1 δια τι δε κυριον ελαθον ωραι | 1 لماذا اذ لم تختبئ الازمنة من القدير لا يرى عارفوه يومه. |
2 ασεβεις δε οριον υπερεβησαν ποιμνιον συν ποιμενι αρπασαντες | 2 ينقلون التخوم. يغتصبون قطيعا ويرعونه. |
3 υποζυγιον ορφανων απηγαγον και βουν χηρας ηνεχυρασαν | 3 يستاقون حمار اليتامى ويرتهنون ثور الارملة. |
4 εξεκλιναν αδυνατους εξ οδου δικαιας ομοθυμαδον εκρυβησαν πραεις γης | 4 يصدّون الفقراء عن الطريق. مساكين الارض يختبئون جميعا. |
5 απεβησαν δε ωσπερ ονοι εν αγρω υπερ εμου εξελθοντες την εαυτων πραξιν ηδυνθη αυτω αρτος εις νεωτερους | 5 ها هم كالفراء في القفر يخرجون الى عملهم يبكرون للطعام. البادية لهم خبز لاولادهم. |
6 αγρον προ ωρας ουκ αυτων οντα εθερισαν αδυνατοι δε αμπελωνας ασεβων αμισθι και ασιτι ηργασαντο | 6 في الحقل يحصدون علفهم ويعللون كرم الشرير. |
7 γυμνους πολλους εκοιμισαν ανευ ιματιων αμφιασιν δε ψυχης αυτων αφειλαντο | 7 يبيتون عراة بلا لبس وليس لهم كسوة في البرد. |
8 απο ψεκαδων ορεων υγραινονται παρα το μη εχειν αυτους σκεπην πετραν περιεβαλοντο | 8 يبتلّون من مطر الجبال ولعدم الملجإ يعتنقون الصخر |
9 ηρπασαν ορφανον απο μαστου εκπεπτωκοτα δε εταπεινωσαν | 9 يخطفون اليتيم عن الثدي ومن المساكين يرتهنون. |
10 γυμνους δε εκοιμισαν αδικως πεινωντων δε τον ψωμον αφειλαντο | 10 عراة يذهبون بلا لبس وجائعين يحملون حزما. |
11 εν στενοις αδικως ενηδρευσαν οδον δε δικαιαν ουκ ηδεισαν | 11 يعصرون الزيت داخل اسوارهم. يدوسون المعاصر ويعطشون. |
12 οι εκ πολεως και οικων ιδιων εξεβαλλοντο ψυχη δε νηπιων εστεναξεν μεγα αυτος δε δια τι τουτων επισκοπην ου πεποιηται | 12 من الوجع اناس يئنون ونفس الجرحى تستغيث والله لا ينتبه الى الظلم |
13 επι γης οντων αυτων και ουκ επεγνωσαν οδον δε δικαιοσυνης ουκ ηδεισαν ουδε ατραπους αυτης επορευθησαν | 13 اولئك يكونون بين المتمردين على النور لا يعرفون طرقه ولا يلبثون في سبله. |
14 γνους δε αυτων τα εργα παρεδωκεν αυτους εις σκοτος και νυκτος εσται ως κλεπτης | 14 مع النور يقوم القاتل يقتل المسكين والفقير وفي الليل يكون كاللص. |
15 και οφθαλμος μοιχου εφυλαξεν σκοτος λεγων ου προσνοησει με οφθαλμος και αποκρυβην προσωπου εθετο | 15 وعين الزاني تلاحظ العشاء. يقول لا تراقبني عين. فيجعل سترا على وجهه. |
16 διωρυξεν εν σκοτει οικιας ημερας εσφραγισαν εαυτους ουκ επεγνωσαν φως | 16 ينقبون البيوت في الظلام. في النهار يغلقون على انفسهم. لا يعرفون النور. |
17 οτι ομοθυμαδον το πρωι αυτοις σκια θανατου οτι επιγνωσεται ταραχας σκιας θανατου | 17 لانه سواء عليهم الصباح وظل الموت. لانهم يعلمون اهوال ظل الموت. |
18 ελαφρος εστιν επι προσωπον υδατος καταραθειη η μερις αυτων επι γης | 18 خفيف هو على وجه المياه. ملعون نصيبهم في الارض. لا يتوجه الى طريق الكروم. |
19 αναφανειη δε τα φυτα αυτων επι γης ξηρα αγκαλιδα γαρ ορφανων ηρπασαν | 19 القحط والقيظ يذهبان بمياه الثلج. كذا الهاوية بالذين اخطأوا. |
20 ειτ' ανεμνησθη αυτου η αμαρτια ωσπερ δε ομιχλη δροσου αφανης εγενετο αποδοθειη δε αυτω α επραξεν συντριβειη δε πας αδικος ισα ξυλω ανιατω | 20 تنساه الرحم يستحليه الدود. لا يذكر بعد وينكسر الاثيم كشجرة. |
21 στειραν γαρ ουκ ευ εποιησεν και γυναιον ουκ ηλεησεν | 21 يسيء الى العاقر التي لم تلد ولا يحسن الى الارملة. |
22 θυμω δε κατεστρεψεν αδυνατους αναστας τοιγαρουν ου μη πιστευση κατα της εαυτου ζωης | 22 يمسك الاعزاء بقوته. يقوم فلا يأمن احد بحياته. |
23 μαλακισθεις μη ελπιζετω υγιασθηναι αλλα πεσειται νοσω | 23 يعطيه طمأنينة فيتوكل ولكن عيناه على طرقهم. |
24 πολλους γαρ εκακωσεν το υψωμα αυτου εμαρανθη δε ωσπερ μολοχη εν καυματι η ωσπερ σταχυς απο καλαμης αυτοματος αποπεσων | 24 يترفعون قليلا ثم لا يكونون ويحطون. كالكل يجمعون وكرأس السنبلة يقطعون. |
25 ει δε μη τις εστιν ο φαμενος ψευδη με λεγειν και θησει εις ουδεν τα ρηματα μου | 25 وان لم يكن كذا فمن يكذبني ويجعل كلامي لا شيئا |