Księga Psalmów 142

Biblia Tysiąclecia	JERUSALEM
1 Pieśń pouczająca. Dawidowa - gdy był w jaskini. Modlitwa.	1 Poème. De David. Quand il était dans la caverne. Prière.
2 Głośno wołam do Pana, głośno błagam Pana.	2 A Yahvé mon cri! J'implore. A Yahvé mon cri! Je supplie.
3 Wylewam przed Nim swą troskę, wyjawiam przed Nim swą udrękę.	3 Je déverse devant lui ma plainte, ma détresse, je la mets devant lui,
4 Gdy duch mój we mnie ustaje, Ty znasz moją ścieżkę. Na drodze, po której kroczę, ukryli na mnie sidło.	4 alors que le souffle me manque; mais toi, tu connais mon sentier. Sur le chemin où je vais ilsm'ont caché un piège.
5 Oglądam się w prawo i patrzę: a nie ma nikogo, kto by miał wzgląd na mnie. Znikła dla mnie możność pomocy, nie ma nikogo, kto by dbał o moje życie.	5 Regarde à droite et vois, pas un qui me reconnaisse. Le refuge se dérobe à moi, pas un qui ait soinde mon âme.
6 Do Ciebie wołam, o Panie, mówię: Ty jesteś moją ucieczką, udziałem moim w ziemi żyjących.	6 Je m'écrie vers toi, Yahvé, je dis: Toi, mon abri, ma part dans la terre des vivants!
7 Zważ na moje wołanie, bo jestem bardzo słaby. Wybaw mię od prześladowców, gdyż są ode mnie mocniejsi.	7 Sois attentif à ma clameur, je suis à bout de force. Délivre-moi de mes persécuteurs, eux sont plusforts que moi!
8 Wyprowadź mnie z więzienia, bym dziękował imieniu Twojemu. Otoczą mnie sprawiedliwi, gdy okażesz mi dobroć.	8 Fais sortir de prison mon âme, que je rende grâce à ton nom! Autour de moi les justes ferontcercle, à cause du bien que tu m'as fait.