ΙΩΒ - Giobbe - Job 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA CEI 2008 |
---|---|
1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει | 1 Elifaz di Teman prese a dire: |
2 μη πολλακις σοι λελαληται εν κοπω ισχυν δε ρηματων σου τις υποισει | 2 «Se uno tenta di parlare, ti sarà gravoso? Ma chi può trattenere le parole? |
3 ει γαρ συ ενουθετησας πολλους και χειρας ασθενους παρεκαλεσας | 3 Ecco, sei stato maestro di molti e a mani stanche hai ridato vigore; |
4 ασθενουντας τε εξανεστησας ρημασιν γονασιν τε αδυνατουσιν θαρσος περιεθηκας | 4 le tue parole hanno sorretto chi vacillava e le ginocchia che si piegavano hai rafforzato. |
5 νυν δε ηκει επι σε πονος και ηψατο σου συ δε εσπουδασας | 5 Ma ora che questo accade a te, ti è gravoso; capita a te e ne sei sconvolto. |
6 ποτερον ουχ ο φοβος σου εστιν εν αφροσυνη και η ελπις σου και η ακακια της οδου σου | 6 La tua pietà non era forse la tua fiducia, e la tua condotta integra la tua speranza? |
7 μνησθητι ουν τις καθαρος ων απωλετο η ποτε αληθινοι ολορριζοι απωλοντο | 7 Ricordalo: quale innocente è mai perito e quando mai uomini retti furono distrutti? |
8 καθ' ον τροπον ειδον τους αροτριωντας τα ατοπα οι δε σπειροντες αυτα οδυνας θεριουσιν εαυτοις | 8 Per quanto io ho visto, chi ara iniquità e semina affanni, li raccoglie. |
9 απο προσταγματος κυριου απολουνται απο δε πνευματος οργης αυτου αφανισθησονται | 9 A un soffio di Dio periscono e dallo sfogo della sua ira sono annientati. |
10 σθενος λεοντος φωνη δε λεαινης γαυριαμα δε δρακοντων εσβεσθη | 10 Ruggisce il leone, urla la belva, e i denti dei leoncelli si frantumano; |
11 μυρμηκολεων ωλετο παρα το μη εχειν βοραν σκυμνοι δε λεοντων ελιπον αλληλους | 11 il leone perisce per mancanza di preda, e i figli della leonessa si disperdono. |
12 ει δε τι ρημα αληθινον εγεγονει εν λογοις σου ουθεν αν σοι τουτων κακον απηντησεν ποτερον ου δεξεται μου το ους εξαισια παρ' αυτου | 12 A me fu recata, furtiva, una parola e il mio orecchio ne percepì il lieve sussurro. |
13 φοβοι δε και ηχω νυκτερινη επιπιπτων φοβος επ' ανθρωπους | 13 Negli incubi delle visioni notturne, quando il torpore grava sugli uomini, |
14 φρικη δε μοι συνηντησεν και τρομος και μεγαλως μου τα οστα συνεσεισεν | 14 terrore mi prese e spavento, che tutte le ossa mi fece tremare; |
15 και πνευμα επι προσωπον μου επηλθεν εφριξαν δε μου τριχες και σαρκες | 15 un vento mi passò sulla faccia, sulla pelle mi si drizzarono i peli. |
16 ανεστην και ουκ επεγνων ειδον και ουκ ην μορφη προ οφθαλμων μου αλλ' η αυραν και φωνην ηκουον | 16 Stava là uno, ma non ne riconobbi l'aspetto, una figura era davanti ai miei occhi. Poi udii una voce sommessa: |
17 τι γαρ μη καθαρος εσται βροτος εναντιον κυριου η απο των εργων αυτου αμεμπτος ανηρ | 17 “Può l’uomo essere più retto di Dio, o il mortale più puro del suo creatore? |
18 ει κατα παιδων αυτου ου πιστευει κατα δε αγγελων αυτου σκολιον τι επενοησεν | 18 Ecco, dei suoi servi egli non si fida e nei suoi angeli trova difetti, |
19 τους δε κατοικουντας οικιας πηλινας εξ ων και αυτοι εκ του αυτου πηλου εσμεν επαισεν αυτους σητος τροπον | 19 quanto più in coloro che abitano case di fango, che nella polvere hanno il loro fondamento! Come tarlo sono schiacciati, |
20 και απο πρωιθεν εως εσπερας ουκετι εισιν παρα το μη δυνασθαι αυτους εαυτοις βοηθησαι απωλοντο | 20 sono annientati fra il mattino e la sera, senza che nessuno ci badi, periscono per sempre. |
21 ενεφυσησεν γαρ αυτοις και εξηρανθησαν απωλοντο παρα το μη εχειν αυτους σοφιαν | 21 Non viene forse strappata la corda della loro tenda, sicché essi muoiono, ma senza sapienza?”. |