1 ויהי כאשר נודע לאדון כי שמעו הפרושים אשר ישוע העמיד והטביל תלמידים הרבה מיוחנן | 1 O Senhor soube que os fariseus tinham ouvido dizer que ele recrutava e batizava mais discípulos que João |
2 ואולם ישוע הוא לא הטביל כי אם תלמידיו | 2 {se bem que não era Jesus quem batizava, mas os seus discípulos}. |
3 ויעזב את ארץ יהודה וילך שנית הגלילה | 3 Deixou a Judéia e voltou para a Galiléia. |
4 ויהי לו לעבר בארץ שמרון | 4 Ora, devia passar por Samaria. |
5 ויבא לעיר מערי שמרון ושמה סוכר היא ממול חלקת השדה אשר נתנה יעקב לבנו ליוסף | 5 Chegou, pois, a uma localidade da Samaria, chamada Sicar, junto das terras que Jacó dera a seu filho José. |
6 ושם באר יעקב וישוע היה עיף מן הדרך וישב לו על הבאר והעת כשעה הששית | 6 Ali havia o poço de Jacó. E Jesus, fatigado da viagem, sentou-se à beira do poço. Era por volta do meio-dia. |
7 ותבא אשה משמרון לשאב מים ויאמר אליה ישוע תני נא לי לשתות | 7 Veio uma mulher da Samaria tirar água. Pediu-lhe Jesus: Dá-me de beber. |
8 כי תלמידיו הלכו העירה לקנות אכל | 8 {Pois os discípulos tinham ido à cidade comprar mantimentos.} |
9 ותאמר אליו האשה השמרונית הן יהודי אתה ואיככה תשאל ממני לשתות ואנכי אשה שמרונית כי לא יתערבו היהודים עם השמרונים | 9 Aquela samaritana lhe disse: Sendo tu judeu, como pedes de beber a mim, que sou samaritana!... {Pois os judeus não se comunicavam com os samaritanos.} |
10 ויען ישוע ויאמר אליה לו ידעת את מתת אלהים ומי הוא האמר אליך תני נא לי לשתות כי עתה שאלת ממנו ונתן לך מים חיים | 10 Respondeu-lhe Jesus: Se conhecesses o dom de Deus, e quem é que te diz: Dá-me de beber, certamente lhe pedirias tu mesma e ele te daria uma água viva. |
11 ותאמר אליו האשה אדני הן אין לך כלי לשאב בו והבאר עמקה ומאין לך אפוא מים חיים | 11 A mulher lhe replicou: Senhor, não tens com que tirá-la, e o poço é fundo... donde tens, pois, essa água viva? |
12 האתה גדול מיעקב אבינו אשר נתן לנו את הבאר הזאת וישת ממנה הוא ובניו ובעירו | 12 És, porventura, maior do que o nosso pai Jacó, que nos deu este poço, do qual ele mesmo bebeu e também os seus filhos e os seus rebanhos? |
13 ויען ישוע ויאמר אליה כל השתה מן המים האלה ישוב ויצמא | 13 Respondeu-lhe Jesus: Todo aquele que beber desta água tornará a ter sede, |
14 ואשר ישתה מן המים אשר אנכי נתן לו לא יצמא לעולם כי המים אשר אתן לו יהיו בקרבו למקור מים נבעים לחיי העולמים | 14 mas o que beber da água que eu lhe der jamais terá sede. Mas a água que eu lhe der virá a ser nele fonte de água, que jorrará até a vida eterna. |
15 ותאמר אליו האשה אדני תנה לי המים ההם למען לא אצמא עוד ולא אוסיף לבוא הנה לשאב | 15 A mulher suplicou: Senhor, dá-me desta água, para eu já não ter sede nem vir aqui tirá-la! |
16 ויאמר אליה ישוע לכי וקראי לאישך ושובי הלום | 16 Disse-lhe Jesus: Vai, chama teu marido e volta cá. |
17 ותען האשה ותאמר אין לי איש ויאמר אליה ישוע כן דברת אין לי איש | 17 A mulher respondeu: Não tenho marido. Disse Jesus: Tens razão em dizer que não tens marido. |
