Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Proverbi 29


font
DIODATIVULGATA
1 L’uomo, il quale, essendo spesso ripreso, indura il suo collo, Di subito sarà fiaccato, senza rimedio1 Viro qui corripientem dura cervice contemnit,
repentinus ei superveniet interitus,
et eum sanitas non sequetur.
2 Quando i giusti sono aggranditi, il popolo si rallegra; Ma quando gli empi signoreggiano, il popolo geme2 In multiplicatione justorum lætabitur vulgus ;
cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
3 L’uomo, che ama sapienza, rallegra suo padre; Ma il compagno delle meretrici dissipa i suoi beni3 Vir qui amat sapientiam lætificat patrem suum ;
qui autem nutrit scorta perdet substantiam.
4 Il re mantiene il paese con dirittura; Ma chi è dato a’ presenti lo distrugge4 Rex justus erigit terram ;
vir avarus destruet eam.
5 L’uomo che lusinga il suo prossimo, Tende una rete davanti a’ passi di esso5 Homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo
rete expandit gressibus ejus.
6 Nel misfatto dell’uomo malvagio vi è un laccio; Ma il giusto canterà, e si rallegrerà6 Peccantem virum iniquum involvet laqueus,
et justus laudabit atque gaudebit.
7 Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri; Ma l’empio non intende alcun conoscimento7 Novit justus causam pauperum ;
impius ignorat scientiam.
8 Gli uomini schernitori allacciano la città; Ma i savi stornano l’ira8 Homines pestilentes dissipant civitatem ;
sapientes vero avertunt furorem.
9 L’uomo savio che litiga con un uomo stolto, Or si adira, or ride, e non ha alcuna requie9 Vir sapiens si cum stulto contenderit,
sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
10 Gli uomini di sangue odiano l’uomo intiero; Ma gli uomini diritti hanno cura della vita di esso10 Viri sanguinum oderunt simplicem ;
justi autem quærunt animam ejus.
11 Lo stolto sfoga tutta la sua ira; Ma il savio la racqueta e la rattiene indietro11 Totum spiritum suum profert stultus ;
sapiens differt, et reservat in posterum.
12 Tutti i ministri del principe, Che attende a parole di menzogna, sono empi12 Princeps qui libenter audit verba mendacii,
omnes ministros habet impios.
13 Il povero e l’usuraio si scontrano l’un l’altro; Il Signore è quello che allumina gli occhi di amendue13 Pauper et creditor obviaverunt sibi :
utriusque illuminator est Dominus.
14 Il trono del re, che fa ragione a’ miseri in verità, Sarà stabilito in perpetuo14 Rex qui judicat in veritate pauperes,
thronus ejus in æternum firmabitur.
15 La verga e la correzione dànno sapienza; Ma il fanciullo lasciato in abbandono fa vergogna a sua madre15 Virga atque correptio tribuit sapientiam ;
puer autem qui dimittitur voluntati suæ confundit matrem suam.
16 Quando gli empi crescono, cresce il misfatto; Ma i giusti vedranno la ruina di quelli16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera,
et justi ruinas eorum videbunt.
17 Gastiga il tuo figliuolo, e tu ne sarai in riposo; Ed egli darà di gran diletti all’anima tua17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te,
et dabit delicias animæ tuæ.
18 Quando non vi è visione, il popolo è dissipato; Ma beato chi guarda la Legge18 Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus ;
qui vero custodit legem beatus est.
19 Il servo non si corregge con parole; Benchè intenda, non però risponderà19 Servus verbis non potest erudiri,
quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
20 Hai tu mai veduto un uomo precipitoso nel suo parlare? Vi è maggiore speranza d’uno stolto che di lui20 Vidisti hominem velocem ad loquendum ?
stultitia magis speranda est quam illius correptio.
21 Se alcuno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, Quello sarà figliuolo alla fine21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum
postea sentiet eum contumacem.
22 L’uomo iracondo muove contese, E l’uomo collerico commette molti misfatti22 Vir iracundus provocat rixas,
et qui ad indignandum facilis est erit ad peccandum proclivior.
23 L’alterezza dell’uomo l’abbassa; Ma chi è umile di spirito otterrà gloria23 Superbum sequitur humilitas,
et humilem spiritu suscipiet gloria.
24 Chi partisce col ladro odia l’anima sua; Egli udirà l’esecrazione, e non però manifesterà il fatto24 Qui cum fure participat odit animam suam ;
adjurantem audit, et non indicat.
25 Lo spavento dell’uomo gli mette un laccio; Ma chi si confida nel Signore sarà levato ad alto in salvo25 Qui timet hominem cito corruet ;
qui sperat in Domino sublevabitur.
26 Molti cercano la faccia di colui che signoreggia; Ma dal Signore procede il giudicio di ciascuno26 Multi requirunt faciem principis,
et judicium a Domino egreditur singulorum.
27 L’uomo iniquo è l’abbominio de’ giusti; E l’uomo che cammina dirittamente è l’abbominio dell’empio27 Abominantur justi virum impium,
et abominantur impii eos qui in recta sunt via.
Verbum custodiens filius
extra perditionem erit.