Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΩΒ - Giobbe - Job 4


font
GREEK BIBLEEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Τοτε Ελιφας ο Θαιμανιτης απεκριθη και ειπεν?1 Entonces Elifaz de Temán tomó la palabra y dijo:
2 Εαν επιχειρισθωμεν να λαλησωμεν προς σε, θελεις δυσαρεστηθη; αλλα τις δυναται να κρατηθη απο του να ομιληση;2 ¿Se atrevería alguien a hablarte, estando tú tan deprimido? Pero ¿quién puede contener sus palabras?
3 Ιδου, συ ενουθετησας πολλους? και χειρας αδυνατους ενισχυσας.3 Tú has aleccionado a mucha gente y has fortalecido las manos debilitadas;
4 Οι λογοι σου υπεστηριξαν τους κλονιζομενους, και γονατα καμπτοντα ενεδυναμωσας.4 tus palabras sostuvieron al que tropezaba y has robustecido las rodillas vacilantes.
5 Τωρα δε ηλθεν επι σε τουτο, και βαρυθυμεις? σε εγγιζει, και ταραττεσαι.5 Pero ahora te llega el turno, y te deprimes, te ha tocado a ti, y estás desconcertado.
6 Ο φοβος σου δεν ειναι το θαρρος σου, και η ευθυτης των οδων σου η ελπις σου;6 ¿Acaso tu piedad no te infunde confianza y tu vida íntegra no te da esperanza?
7 Ενθυμηθητι, παρακαλω? τις αθωος ων απωλεσθη; και που εξωλοθρευθησαν οι ευθεις;7 Recuerda esto: ¿quién pereció siendo inocente o dónde fueron exterminados los hombres rectos?
8 Καθως εγω ειδον, οσοι ηροτριασαν ανομιαν και εσπειραν ασεβειαν, θεριζουσιν αυτας?8 Por lo que he visto, los que cultivan la maldad y siembran la miseria, cosechan eso mismo:
9 εξολοθρευονται υπο του φυσηματος του Θεου, και απο της πνοης των μυκτηρων αυτου αφανιζονται?9 ellos perecen bajo el aliento de Dios, desaparecen al soplo de su ira.
10 ο βρυγμος του λεοντος και η φωνη του αγριου λεοντος και το γαυριαμα των σκυμνων, εσβεσθησαν?10 Los leones cesan de rugir y bramar y los dientes de sus cachorros son quebrados;
11 ο λεων απολλυται δι' ελλειψιν θηραματος, και οι σκυμνοι της λεαινας διασκορπιζονται.11 el león perece por falta de presa] y las crías de la leona se dispersan.
12 Και λογος ηλθεν επ' εμε κρυφιως, και το ωτιον μου ελαβε τι παρ' αυτου.12 Una palabra me llegó furtivamente, su leve susurro cautivó mis oídos.
13 Εν μεσω των στοχασμων δια τα οραματα της νυκτος, οτε βαθυς υπνος πιπτει επι τους ανθρωπους,13 Entre las pesadillas de las visiones nocturnas, cuando un profundo sopor invada a los hombres.
14 Φρικη συνελαβε με και τρομος, και μεγαλως τα οστα μου συνεσεισε.14 me sobrevino un temor, un escalofrío, que estremeció todos mis huesos:
15 Και πνευμα διηλθεν απ' εμπροσθεν μου, αι τριχες του σωματος μου ανεσηκωθησαν?15 una ráfaga de viento para sobre mi rostro, eriza los pelos de mi cuerpo;
16 εσταθη, αλλ' εγω δεν διεκρινα την μορφην αυτου? σχημα εφανη εμπροσθεν των οφθαλμων μου? ηκουσα λεπτον φυσημα και φωνην λεγουσαν,16 alguien está de pie, pero no reconozco su semblante, es sólo una forma delante de mis ojos; hay un silencio, y luego oigo una voz:
17 Ο ανθρωπος θελει εισθαι δικαιοτερος του Θεου; θελει εισθαι ο ανθρωπος καθαρωτερος του Ποιητου αυτου;17 ¿Puede un mortal ser justo ante Dios? ¿Es puro un hombre ante su Creador?
18 Ιδου, αυτος δεν εμπιστευεται εις τους δουλους αυτου, και εν τοις αγγελοις αυτου βλεπει ελαττωμα?18 Si él no se fía de sus propios servidores y hasta en sus ángeles encuentra errores,
19 ποσω μαλλον εις τους κατοικουντας οικιας πηλινας, αιτινες εχουσι το θεμελιον αυτων εν τω χωματι και αφανιζονται εμπροσθεν του σαρακιου;19 ¡cuánto más en los que habitan en casas de arcilla, y tienen sus cimientos en el polvo! Ellos son aplastados como una polilla,
20 Απο πρωι εως εσπερας φθειρονται? χωρις να νοηση τις, αφανιζονται δια παντος.20 de la noche a la mañana quedan pulverizados: sin que nadie se preocupe, perecen para siempre.
21 Το μεγαλειον αυτων το εν αυτοις δεν παρερχεται; Αποθνησκουσιν, αλλ' ουχι εν σοφια.21 ¿No se les arranca la estaca de su carpa, y mueren por falta de sabiduría?