Psalmi 49
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus. | 1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Salmo. |
2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: | 2 ¡Oídlo, pueblos todos, escuchad, habitantes todos de la tierra, |
3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper! | 3 hijos de Adán, así como hijos de hombre, ricos y pobres a la vez! |
4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. | 4 Mi boca va a decir sabiduría, y cordura el murmullo de mi corazón; |
5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum. | 5 tiendo mi oído a un proverbio, al son de cítara descubriré mi enigma. |
6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me? | 6 ¿Por qué temer en días de desgracia cuando me cerca la malicia de los que me hostigan, |
7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. | 7 los que ponen su confianza en su fortuna, y se glorían de su gran riqueza? |
8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam. | 8 ¡Si nadie puede redimirse ni pagar a Dios por su rescate!; |
9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet, | 9 es muy cara la redención de su alma, y siempre faltará, |
10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. | 10 para que viva aún y nunca vea la fosa. |
11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas. | 11 Se ve, en cambio, fenecer a los sabios, perecer a la par necio y estúpido, y dejar para otros sus riquezas. |
12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. | 12 Sus tumbas son sus casas para siempre, sus moradas de edad en edad; ¡y a sus tierras habían puesto sus nombres! |
13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. | 13 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. |
14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo. | 14 Así andan ellos, seguros de sí mismos, y llegan al final, contentos de su suerte. Pausa. |
15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum. | 15 Como ovejas son llevados al seol, los pastorea la Muerte, y los rectos dominarán sobre ellos. Por la mañana se desgasta su imagen, ¡el seol será su residencia! |
16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me. | 16 Pero Dios rescatará mi alma, de las garras del seol me cobrará. |
17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, | 17 No temas cuando el hombre se enriquece, cuando crece el boato de su casa. |
18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. | 18 Que a su muerte, nada ha de llevarse, su boato no bajará con él. |
19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, | 19 Aunque en vida se bendecía a sí mismo - te alaban, porque te has tratado bien -, |
20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen. | 20 irá a unirse a la estirpe de sus padres, que nunca ya verán la luz. |
21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. | 21 El hombre en la opulencia no comprende, a las bestias mudas se asemeja. |