Livro dos Salmos 34

SAGRADA BIBLIA	LXX
1 De Davi. Quando simulou alienação na presença de Abimelec e, despedido por ele, partiu. Bendirei continuamente ao Senhor, seu louvor não deixará meus lábios.	1 τω δαυιδ δικασον κυριε τους αδικουντας με πολεμησον τους πολεμουντας με
2 Glorie-se a minha alma no Senhor; ouçam-me os humildes, e se alegrem.	2 επιλαβου οπλου και θυρεου και αναστηθι εις βοηθειαν μου
3 Glorificai comigo ao Senhor, juntos exaltemos o seu nome.	3 εκχεον ρομφαιαν και συγκλεισον εξ εναντιας των καταδιωκοντων με ειπον τη ψυχη μου σωτηρια σου εγω ειμι
4 Procurei o Senhor e ele me atendeu, livrou-me de todos os temores.	4 αισχυνθητωσαν και εντραπητωσαν οι ζητουντες την ψυχην μου αποστραφητωσαν εις τα οπισω και καταισχυνθητωσαν οι λογιζομενοι μοι κακα
5 Olhai para ele a fim de vos alegrardes, e não se cobrir de vergonha o vosso rosto.	5 γενηθητωσαν ωσει χνους κατα προσωπον ανεμου και αγγελος κυριου εκθλιβων αυτους
6 Vede, este miserável clamou e o Senhor o ouviu, de todas as angústias o livrou.	6 γενηθητω η οδος αυτων σκοτος και ολισθημα και αγγελος κυριου καταδιωκων αυτους
7 O anjo do Senhor acampa em redor dos que o temem, e os salva.	7 οτι δωρεαν εκρυψαν μοι διαφθοραν παγιδος αυτων ματην ωνειδισαν την ψυχην μου
8 Provai e vede como o Senhor é bom, feliz o homem que se refugia junto dele.	8 ελθετω αυτοις παγις ην ου γινωσκουσιν και η θηρα ην εκρυψαν συλλαβετω αυτους και εν τη παγιδι πεσουνται εν αυτη
9 Reverenciai o Senhor, vós, seus fiéis, porque nada falta àqueles que o temem.	9 η δε ψυχη μου αγαλλιασεται επι τω κυριω τερφθησεται επι τω σωτηριω αυτου
10 Os poderosos empobrecem e passam fome, mas aos que buscam o Senhor nada lhes falta.	10 παντα τα οστα μου ερουσιν κυριε τις ομοιος σοι ρυομενος πτωχον εκ χειρος στερεωτερων αυτου και πτωχον και πενητα απο των διαρπαζοντων αυτον
11 Vinde, meus filhos, ouvi-me: eu vos ensinarei o temor do Senhor.	11 ανασταντες μαρτυρες αδικοι α ουκ εγινωσκον ηρωτων με
12 Qual é o homem que ama a vida, e deseja longos dias para gozar de felicidade?	12 ανταπεδιδοσαν μοι πονηρα αντι καλων και ατεκνιαν τη ψυχη μου
13 Guarda tua língua do mal, e teus lábios das palavras enganosas.	13 εγω δε εν τω αυτους παρενοχλειν μοι ενεδυομην σακκον και εταπεινουν εν νηστεια την ψυχην μου και η προσευχη μου εις κολπον μου αποστραφησεται
14 Aparta-te do mal e faze o bem, busca a paz e vai ao seu encalço.	14 ως πλησιον ως αδελφον ημετερον ουτως ευηρεστουν ως πενθων και σκυθρωπαζων ουτως εταπεινουμην
15 Os olhos do Senhor estão voltados para os justos, e seus ouvidos atentos aos seus clamores.	15 και κατ' εμου ηυφρανθησαν και συνηχθησαν συνηχθησαν επ' εμε μαστιγες και ουκ εγνων διεσχισθησαν και ου κατενυγησαν
16 O Senhor volta a sua face irritada contra os que fazem o mal, para apagar da terra a lembrança deles.	16 επειρασαν με εξεμυκτηρισαν με μυκτηρισμον εβρυξαν επ' εμε τους οδοντας αυτων
17 Apenas clamaram os justos, o Senhor os atendeu e os livrou de todas as suas angústias.	17 κυριε ποτε εποψη αποκαταστησον την ψυχην μου απο της κακουργιας αυτων απο λεοντων την μονογενη μου
18 O Senhor está perto dos contritos de coração, e salva os que têm o espírito abatido.	18 εξομολογησομαι σοι κυριε εν εκκλησια πολλη εν λαω βαρει αινεσω σε
19 São numerosas as tribulações do justo, mas de todas o livra o Senhor.	19 μη επιχαρειησαν μοι οι εχθραινοντες μοι αδικως οι μισουντες με δωρεαν και διανευοντες οφθαλμοις
20 Ele protege cada um de seus ossos, nem um só deles será quebrado.	20 οτι εμοι μεν ειρηνικα ελαλουν και επ' οργην δολους διελογιζοντο
21 A malícia do ímpio o leva à morte, e os que odeiam o justo serão castigados.	21 και επλατυναν επ' εμε το στομα αυτων ειπαν ευγε ευγε ειδαν οι οφθαλμοι ημων
22 O Senhor livra a alma de seus servos; não será punido quem a ele se acolhe.	22 ειδες κυριε μη παρασιωπησης κυριε μη αποστης απ' εμου
	23 εξεγερθητι κυριε και προσχες τη κρισει μου ο θεος μου και ο κυριος μου εις την δικην μου
	24 κρινον με κατα την δικαιοσυνην σου κυριε ο θεος μου και μη επιχαρειησαν μοι
	25 μη ειπαισαν εν καρδιαις αυτων ευγε ευγε τη ψυχη ημων μηδε ειπαισαν κατεπιομεν αυτον
	26 αισχυνθειησαν και εντραπειησαν αμα οι επιχαιροντες τοις κακοις μου ενδυσασθωσαν αισχυνην και εντροπην οι μεγαλορρημονουντες επ' εμε
	27 αγαλλιασαιντο και ευφρανθειησαν οι θελοντες την δικαιοσυνην μου και ειπατωσαν δια παντος μεγαλυνθητω ο κυριος οι θελοντες την ειρηνην του δουλου αυτου
	28 και η γλωσσα μου μελετησει την δικαιοσυνην σου ολην την ημεραν τον επαινον σου