ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 139

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Κυριε, εδοκιμασας με και με εγνωρισας.	1 Du maître de chant. De David.Psaume. Yahvé, tu me sondes et me connais;
2 Συ γνωριζεις το καθισμα μου και την εγερσιν μου? νοεις τους λογισμους μου απο μακροθεν.	2 que je me lève ou m'assoie, tu le sais, tu perces de loin mes pensées;
3 Εξερευνας το περιπατημα μου και το πλαγιασμα μου και πασας τας οδους μου γνωριζεις.	3 que je marche ou me couche, tu le sens, mes chemins te sont tous familiers.
4 Διοτι και πριν ελθη ο λογος εις την γλωσσαν μου, ιδου, Κυριε, γνωριζεις το παν.	4 La parole n'est pas encore sur ma langue, et voici, Yahvé, tu la sais tout entière;
5 Με περικυκλονεις οπισθεν και εμπροσθεν, και εθεσας επ' εμε την χειρα σου.	5 derrière et devant tu m'enserres, tu as mis sur moi ta main.
6 Η γνωσις αυτη ειναι υπερθαυμαστος εις εμε? ειναι υψηλη? δεν δυναμαι να φθασω εις αυτην.	6 Merveille de science qui me dépasse, hauteur où je ne puis atteindre.
7 Που να υπαγω απο του πνευματος σου; και απο του προσωπου σου που να φυγω;	7 Où irai-je loin de ton esprit, où fuirai-je loin de ta face?
8 Εαν αναβω εις τον ουρανον, εισαι εκει? εαν πλαγιασω εις τον αδην, ιδου, συ.	8 Si j'escalade les cieux, tu es là, qu'au shéol je me couche, te voici.
9 Εαν λαβω τας πτερυγας της αυγης και κατοικησω εις τα εσχατα της θαλασσης,	9 Je prends les ailes de l'aurore, je me loge au plus loin de la mer,
10 και εκει θελει με οδηγησει η χειρ σου και η δεξια σου θελει με κρατει.	10 même là, ta main me conduit, ta droite me saisit.
11 Εαν ειπω, Αλλα το σκοτος θελει με σκεπασει, και η νυξ θελει εισθαι φως περι εμε?	11 Je dirai: "Que me presse la ténèbre, que la nuit soit pour moi une ceinture";
12 και αυτο το σκοτος δεν σκεπαζει ουδεν απο σου? και η νυξ λαμπει ως η ημερα? εις σε το σκοτος ειναι ως το φως.	12 même la ténèbre n'est point ténèbre devant toi et la nuit comme le jour illumine.
13 Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου? με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.	13 C'est toi qui m'as formé les reins, qui m'as tissé au ventre de ma mère;
14 Θελω σε υμνει, διοτι φοβερως και θαυμασιως επλασθην? θαυμασια ειναι τα εργα σου? και η ψυχη μου καλλιστα γνωριζει τουτο.	14 je te rends grâce pour tant de prodiges: merveille que je suis, merveille que tes oeuvres. Monâme, tu la connaissais bien,
15 Δεν εκρυφθησαν τα οστα μου απο σου, ενω επλαττομην εν τω κρυπτω και διεμορφονομην εν τοις κατωτατοις της γης.	15 mes os n'étaient point cachés de toi, quand je fus façonné dans le secret, brodé au profond de laterre.
16 Το αδιαμορφωτον του σωματος μου ειδον οι οφθαλμοι σου? και εν τω βιβλιω σου παντα ταυτα ησαν γεγραμμενα, ως και αι ημεραι καθ' ας εσχηματιζοντο, και ενω ουδεν εκ τουτων υπηρχε?	16 Mon embryon, tes yeux le voyaient; sur ton livre, ils sont tous inscrits les jours qui ont été fixés,et chacun d'eux y figure.
17 ποσον δε πολυτιμοι ειναι εις εμε αι βουλαι σου, Θεε? ποσον εμεγαλυνθη ο αριθμος αυτων.	17 Mais pour moi, que tes pensées sont difficiles, ô Dieu, que la somme en est imposante!
18 Εαν ηθελον να απαριθμησω αυτας, υπερβαινουσι την αμμον? εξυπνω, και ετι ειμαι μετα σου.	18 Je les compte, il en est plus que sable; ai-je fini, je suis encore avec toi.
19 Βεβαιως θελεις θανατωσει τους ασεβεις, Θεε? απομακρυνθητε λοιπον απ' εμου, ανδρες αιματων.	19 Si tu voulais, ô Dieu, tuer l'impie! Hommes de sang, allez-vous-en de moi!
20 Διοτι λαλουσι κατα σου ασεβως? οι εχθροι σου λαμβανουσι το ονομα σου επι ματαιω.	20 Eux qui parlent de toi sournoisement, qui tiennent pour rien tes pensées.
21 Μη δεν μισω, Κυριε, τους μισουντας σε; και δεν αγανακτω κατα των επανισταμενων επι σε;	21 Yahvé, n'ai-je pas en haine qui te hait, en dégoût, ceux qui se dressent contre toi?
22 Με τελειον μισος μισω αυτους? δια εχθρους εχω αυτους.	22 Je les hais d'une haine parfaite, ce sont pour moi des ennemis.
23 Δοκιμασον με, Θεε, και γνωρισον την καρδιαν μου? εξετασον με και μαθε τους στοχασμους μου?	23 Sonde-moi, ô Dieu, connais mon coeur, scrute-moi, connais mon souci;
24 και ιδε, αν υπαρχη εν εμοι οδος ανομιας? και οδηγησον με εις την οδον την αιωνιον.	24 vois que mon chemin ne soit fatal, conduis-moi sur le chemin d'éternité.