18 כי בעלים חמשה היו לך ואשר לך עתה איננו בעלך לכן אמת הדבר אשר דברת | 18 Tiveste cinco maridos, e o que agora tens não é teu. Nisto disseste a verdade. |
19 ותאמר אליו האשה אדני ראה אנכי כי נביא אתה | 19 Senhor, disse-lhe a mulher, vejo que és profeta!... |
20 אבותינו השתחוו בהר הזה ואתם אמרים כי ירושלים היא המקום הנבחר להשתחות שמה | 20 Nossos pais adoraram neste monte, mas vós dizeis que é em Jerusalém que se deve adorar. |
21 ויאמר אליה ישוע אשה האמיני לי כי תבוא שעה אשר לא בהר הזה אף לא בירושלים תשתחוו לאב | 21 Jesus respondeu: Mulher, acredita-me, vem a hora em que não adorareis o Pai, nem neste monte nem em Jerusalém. |
22 אתם משתחוים אל אשר לא ידעתם ואנחנו משתחוים אל אשר ידענו כי הישועה מן היהודים היא | 22 Vós adorais o que não conheceis, nós adoramos o que conhecemos, porque a salvação vem dos judeus. |
23 אולם תבוא שעה ועתה היא אשר עבדי אל האמתים ישתחוו לאב ברוח ובאמת כי במשתחוים כאלה חפץ האב | 23 Mas vem a hora, e já chegou, em que os verdadeiros adoradores hão de adorar o Pai em espírito e verdade, e são esses adoradores que o Pai deseja. |
24 האלהים רוח הוא והמשתחוים לו צריכים להשתחות ברוח ובאמת | 24 Deus é espírito, e os seus adoradores devem adorá-lo em espírito e verdade. |
25 ותאמר אליו האשה ידעתי כי יבא המשיח הנקרא כריסטוס הוא בבאו יגיד לנו את כל | 25 Respondeu a mulher: Sei que deve vir o Messias {que se chama Cristo}; quando, pois, vier, ele nos fará conhecer todas as coisas. |
26 ויאמר אליה ישוע אני הוא המדבר אליך | 26 Disse-lhe Jesus: Sou eu, quem fala contigo. |
27 ויהי הוא מדבר ככה ותלמידיו באו ויתמהו על דברו עם אשה אך לא אמר לו איש מה זה תשאל או מה תדבר עמה | 27 Nisso seus discípulos chegaram e maravilharam-se de que estivesse falando com uma mulher. Ninguém, todavia, perguntou: Que perguntas? Ou: Que falas com ela? |
28 ותעזב האשה את כדה ותלך העירה ותאמר אל האנשים | 28 A mulher deixou o seu cântaro, foi à cidade e disse àqueles homens: |
29 באו וראו איש אשר הגיד לי כל אשר עשיתי הכי זה הוא המשיח | 29 Vinde e vede um homem que me contou tudo o que tenho feito. Não seria ele, porventura, o Cristo? |
30 ויצאו מן העיר ויבאו אליו | 30 Eles saíram da cidade e vieram ter com Jesus. |
31 טרם יבאו ותלמידיו בקשו ממנו לאמר אכל נא אדני | 31 Entretanto, os discípulos lhe pediam: Mestre, come. |
32 ויאמר אליהם יש לי אכל לאכל אשר אתם לא ידעתם | 32 Mas ele lhes disse: Tenho um alimento para comer que vós não conheceis. |
33 ויאמרו התלמידים איש אל רעהו הכי הביא לו איש לאכל | 33 Os discípulos perguntavam uns aos outros: Alguém lhe teria trazido de comer? |
34 ויאמר אליהם ישוע מאכלי הוא לעשות רצון שלחי ולהשלים מעשהו | 34 Disse-lhes Jesus: Meu alimento é fazer a vontade daquele que me enviou e cumprir a sua obra. |
35 הלא אתם תאמרו כי עוד ארבעה חדשים והקציר בא הנה אני אמר לכם שאו עיניכם וראו בשדות כי כבר הלבינו לקציר | 35 Não dizeis vós que ainda há quatro meses e vem a colheita? Eis que vos digo: levantai os vossos olhos e vede os campos, porque já estão brancos para a ceifa. |
