ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 139
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | LA SACRA BIBBIA |
---|---|
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας. | 1 Per il maestro di coro. Salmo. Di Davide. Signore, tu mi scruti e mi conosci. |
2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν. | 2 Tu sai se mi siedo e se mi alzo; tu intendi il mio pensiero da lontano. |
3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις. | 3 Tu esplori il mio cammino e la mia sosta: tutte le mie vie ti sono familiari. |
4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν. | 4 Sì, non c'è parola nella mia bocca che tu non conosca perfettamente. |
5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου. | 5 Alle spalle e di fronte tu mi stringi; tu poni su di me la tua mano. |
6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην. | 6 Stupenda è per me la tua conoscenza, talmente alta che non riesco a raggiungerla. |
7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω; | 7 Dove potrei andare lontano dal tuo spirito? Dove fuggire, lontano dalla tua presenza? |
8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ. | 8 Se scalassi i cieli, là tu sei! Se discendessi negli inferi, anche là tu sei! |
9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης, | 9 Se raggiungessi le ali dell'aurora e riuscissi ad abitare al di là del mare, |
10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει. | 10 sì, anche là mi guiderebbe la tua mano, mi prenderebbe la tua destra. |
11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε? | 11 Allora ho detto: "Almeno le tenebre mi potrebbero coprire, la notte mi potrebbe racchiudere". |
12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως. | 12 Ebbene, non sono oscure per te le tenebre, e la notte risplende come il giorno, come le tenebre così è la luce. |
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου. | 13 Sì, tu hai plasmato i miei reni, mi hai tessuto nel grembo di mia madre. |
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο. | 14 Ti rendo grazie perché sono stato formato in modo stupendo: stupende sono le tue opere! La mia anima lo riconosce appieno. |
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης. | 15 Non ti erano nascoste le mie membra, quando fui formato nel segreto, ricamato nel profondo della terra. |
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε? | 16 Tutti i miei giorni videro i tuoi occhi; nel tuo libro erano scritti tutti quanti: vennero fissati i giorni quando neppur uno di essi esisteva ancora. |
17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων. | 17 Quanto difficili sono per me i tuoi pensieri, quanto grande il loro numero, o Dio! |
18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου. | 18 Se volessi contarli, son più della sabbia; giunto alla fine, sono tuttora con te. |
19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων. | 19 Voglia tu, o Dio, sterminare l'empio! Gli uomini di sangue s'allontanino da me! |
20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω. | 20 Essi dicono di te cose inique; si sono sollevati, ma invano, contro di te. |
21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε; | 21 Non odio forse quelli che ti odiano? Non ho forse in orrore chi a te si ribella? |
22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους. | 22 Di odio pieno io li detesto: essi sono nemici per me. |
23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου? | 23 Scrutami, o Dio, e conosci il mio cuore; saggiami e conosci i miei pensieri. |
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον. | 24 Vedi se c'è in me una via di menzogna e guidami nella via eterna. |