ΙΩΒ - Giobbe - Job 28

LXX	VULGATA
1 εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται	1 Habet argentum venarum suarum principia, et auro locus est in quo conflatur.
2 σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται	2 Ferrum de terra tollitur, et lapis solutus calore in æs vertitur.
3 ταξιν εθετο σκοτει και παν περας αυτος εξακριβαζεται λιθος σκοτια και σκια θανατου	3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat : lapidem quoque caliginis et umbram mortis.
4 διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων	4 Dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 γη εξ αυτης εξελευσεται αρτος υποκατω αυτης εστραφη ωσει πυρ	5 Terra de qua oriebatur panis, in loco suo igni subversa est.
6 τοπος σαπφειρου οι λιθοι αυτης και χωμα χρυσιον αυτω	6 Locus sapphiri lapides ejus, et glebæ illius aurum.
7 τριβος ουκ εγνω αυτην πετεινον και ου παρεβλεψεν αυτην οφθαλμος γυπος	7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 ουκ επατησαν αυτην υιοι αλαζονων ου παρηλθεν επ' αυτης λεων	8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.
9 εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη	9 Ad silicem extendit manum suam : subvertit a radicibus montes.
10 δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος	10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus ejus.
11 βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως	11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης	12 Sapientia vero ubi invenitur ? et quis est locus intelligentiæ ?
13 ουκ οιδεν βροτος οδον αυτης ουδε μη ευρεθη εν ανθρωποις	13 Nescit homo pretium ejus, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 αβυσσος ειπεν ουκ εστιν εν εμοι και θαλασσα ειπεν ουκ εστιν μετ' εμου	14 Abyssus dicit : Non est in me, et mare loquitur : Non est mecum.
15 ου δωσει συγκλεισμον αντ' αυτης και ου σταθησεται αργυριον ανταλλαγμα αυτης	15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione ejus.
16 και ου συμβασταχθησεται χρυσιω ωφιρ εν ονυχι τιμιω και σαπφειρω	16 Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo vel sapphiro.
17 ουκ ισωθησεται αυτη χρυσιον και υαλος και το αλλαγμα αυτης σκευη χρυσα	17 Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri.
18 μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα	18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione ejus : trahitur autem sapientia de occultis.
19 ουκ ισωθησεται αυτη τοπαζιον αιθιοπιας χρυσιω καθαρω ου συμβασταχθησεται	19 Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.
20 η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως	20 Unde ergo sapientia venit ? et quis est locus intelligentiæ ?
21 λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη	21 Abscondita est ab oculis omnium viventium : volucres quoque cæli latet.
22 η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος	22 Perditio et mors dixerunt : Auribus nostris audivimus famam ejus.
23 ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης	23 Deus intelligit viam ejus, et ipse novit locum illius.
24 αυτος γαρ την υπ' ουρανον πασαν εφορα ειδως τα εν τη γη παντα α εποιησεν	24 Ipse enim fines mundi intuetur, et omnia quæ sub cælo sunt respicit.
25 ανεμων σταθμον υδατος τε μετρα	25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 οτε εποιησεν ουτως υετον ηριθμησεν και οδον εν τιναγματι φωνας	26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus :
27 τοτε ειδεν αυτην και εξηγησατο αυτην ετοιμασας εξιχνιασεν	27 tunc vidit illam et enarravit, et præparavit, et investigavit.
28 ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη	28 Et dixit homini : Ecce timor Domini, ipsa est sapientia ; et recedere a malo, intelligentia.