ΙΩΒ - Giobbe - Job 4

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Τοτε Ελιφας ο Θαιμανιτης απεκριθη και ειπεν?	1 Then Eliphaz the Themanite answered, and said:
2 Εαν επιχειρισθωμεν να λαλησωμεν προς σε, θελεις δυσαρεστηθη; αλλα τις δυναται να κρατηθη απο του να ομιληση;	2 If we begin to speak to thee, perhaps thou wilt take it ill, but who can withhold the words he hath conceived?
3 Ιδου, συ ενουθετησας πολλους? και χειρας αδυνατους ενισχυσας.	3 Behold thou hast taught many, and thou hast strengthened the weary hands:
4 Οι λογοι σου υπεστηριξαν τους κλονιζομενους, και γονατα καμπτοντα ενεδυναμωσας.	4 Thy words have confirmed them that were staggering, and thou hast strengthened the trembling knees:
5 Τωρα δε ηλθεν επι σε τουτο, και βαρυθυμεις? σε εγγιζει, και ταραττεσαι.	5 But now the scourge is come upon thee, and thou faintest: it hath touched thee, and thou art troubled.
6 Ο φοβος σου δεν ειναι το θαρρος σου, και η ευθυτης των οδων σου η ελπις σου;	6 Where is thy fear, thy fortitude, thy patience, and the perfection of thy ways?
7 Ενθυμηθητι, παρακαλω? τις αθωος ων απωλεσθη; και που εξωλοθρευθησαν οι ευθεις;	7 Remember, I pray thee, who ever perished being innocent? or when were the just destroyed?
8 Καθως εγω ειδον, οσοι ηροτριασαν ανομιαν και εσπειραν ασεβειαν, θεριζουσιν αυτας?	8 On the contrary I have seen those who work iniquity, and sow sorrows, and reap them,
9 εξολοθρευονται υπο του φυσηματος του Θεου, και απο της πνοης των μυκτηρων αυτου αφανιζονται?	9 Perishing by the blast of God, and consumed by the spirit of his wrath.
10 ο βρυγμος του λεοντος και η φωνη του αγριου λεοντος και το γαυριαμα των σκυμνων, εσβεσθησαν?	10 The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of the whelps of lions are broken:
11 ο λεων απολλυται δι' ελλειψιν θηραματος, και οι σκυμνοι της λεαινας διασκορπιζονται.	11 The tiger hath perished for want of prey, and the young lions are scattered abroad.
12 Και λογος ηλθεν επ' εμε κρυφιως, και το ωτιον μου ελαβε τι παρ' αυτου.	12 Now there was a word spoken to me in private, and my ears by stealth as it were received the veins of its whisper.
13 Εν μεσω των στοχασμων δια τα οραματα της νυκτος, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους,	13 In the horror of a vision by night, when deep sleep is wont to hold men,
14 Φρικη συνελαβε με και τρομος, και μεγαλως τα οστα μου συνεσεισε.	14 Fear seized upon me, and trembling, and all my bones were affrighted:
15 Και πνευμα διηλθεν απ' εμπροσθεν μου, αι τριχες του σωματος μου ανεσηκωθησαν?	15 And when a spirit passed before me, the hair of my flesh stood up.
16 εσταθη, αλλ' εγω δεν διεκρινα την μορφην αυτου? σχημα εφανη εμπροσθεν των οφθαλμων μου? ηκουσα λεπτον φυσημα και φωνην λεγουσαν,	16 There stood one whose countenance I knew not, an image before my eyes, and I heard the voice as it were of a gentle wind:
17 Ο ανθρωπος θελει εισθαι δικαιοτερος του Θεου; θελει εισθαι ο ανθρωπος καθαρωτερος του Ποιητου αυτου;	17 Shall man be justified in comparison of God, or shall a man be more pure than his maker?
18 Ιδου, αυτος δεν εμπιστευεται εις τους δουλους αυτου, και εν τοις αγγελοις αυτου βλεπει ελαττωμα?	18 Behold they that serve him are not steadfast, and in his angels he found wickedness:
19 ποσω μαλλον εις τους κατοικουντας οικιας πηλινας, αιτινες εχουσι το θεμελιον αυτων εν τω χωματι και αφανιζονται εμπροσθεν του σαρακιου;	19 How much more shall they that dwell in houses of clay, who have an earthly foundation, be consumed as with the moth?
20 Απο πρωι εως εσπερας φθειρονται? χωρις να νοηση τις, αφανιζονται δια παντος.	20 From morning till evening they shall be cut down: and because no one understandeth, they shall perish for ever.
21 Το μεγαλειον αυτων το εν αυτοις δεν παρερχεται; Αποθνησκουσιν, αλλ' ουχι εν σοφια.	21 And they that shall be left, shall be taken away from them: they shall die, and not in wisdom.