ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | DOUAI-RHEIMS |
---|---|
1 Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει? δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν. | 1 Of understanding, for Ethan the Ezrahite. |
2 Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα? εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου. | 2 The mercies of the Lord I will sing for ever. I will shew forth thy truth with my mouth to generation and generation. |
3 Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου? ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου? | 3 For thou hast said: Mercy shall be built up for ever in the heavens: thy truth shall be prepared in them. |
4 Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα. | 4 I have made a covenant with my elect: I have sworn to David my servant: |
5 Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε? και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων. | 5 Thy seed will I settle for ever. And I will build up thy throne unto generation and generation. |
6 Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον; | 6 The heavens shall confess thy wonders, O Lord: and thy truth in the church of the saints. |
7 Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου. | 7 For who in the clouds can be compared to the Lord: or who among the sons of God shall be like to God? |
8 Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου. | 8 God, who is glorified in the assembly of the saints: great and terrible above all them that are about him. |
9 Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης? οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα. | 9 O Lord God of hosts, who is like to thee? thou art mighty, O Lord, and thy truth is round about thee. |
10 Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν? δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου. | 10 Thou rulest the power of the sea: and appeasest the motion of the waves thereof. |
11 Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα. | 11 Thou hast humbled the proud one, as one that is slain: with the arm of thy strength thou hast scattered thy enemies. |
12 Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους? Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι. | 12 Thine are the heavens, and thine is the earth: the world and the fulness thereof thou hast founded: |
13 Εχεις ισχυρον τον βραχιονα? κραταια ειναι η χειρ σου? υψηλη η δεξια σου. | 13 the north and the sea thou hast created. Thabor and Hermon shall rejoice in thy name: |
14 Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου? το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου. | 14 thy arm is with might. Let thy hand be strengthened, and thy right hand exalted: |
15 Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον? θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου. | 15 justice and judgment are the preparation of thy throne. Mercy and truth shall go before thy face: |
16 Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν? και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη. | 16 blessed is the people that knoweth jubilation. They shall walk, O Lord, in the light of thy countenance: |
17 Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων? και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων. | 17 and in thy name they shall rejoice all the day, and in thy justice they shall be exalted. |
18 Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων? και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων. | 18 For thou art the glory of their strength: and in thy good pleasure shall our horn be exalted. |
19 Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας? εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον? υψωσα εκλεκτον εκ του λαου? | 19 For our protection is of the Lord, and of our king the holy one of Israel. |
20 Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου? με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον? | 20 Then thou spokest in a vision to thy saints, and saidst: I have laid help upon one that is mighty, and have exalted one chosen out of my people. |
21 η χειρ μου θελει στερεονει αυτον? και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον. | 21 I have found David my servant: with my holy oil I have anointed him. |
22 δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου? ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον. | 22 For my hand shall help him: and my arm shall strengthen him. |
23 Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου? και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει. | 23 The enemy shall have no advantage over him: nor the son of iniquity have power to hurt him. |
24 Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου? και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου. | 24 And I will cut down his enemies before his face; and them that hate him I will put to flight. |
25 Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου. | 25 And my truth and my mercy shall be with him: and in my name shall his horn be exalted. |
26 Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου. | 26 And I will set his hand in the sea; and his right hand in the rivers. |
27 Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης. | 27 He shall cry out to me: Thou art my father: my God, and the support of my salvation. |
28 Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου. | 28 And I will make him my firstborn, high above the kings of the earth. |
29 Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου. | 29 I will keep my mercy for him for ever: and my covenant faithful to him. |
30 Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν? | 30 And I will make his seed to endure for evermore: and his throne as the days of heaven. |
31 Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου? | 31 And if his children forsake my law, and walk not in my judgments: |
32 Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων. | 32 If they profane my justices: and keep not my commandments: |
33 Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου. | 33 I will visit their iniquities with a rod: and their sins with stripes. |
34 Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου. | 34 But my mercy I will not take away from him: nor will I suffer my truth to fail. |
35 Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ. | 35 Neither will I profane my covenant: and the words that proceed from my mouth I will not make void. |
36 Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου? | 36 Once have I sworn by my holiness: I will not lie unto David: |
37 Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα. | 37 his seed shall endure for ever. |
38 Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου? | 38 And his throne as the sun before me: and as the moon perfect for ever, and a faithful witness in heaven. |
39 ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου? εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης. | 39 But thou hast rejected and despised: thou hast been angry with thy anointed. |
40 Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου? ηφανισας τα οχυρωματα αυτου? | 40 Thou hast overthrown the covenant of thy servant: thou hast profaned his sanctuary on the earth. |
41 διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον? κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου. | 41 Thou hast broken down all his hedges: thou hast made his strength fear. |
42 Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου? ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου? | 42 All that pass by the way have robbed him: he is become a reproach to his neighbours. |
43 ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη? | 43 Thou hast set up the right hand of them that oppress him: thou hast made all his enemies to rejoice. |
44 Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης. | 44 Thou hast turned away the help of his sword; and hast not assisted him in battle. |
45 Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου? ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα. | 45 Thou hast made his purification to cease: and thou hast cast his throne down to the ground. |
46 Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου; | 46 Thou hast shortened the days of his time: thou hast covered him with confusion. |
47 Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων. | 47 How long, O Lord, turnest thou away unto the end? shall thy anger burn like fire? |
48 Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα. | 48 Remember what my substance is for hast thou made all the children of men in vain? |
49 Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου; | 49 Who is the man that shall live, and not see death: that shall deliver his soul from the hand of hell? |
50 Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων? | 50 Lord, where are thy ancient mercies, according to what thou didst swear to David in thy truth? |
51 με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε? με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου. | 51 Be mindful, O Lord, of the reproach of thy servants (which I have held in my bosom) of many nations: |
52 Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην. | 52 Wherewith thy enemies have reproached, O Lord; wherewith they have reproached the change of thy anointed. |
53 Blessed be the Lord for evermore. So be it. So be it. |