Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Salmi 102


font
DIODATINOVA VULGATA
1 Orazione dell’afflitto, essendo angosciato, e spandendo il suo lamento davanti a Dio. SIGNORE, ascolta la mia orazione, E venga il mio grido infino a te.1 Preces afflicti, qui defessus
angorem suum ante Dominum profundit.
2 Non nasconder la tua faccia da me; Nel giorno che io sono in distretta, inchina a me il tuo orecchio; Nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
3 Perciocchè i miei giorni son venuti meno come fumo, E le mie ossa sono arse come un tizzone.3 Non abscondas faciem tuam a me;
in quacumque die tribulor,
inclina ad me aurem tuam.
In quacumque die invocavero te,
velociter exaudi me.
4 Il mio cuore è stato percosso come erba, Ed è seccato; Perciocchè io ho dimenticato di mangiare il mio pane.4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 Le mie ossa sono attaccate alla mia carne, Per la voce de’ miei gemiti.5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum,
etenim oblitus sum comedere panem meum.
6 Io son divenuto simile al pellicano del deserto; E son come il gufo delle solitudini.6 A voce gemitus mei
adhaesit os meum carni meae.
7 Io vegghio, e sono Come il passero solitario sopra il tetto. I miei nemici mi fanno vituperio tuttodì;7 Similis factus sum pellicano solitudinis,
factus sum sicut nycticorax in ruinis.
8 Quelli che sono infuriati contro a me fanno delle esecrazioni di me.8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
9 Perciocchè io ho mangiata la cenere come pane, Ed ho temperata la mia bevanda con lagrime.9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
exardescentes in me per me iurabant.
10 Per la tua indegnazione, e per lo tuo cruccio; Perciocchè, avendomi levato ad alto, tu mi hai gettato a basso.10 Quia cinerem tamquam panem manducabam
et potum meum cum fletu miscebam,
11 I miei giorni son come l’ombra che dichina; Ed io son secco come erba11 a facie irae et increpationis tuae,
quia elevans allisisti me.
12 Ma tu, Signore, dimori in eterno E la tua memoria è per ogni età.12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut fenum arui.
13 Tu ti leverai, tu avrai compassione di Sion; Perciocchè egli è tempo di averne pietà; Perciocchè il termine è giunto.13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Imperocchè i tuoi servitori hanno affezione alle pietre di essa, Ed hanno pietà della sua polvere.14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi eius,
quia venit tempus,
15 E le genti temeranno il Nome del Signore, E tutti i re della terra la tua gloria,15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius,
et pulveris eius miserentur.
16 Quando il Signore avrà riedificata Sion, Quando egli sarà apparito nella sua gloria,16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terrae gloriam tuam,
17 Ed avrà volto lo sguardo all’orazione de’ desolati, E non avrà sprezzata la lor preghiera.17 quia aedificavit Dominus Sion
et apparuit in gloria sua.
18 Ciò sarà scritto all’età a venire; E il popolo che sarà creato loderà il Signore.18 Respexit in orationem inopum
et non sprevit precem eorum.
19 Perciocchè egli avrà riguardato dall’alto luogo della sua santità; Perciocchè il Signore avrà mirato dal cielo verso la terra;19 Scribantur haec pro generatione altera,
et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
20 Per udire i gemiti de’ prigioni; Per isciogliere quelli ch’erano condannati a morte;20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo,
Dominus de caelo in terram aspexit,
21 Acciocchè si narri in Sion il Nome del Signore, E la sua lode in Gerusalemme.21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
22 Quando i popoli e i regni saranno raunati insieme, Per servire al Signore22 ut annuntient in Sion nomen Domini
et laudem eius in Ierusalem,
23 Egli ha tra via abbattute le mie forze; Egli ha scorciati i miei giorni.23 cum congregati fuerint populi in unum
et regna, ut serviant Domino.
24 Io dirò: O Dio mio, non farmi trapassare al mezzo de’ miei dì; I tuoi anni durano per ogni età.24 Humiliavit in via virtutem meam,
abbreviavit dies meos.
Dicam: “ Deus meus,
25 Tu fondasti già la terra; E i cieli son l’opera delle tue mani;25 ne auferas me in dimidio dierum meorum;
in generationem et generationem sunt anni tui.
26 Queste cose periranno, ma tu dimorerai; Ed esse invecchieranno tutte, come un vestimento; Tu le muterai come una vesta, e trapasseranno.26 Initio terram fundasti;
et opera manuum tuarum sunt caeli.
27 Ma tu sei sempre lo stesso, E gli anni tuoi non finiranno giammai.27 Ipsi peribunt, tu autem permanes;
et omnes sicut vestimentum veterascent,
et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
28 I figliuoli de’ tuoi servitori abiteranno, E la progenie loro sarà stabilita nel tuo cospetto28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”.