Księga Psalmów 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblia Tysiąclecia | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Kierownikowi chóru. Sługi Bożego, Dawida, który wypowiedział do Pana słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z mocy wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula. | 1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum |
2 Rzekł wtedy: Miłuję Cię, Panie, Mocy moja, | 2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. |
3 Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono! | 3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. |
4 Wzywam Pana, godnego chwały, i jestem wolny od moich nieprzyjaciół. | 4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę; | 5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; |
6 oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci. | 6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. |
7 W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga; usłyszał On mój głos ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu. | 7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. |
8 Zatrzęsła się i zadrżała ziemia, posady gór się poruszyły, zatrzęsły się, bo On zapłonął gniewem. | 8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. |
9 Uniósł się dym z Jego nozdrzy, a z Jego ust - pochłaniający ogień: od niego zapaliły się węgle. | 9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. |
10 Nagiął On niebiosa i zstąpił, a czarna chmura była pod Jego stopami. | 10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. |
11 Lecąc cwałował na cherubie, a skrzydła wiatru Go niosły. | 11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. |
12 Przywdział mrok niby zasłonę wokół siebie, jako okrycie ciemną wodę, gęste chmury. | 12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. |
13 Od blasku Jego obecności rozżarzyły się węgle ogniste. | 13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. |
14 Pan odezwał się z nieba grzmotem, to głos swój dał słyszeć Najwyższy, | 14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. |
15 wypuścił swe strzały i rozproszył wrogów, cisnął błyskawice i zamęt wśród nich wprowadził. | 15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. |
16 Aż ukazało się łożysko morza i obnażyły się posady lądu od groźnej nagany Twej, Panie, i tchnienia wichru Twoich nozdrzy. | 16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. |
17 On wyciąga [rękę] z wysoka i chwyta mnie, wydobywa mnie z toni ogromnej; | 17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; |
18 Wyrywa mnie od przemożnego nieprzyjaciela, od mocniejszych ode mnie, co mnie nienawidzą. | 18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. |
19 Napadają na mnie w dzień dla mnie złowrogi, lecz Pan jest moją obroną, | 19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; |
20 wyprowadza mnie na miejsce przestronne; ocala, bo mnie miłuje. | 20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. |
21 Pan nagradza moją sprawiedliwość, odpłaca mi według czystości rąk moich. | 21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, |
22 Strzegłem bowiem dróg Pańskich i nie odszedłem od mojego Boga, | 22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. |
23 bo mam przed sobą wszystkie Jego przykazania i nie odrzucam od siebie Jego poleceń, | 23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; |
24 lecz jestem wobec Niego bez skazy i wystrzegam się grzechu. | 24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. |
25 Pan mię nagradza za moją sprawiedliwość, za czystość rąk przed Jego oczyma. | 25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. |
26 Ty jesteś miłościwy dla miłościwego i względem nienagannego działasz nienagannie, | 26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris |
27 względem czystego okazujesz się czystym, wobec przewrotnego jesteś przebiegły. | 27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. |
28 Albowiem Ty wybawiasz naród uniżony a pognębiasz oczy wyniosłe. | 28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. |
29 Bo Ty, Panie, każesz świecić mojej pochodni: Boże mój, oświecasz moje ciemności. | 29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. |
30 Bo z Tobą zdobywam wały, mur przeskakuje dzięki mojemu Bogu. | 30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. |
31 Bóg - Jego droga jest nieskalana, słowo Pana w ogniu wypróbowane; On tarczą dla wszystkich, którzy doń się chronią. | 31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. |
32 Bo któż jest Bogiem prócz Pana? Lub któż jest Skałą prócz Boga naszego? | 32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? |
33 Bóg, co mocą mnie przepasuje i nienaganną czyni moją drogę, | 33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; |
34 On daje moim nogom rączość nóg łani i stawia mnie na wyżynach, | 34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; |
35 On ćwiczy moje ręce do bitwy, a ramiona - do napinania spiżowego łuku. | 35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. |
36 Dajesz mi tarczę Twą dla ocalenia, i wspiera mnie Twoja prawica, a Twoja troskliwość czyni mnie wielkim. | 36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. |
37 Wydłużasz mi kroki na drodze i stopy moje się nie chwieją. | 37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. |
38 Ścigam mych wrogów i dopadam, a nie wracam, póki nie zginą. | 38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. |
39 Starłem ich, nie mogli się podnieść, upadli pod moje stopy. | 39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. |
40 Mocą mnie przepasujesz do bitwy, sprawiasz, że przeciwnicy gną się pode mną, | 40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. |
41 zmuszasz wrogów moich do ucieczki, a wytracasz tych, co mnie nienawidzą. | 41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. |
42 Wołają - lecz nie ma wybawcy; do Pana - lecz im nie odpowiada. | 42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. |
43 Jak proch na wietrze ich rozrzucę, zdepczę jak błoto uliczne. | 43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. |
44 Ty mnie ocalasz od buntów ludu, ustanawiasz mnie głową narodów. Służy mi lud, którego nie znałem. | 44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, |
45 Są mi posłuszni na pierwsze wezwanie; cudzoziemcy mi schlebiają. | 45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, |
46 Cudzoziemcy bledną, z drżeniem wychodzą ze swoich warowni. | 46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. |
47 Niech żyje Pan! Moja Skała niech będzie błogosławiona! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawca, | 47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. |
48 Bóg, który zapewnia mi pomstę i poddaje mi narody, | 48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; |
49 wybawia mnie od nieprzyjaciół, wynosi nad moich wrogów i uwalnia od gwałtownika. | 49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. |
50 Przeto będę Cię, o Panie, chwalił wśród narodów i będę wysławiał Twoje imię. | 50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, |
51 Tyś zwycięstwa wielkie dał królowi i Twemu pomazańcowi okazałeś łaskę, Dawidowi i jego potomstwu na wieki. | 51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. |