1 No te gloríes del día de mañana, porque no sabes lo que depara cada día. | 1 αυται αι παιδειαι σαλωμωντος αι αδιακριτοι ας εξεγραψαντο οι φιλοι εζεκιου του βασιλεως της ιουδαιας |
2 Que te alabe otro, no tu boca, que sea un extraño, no tus propios labios. | 2 δοξα θεου κρυπτει λογον δοξα δε βασιλεως τιμα πραγματα |
3 Pesada es la piedra y también la arena, pero más pesado aún es el despecho de un necio. | 3 ουρανος υψηλος γη δε βαθεια καρδια δε βασιλεως ανεξελεγκτος |
4 Cruel es el furor, agua desbordada la ira, pero ¿quién resistirá a los celos? | 4 τυπτε αδοκιμον αργυριον και καθαρισθησεται καθαρον απαν |
5 Más vale una reprensión abierta que un cariño disimulado. | 5 κτεινε ασεβεις εκ προσωπου βασιλεως και κατορθωσει εν δικαιοσυνη ο θρονος αυτου |
6 Leal es la herida que inflige el amigo, engañosa los besos del enemigo. | 6 μη αλαζονευου ενωπιον βασιλεως μηδε εν τοποις δυναστων υφιστασο |
7 El hombre satisfecho pisotea un panal de miel, para el hambriento, hasta lo amargo es dulce. | 7 κρεισσον γαρ σοι το ρηθηναι αναβαινε προς με η ταπεινωσαι σε εν προσωπω δυναστου α ειδον οι οφθαλμοι σου λεγε |
8 Como pájaro que anda lejos de su nido, así es el hombre que anda lejos de su hogar. | 8 μη προσπιπτε εις μαχην ταχεως ινα μη μεταμεληθης επ' εσχατων ηνικα αν σε ονειδιση ο σος φιλος |
9 El aceite perfumado alegra el corazón, y la dulzura de un amigo, más que el propio consejo. | 9 αναχωρει εις τα οπισω μη καταφρονει |
10 No abandones a tu amigo ni al amigo de tu padre, ni acudas a tu hermano en el día del infortunio: más vale vecino cerca que hermano lejos. | 10 μη σε ονειδιση μεν ο φιλος η δε μαχη σου και η εχθρα ουκ απεσται αλλ' εσται σοι ιση θανατω [10α] χαρις και φιλια ελευθεροι ας τηρησον σεαυτω ινα μη επονειδιστος γενη αλλα φυλαξον τας οδους σου ευσυναλλακτως |
11 Sé sabio, hijo mío, alegra mi corazón, y podré replicar al que me denigra. | 11 μηλον χρυσουν εν ορμισκω σαρδιου ουτως ειπειν λογον |
12 El hombre precavido ve el mal y se esconde, los incautos siguen adelante y la pagan. | 12 εις ενωτιον χρυσουν σαρδιον πολυτελες δεδεται λογος σοφος εις ευηκοον ους |
13 Toma su ropa, porque salió fiador de otro, tómalo a él como prenda, porque dio su aval a gente extraña. | 13 ωσπερ εξοδος χιονος εν αμητω κατα καυμα ωφελει ουτως αγγελος πιστος τους αποστειλαντας αυτον ψυχας γαρ των αυτω χρωμενων ωφελει |
14 Saludar al prójimo en alta voz, de madrugada, es tenido en cuenta como una maldición. | 14 ωσπερ ανεμοι και νεφη και υετοι επιφανεστατοι ουτως οι καυχωμενοι επι δοσει ψευδει |
15 Gotera incesante en día de lluvia y mujer pendenciera, se asemejan: | 15 εν μακροθυμια ευοδια βασιλευσιν γλωσσα δε μαλακη συντριβει οστα |
16 querer frenarla es como frenar el viento o recoger aceite con la mano. | 16 μελι ευρων φαγε το ικανον μηποτε πλησθεις εξεμεσης |
17 El hierro se afila con el hierro, y el hombre en el trato con el prójimo. | 17 σπανιον εισαγε σον ποδα προς τον σεαυτου φιλον μηποτε πλησθεις σου μισηση σε |
18 El que cuida una higuera comerá de su fruto y el que respeta a su patrón recibirá honores. | 18 ροπαλον και μαχαιρα και τοξευμα ακιδωτον ουτως και ανηρ ο καταμαρτυρων του φιλου αυτου μαρτυριαν ψευδη |
19 Como el rostro se refleja en el agua, así el hombre se mira a sí mismo en los demás. | 19 οδους κακου και πους παρανομου ολειται εν ημερα κακη |
20 El Abismo y la Perdición son insaciables, e insaciables son también los ojos del hombre. | 20 ωσπερ οξος ελκει ασυμφορον ουτως προσπεσον παθος εν σωματι καρδιαν λυπει [20α] ωσπερ σης ιματιω και σκωληξ ξυλω ουτως λυπη ανδρος βλαπτει καρδιαν |
21 Hay un crisol para la plata y un horno para el oro, pero el hombre es apreciado por su reputación. | 21 εαν πεινα ο εχθρος σου τρεφε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον |
22 Aunque machaques al necio en un mortero, entre los granos, con un pisón, su necedad no se apartará de él. | 22 τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου ο δε κυριος ανταποδωσει σοι αγαθα |
23 Conoce bien el estado de tus ovejas, presta mucha atención a tus rebaños, | 23 ανεμος βορεας εξεγειρει νεφη προσωπον δε αναιδες γλωσσαν ερεθιζει |
24 porque la riqueza no dura para siempre ni una diadema indefinidamente. | 24 κρειττον οικειν επι γωνιας δωματος η μετα γυναικος λοιδορου εν οικια κοινη |
25 Una vez cortada la hierba, aparecido el renuevo y apilado el heno de las montañas, | 25 ωσπερ υδωρ ψυχρον ψυχη διψωση προσηνες ουτως αγγελια αγαθη εκ γης μακροθεν |
26 ten corderos para vestirte, chivos para pagar el precio de un campo, | 26 ωσπερ ει τις πηγην φρασσοι και υδατος εξοδον λυμαινοιτο ουτως ακοσμον δικαιον πεπτωκεναι ενωπιον ασεβους |
27 y bastante leche de cabra para alimentarte, para mantener a tu familia y para que vivan tus servidoras. | 27 εσθιειν μελι πολυ ου καλον τιμαν δε χρη λογους ενδοξους |
| 28 ωσπερ πολις τα τειχη καταβεβλημενη και ατειχιστος ουτως ανηρ ος ου μετα βουλης τι πρασσει |