ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 89

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει? δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.	1 Méditation d’Étan l’Ezrahite.
2 Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα? εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.	2 Je voudrais chanter toujours les grâces du Seigneur, proclamer d’âge en âge ta fidélité.
3 Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου? ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου?	3 Ta faveur, je le sais, est indestructible, tu fis le ciel, tu y mis la fidélité.
4 Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.	4 Quand tu fis une alliance avec ton préféré, avec David, ton serviteur, tu lui dis:
5 Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε? και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.	5 “J’établis ta descendance pour toujours, je te bâtis un trône qui tiendra d’âge en âge.”
6 Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;	6 Les cieux entendent chanter tes merveilles, et ta fidélité, dans l’assemblée des saints.
7 Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.	7 Qui donc, dans les nues, est l’égal du Seigneur? Qui ressemble à Yahvé parmi les fils des dieux?
8 Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.	8 Lui, le Dieu redouté au Grand Conseil des Saints, il est craint de tous ceux qui l’entourent.
9 Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης? οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.	9 Seigneur, Dieu Sabaot, qui est comme toi? Puissant Seigneur, ta fidélité t’enveloppe!
10 Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν? δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.	10 Tu domines la fureur des mers, quand les flots se soulèvent, toi tu les apaises.
11 Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.	11 Tu as frappé le Monstre, tu l’as laissé mort, tes coups puissants ont dispersé tes ennemis.
12 Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους? Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.	12 Les cieux sont à toi, la terre de même; tu mis en place le globe et tout ce qui s’y loge.
13 Εχεις ισχυρον τον βραχιονα? κραταια ειναι η χειρ σου? υψηλη η δεξια σου.	13 Au nord comme au sud, tout fut créé par toi, le Thabor et l’Hermon célèbrent ton nom.
14 Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου? το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.	14 Rien ne te manque: la vaillance, les grands coups, une main puissante, une main prête à frapper.
15 Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον? θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.	15 Ton trône repose sur la droiture et la justice, Faveur et Fidélité marchent devant toi.
16 Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν? και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.	16 Heureux le peuple qui a lieu de t’acclamer et qui s’avance dans la lumière de ta face,
17 Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων? και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.	17 pour qui ton Nom, tout le jour, est source de joie, et que ta justice élève au premier rang.
18 Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων? και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.	18 C’est toi qui nous donnes l’éclat, la puissance, et c’est de ta bonté que nous vient la victoire.
19 Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας? εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον? υψωσα εκλεκτον εκ του λαου?	19 Notre protecteur est dans ta main, Seigneur, notre roi n’existe que par le Saint d’Israël.
20 Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου? με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον?	20 Tu as parlé jadis, c’était une vision; tu mentionnais ton fidèle, et tu as dit: “J’ai accordé mon aide à ce guerrier, je l’ai pris parmi mon peuple, je l’ai élevé.
21 η χειρ μου θελει στερεονει αυτον? και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.	21 J’ai trouvé David, mon serviteur, je l’ai consacré avec l’huile sainte.
22 δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου? ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.	22 Je le soutiendrai de ma main, mes coups d’éclat le rendront fort.
23 Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου? και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.	23 Les embûches de l’adversaire échoueront, les scélérats n’auront pas sur lui le dessus.
24 Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου? και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.	24 J’écraserai devant lui ses agresseurs, je frapperai ceux qui le haïssent.
25 Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.	25 Ma grâce et ma fidélité seront avec lui, mon Nom lui assurera la victoire.
26 Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.	26 Je ferai passer la mer sous sa baguette, les fleuves feront partie de son domaine.
27 Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.	27 Il pourra faire appel à moi: “Tu es mon Père, mon Dieu, le rocher où je m’abrite!”
28 Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου.	28 J’en ferai mon premier-né, le plus fameux des rois de la terre.
29 Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.	29 Je lui garderai à jamais ma faveur, je serai fidèle à mon alliance avec lui.
30 Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν?	30 Je lui garantis une descendance, un trône qui durera autant que les cieux.
31 Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου?	31 Si ses fils négligent ma loi et ne suivent pas mes décisions,
32 Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.	32 s’ils violent mes préceptes et ne gardent pas mes commandements,
33 Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.	33 je punirai leurs fautes avec des verges, ils recevront des coups pour leurs erreurs.
34 Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.	34 Mais je ne lui reprendrai pas ma faveur, je ne ferai pas mentir ma fidélité.
35 Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.	35 Je ne briserai pas mon alliance, je ne changerai pas ce qui est sorti de mes lèvres.
36 Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου?	36 Il suffit que j’aie juré par ma sainteté: je ne mentirai pas à David.
37 Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.	37 Sa descendance n’aura pas de fin, son trône, comme le soleil, restera devant moi.
38 Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου?	38 Il est là pour toujours, comme la lune, ce témoin fidèle au-delà des nues.”
39 ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου? εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.	39 Et pourtant tu as rejeté ton roi, tu t’es emporté contre lui.
40 Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου? ηφανισας τα οχυρωματα αυτου?	40 Tu as renié l’alliance donnée à ton serviteur, tu as jeté à terre sa couronne.
41 διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον? κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.	41 Tu as fait des brèches dans sa clôture, tu as laissé détruire ses forteresses.
42 Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου? ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου?	42 Qui passe sur la route emporte ce qu’il veut, et ses voisins ne le respectent plus.
43 ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη?	43 Tu as donné l’avantage à ses adversaires, tu as mis en joie ses ennemis.
44 Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.	44 L’ennemi a repoussé son glaive et tu ne l’as pas soutenu au combat.
45 Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου? ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.	45 Tu as fait tomber de sa main le sceptre, tu as renversé à terre son trône.
46 Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;	46 Tu as mis fin, bien vite, à ses jours de jeunesse, et tu l’as enfoncé dans le mépris.
47 Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.	47 Jusqu’à quand, Seigneur, vas-tu te cacher? Connaîtrons-nous sans fin le feu de ta fureur?
48 Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.	48 Rappelle-toi, Seigneur, ce qu’est notre existence, et pour quelle misère tu as créé les fils d’Adam.
49 Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;	49 Qui donc, à son heure, ne verra pas sa fin, et sauvera sa vie des griffes de la mort?
50 Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων?	50 Où sont donc, Seigneur, tes faveurs d’autrefois, tes serments à David, et ta fidélité?
51 με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε? με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.	51 Vois, Seigneur: que d’affronts pour ton serviteur!
52 Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.	52 Que d’insultes des ennemis du Seigneur, qu’ils jettent sur les pas de ton roi, ton élu!
	53 Béni soit le Seigneur, amen, amen!