 κυριε ο θεος μου επι σοι ηλπισα σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ρυσαι με	2 Domine Deus meus, in te speravi ; salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me :
3 μηποτε αρπαση ως λεων την ψυχην μου μη οντος λυτρουμενου μηδε σωζοντος	3 nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
4 κυριε ο θεος μου ει εποιησα τουτο ει εστιν αδικια εν χερσιν μου	4 Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,
5 ει ανταπεδωκα τοις ανταποδιδουσιν μοι κακα αποπεσοιν αρα απο των εχθρων μου κενος	5 si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
6 καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα	6 Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat ; et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
7 αναστηθι κυριε εν οργη σου υψωθητι εν τοις περασι των εχθρων μου εξεγερθητι κυριε ο θεος μου εν προσταγματι ω ενετειλω	7 Exsurge, Domine, in ira tua, et exaltare in finibus inimicorum meorum : et exsurge, Domine Deus meus, in præcepto quod mandasti,
8 και συναγωγη λαων κυκλωσει σε και υπερ ταυτης εις υψος επιστρεψον	8 et synagoga populorum circumdabit te : et propter hanc in altum regredere :
9 κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ' εμοι	9 Dominus judicat populos. Judica me, Domine, secundum justitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
10 συντελεσθητω δη πονηρια αμαρτωλων και κατευθυνεις δικαιον εταζων καρδιας και νεφρους ο θεος	10 Consumetur nequitia peccatorum, et diriges justum, scrutans corda et renes, Deus.
11 δικαια η βοηθεια μου παρα του θεου του σωζοντος τους ευθεις τη καρδια	11 Justum adjutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
12 ο θεος κριτης δικαιος και ισχυρος και μακροθυμος μη οργην επαγων καθ' εκαστην ημεραν	12 Deus judex justus, fortis, et patiens ; numquid irascitur per singulos dies ?
13 εαν μη επιστραφητε την ρομφαιαν αυτου στιλβωσει το τοξον αυτου ενετεινεν και ητοιμασεν αυτο	13 Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit ; arcum suum tetendit, et paravit illum.
14 και εν αυτω ητοιμασεν σκευη θανατου τα βελη αυτου τοις καιομενοις εξειργασατο	14 Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
15 ιδου ωδινησεν αδικιαν συνελαβεν πονον και ετεκεν ανομιαν	15 Ecce parturiit injustitiam ; concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
16 λακκον ωρυξεν και ανεσκαψεν αυτον και εμπεσειται εις βοθρον ον ειργασατο	16 Lacum aperuit, et effodit eum ; et incidit in foveam quam fecit.
17 επιστρεψει ο πονος αυτου εις κεφαλην αυτου και επι κορυφην αυτου η αδικια αυτου καταβησεται	17 Convertetur dolor ejus in caput ejus, et in verticem ipsius iniquitas ejus descendet.
18 εξομολογησομαι κυριω κατα την δικαιοσυνην αυτου και ψαλω τω ονοματι κυριου του υψιστου	18 Confitebor Domino secundum justitiam ejus, et psallam nomini Domini altissimi.