Isaiah 8

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	LXX
1 And the Lord said to me: “Take up for yourself a large book, and with a man’s pen write in it: ‘Take away the spoils quickly; plunder swiftly.’ ”	1 και ειπεν κυριος προς με λαβε σεαυτω τομον καινου μεγαλου και γραψον εις αυτον γραφιδι ανθρωπου του οξεως προνομην ποιησαι σκυλων παρεστιν γαρ
2 And I summoned to myself faithful witnesses: Uriah, the priest, and Zechariah, the son of Berechiah.	2 και μαρτυρας μοι ποιησον πιστους ανθρωπους τον ουριαν και τον ζαχαριαν υιον βαραχιου
3 And I joined with the prophetess, and she conceived and gave birth to a son. And the Lord said to me: “Call his name: ‘Rush to take away the spoils; Hurry to be plundered.’	3 και προσηλθον προς την προφητιν και εν γαστρι ελαβεν και ετεκεν υιον και ειπεν κυριος μοι καλεσον το ονομα αυτου ταχεως σκυλευσον οξεως προνομευσον
4 For before the boy knows how to call to his father and his mother, the strength of Damascus and the spoils of Samaria will be taken away, in the sight of the king of the Assyrians.”	4 διοτι πριν η γνωναι το παιδιον καλειν πατερα η μητερα λημψεται δυναμιν δαμασκου και τα σκυλα σαμαρειας εναντι βασιλεως ασσυριων
5 And the Lord spoke to me further, saying:	5 και προσεθετο κυριος λαλησαι μοι ετι
6 “Because this people has cast aside the waters of Shiloah, which go forth silently, and has instead chosen Rezin and the son of Remaliah,	6 δια το μη βουλεσθαι τον λαον τουτον το υδωρ του σιλωαμ το πορευομενον ησυχη αλλα βουλεσθαι εχειν τον ραασσων και τον υιον ρομελιου βασιλεα εφ' υμων
7 for this reason, behold, the Lord will lead over them the waters of a river, strong and plentiful: the king of the Assyrians with all his glory. And he will rise up throughout all his streams, and he will overflow all his banks.	7 δια τουτο ιδου αναγει κυριος εφ' υμας το υδωρ του ποταμου το ισχυρον και το πολυ τον βασιλεα των ασσυριων και την δοξαν αυτου και αναβησεται επι πασαν φαραγγα υμων και περιπατησει επι παν τειχος υμων
8 And he will pass through Judah, inundating it, and he will cross over and arrive, even at its neck. And he will extend his wings, filling the breadth of your land, O Immanuel.”	8 και αφελει απο της ιουδαιας ανθρωπον ος δυνησεται κεφαλην αραι η δυνατον συντελεσασθαι τι και εσται η παρεμβολη αυτου ωστε πληρωσαι το πλατος της χωρας σου μεθ' ημων ο θεος
9 O people, gather together, and be conquered! All distant lands, listen! Be strengthened, and be conquered! Gird yourselves, and be conquered!	9 γνωτε εθνη και ηττασθε επακουσατε εως εσχατου της γης ισχυκοτες ηττασθε εαν γαρ παλιν ισχυσητε παλιν ηττηθησεσθε
10 Undertake a plan, and it will be dissipated! Speak a word, and it will not be done! For God is with us.	10 και ην αν βουλευσησθε βουλην διασκεδασει κυριος και λογον ον εαν λαλησητε ου μη εμμεινη υμιν οτι μεθ' ημων κυριος ο θεος
11 For the Lord said this to me, and he has instructed this to me with a strong hand, lest I go forth in the way of this people, saying:	11 ουτως λεγει κυριος τη ισχυρα χειρι απειθουσιν τη πορεια της οδου του λαου τουτου λεγοντες
12 “You should not say ‘It is conspiracy!’ For all that this people speaks is a conspiracy. And you should be frightened or alarmed with their fear.	12 μηποτε ειπητε σκληρον παν γαρ ο εαν ειπη ο λαος ουτος σκληρον εστιν τον δε φοβον αυτου ου μη φοβηθητε ουδε μη ταραχθητε
13 Sanctify the Lord of hosts himself. Let him be your dread, and let him be your fear.	13 κυριον αυτον αγιασατε και αυτος εσται σου φοβος
14 And so shall he be a sanctification to you. But he will be a stone of offense and a rock of scandal to the two houses of Israel, and a snare and a ruin to the inhabitants of Jerusalem.	14 και εαν επ' αυτω πεποιθως ης εσται σοι εις αγιασμα και ουχ ως λιθου προσκομματι συναντησεσθε αυτω ουδε ως πετρας πτωματι ο δε οικος ιακωβ εν παγιδι και εν κοιλασματι εγκαθημενοι εν ιερουσαλημ
15 And very many of them will stumble and fall, and they will be broken and entangled and seized.	15 δια τουτο αδυνατησουσιν εν αυτοις πολλοι και πεσουνται και συντριβησονται και εγγιουσιν και αλωσονται ανθρωποι εν ασφαλεια οντες
16 Bind the testimony, seal the law, among my disciples.”	16 τοτε φανεροι εσονται οι σφραγιζομενοι τον νομον του μη μαθειν
17 And I will wait for the Lord, who has concealed his face from the house of Jacob, and I will stand before him.	17 και ερει μενω τον θεον τον αποστρεψαντα το προσωπον αυτου απο του οικου ιακωβ και πεποιθως εσομαι επ' αυτω
18 Behold: I and my children, whom the Lord has given to me as a sign and a portent, in Israel, from the Lord of hosts, who lives on Mount Zion.	18 ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος και εσται εις σημεια και τερατα εν τω οικω ισραηλ παρα κυριου σαβαωθ ος κατοικει εν τω ορει σιων
19 And though they say to you, “Seek from seers and diviners,” they who hiss in their incantations, should not the people seek from their God, for the sake of the living, and not from the dead?	19 και εαν ειπωσιν προς υμας ζητησατε τους απο της γης φωνουντας και τους εγγαστριμυθους τους κενολογουντας οι εκ της κοιλιας φωνουσιν ουκ εθνος προς θεον αυτου τι εκζητουσιν περι των ζωντων τους νεκρους
20 And this is, moreover, for the sake of the law and the testimony. But if they do not speak according to this Word, then he will not have the morning light.	20 νομον γαρ εις βοηθειαν εδωκεν ινα ειπωσιν ουχ ως το ρημα τουτο περι ου ουκ εστιν δωρα δουναι περι αυτου
21 And he will pass by it; he will fall and become hungry. And when he is hungry, he will become angry, and he will speak evil against his king and his God, and he will lift himself upward.	21 και ηξει εφ' υμας σκληρα λιμος και εσται ως αν πεινασητε λυπηθησεσθε και κακως ερειτε τον αρχοντα και τα παταχρα και αναβλεψονται εις τον ουρανον ανω
22 And he will gaze downward to the earth, and behold: tribulation and darkness, dissolution and distress, and a pursuing gloom. For he will not be able to fly away from its distress.	22 και εις την γην κατω εμβλεψονται και ιδου θλιψις και στενοχωρια και σκοτος απορια στενη και σκοτος ωστε μη βλεπειν
	23 και ουκ απορηθησεται ο εν στενοχωρια ων εως καιρου τουτο πρωτον ποιει ταχυ ποιει χωρα ζαβουλων η γη νεφθαλιμ οδον θαλασσης και οι λοιποι οι την παραλιαν κατοικουντες και περαν του ιορδανου γαλιλαια των εθνων τα μερη της ιουδαιας