36 והקוצר יקח שכרו ויאסף תבואה לחיי עולמים למען ישמחו יחדו גם הזרע גם הקוצר | 36 O que ceifa recebe o salário e ajunta fruto para a vida eterna; assim o semeador e o ceifador juntamente se regozijarão. |
37 כי בזאת אמת המשל כי זה זרע ואחר יקצר | 37 Porque eis que se pode dizer com toda verdade: Um é o que semeia outro é o que ceifa. |
38 אנכי שלחתי אתכם לקצר את אשר לא עמלתם בו ואחרים עמלו ואתם נכנסתם בעמלם | 38 Enviei-vos a ceifar onde não tendes trabalhado; outros trabalharam, e vós entrastes nos seus trabalhos. |
39 ויאמינו בו שמרנים רבים מן העיר ההיא על דבר האשה אשר העידה לאמר הוא הגיד לי את כל אשר עשיתי | 39 Muitos foram os samaritanos daquela cidade que creram nele por causa da palavra da mulher, que lhes declarara: Ele me disse tudo quanto tenho feito. |
40 ויהי כאשר באו אליו השמרנים וישאלו ממנו לשבת אתם וישב שם יומים | 40 Assim, quando os samaritanos foram ter com ele, pediram que ficasse com eles. Ele permaneceu ali dois dias. |
41 ועוד רבים מהמה האמינו בו בעבור דברו | 41 Ainda muitos outros creram nele por causa das suas palavras. |
42 ויאמרו אל האשה מעתה לא בעבור מאמרך נאמין כי באזנינו שמענו ונדע כי אמנם זה הוא המשיח מושיע העולם | 42 E diziam à mulher: Já não é por causa da tua declaração que cremos, mas nós mesmos ouvimos e sabemos ser este verdadeiramente o Salvador do mundo. |
43 ויהי מקץ שני הימים ויצא משם ללכת הגלילה | 43 Passados os dois dias, Jesus partiu para a Galiléia. |
44 כי הוא ישוע העיד כי נביא בארץ מולדתו איננו נכבד | 44 {Ele mesmo havia declarado que um profeta não é honrado na sua pátria.} |
45 ויהי הוא בא ארץ הגליל ויאספהו אנשי הגליל כי ראו את כל אשר עשה בירושלים בימי החג כי גם הם עלו לחג את החג | 45 Chegando à Galiléia, acolheram-no os galileus, porque tinham visto tudo o que fizera durante a festa em Jerusalém; pois também eles tinham ido à festa. |
46 ויבא ישוע עוד הפעם אל קנה אשר בגליל מקום שומו המים ליין ואיש היה מעבדי המלך ובנו חלה בכפר נחום | 46 Ele voltou, pois, a Caná da Galiléia, onde transformara água em vinho. Havia então em Cafarnaum um oficial do rei, cujo filho estava doente. |
47 ויהי כשמעו כי בא ישוע מיהודה לארץ הגליל וילך אליו וישאל מאתו לרדת ולרפא את בנו כי קרב למות | 47 Ao ouvir que Jesus vinha da Judéia para a Galiléia, foi a ele e rogou-lhe que descesse e curasse seu filho, que estava prestes a morrer. |
48 ויאמר אליו ישוע אם לא תראו אתות ומופתים לא תאמינו | 48 Disse-lhe Jesus: Se não virdes milagres e prodígios, não credes... |
49 ויאמר אליו האיש אשר מעבדי המלך אדני רדה נא בטרם ימות בני | 49 Pediu-lhe o oficial: Senhor, desce antes que meu filho morra! |
50 ויאמר אליו ישוע לך לך בנך חי והאיש האמין לדבר אשר דבר אליו ישוע וילך | 50 Vai, disse-lhe Jesus, o teu filho está passando bem! O homem acreditou na palavra de Jesus e partiu. |
51 ויהי ברדתו ויפגעו בו עבדיו ויבשרו אתו כי חי בנו | 51 Enquanto ia descendo, os criados vieram-lhe ao encontro e lhe disseram: Teu filho está passando bem. |
52 וידרש מאתם את השעה אשר בה רוח לו ויאמרו אליו תמול בשעה השביעית עזבתו הקדחת | 52 Indagou então deles a hora em que se sentira melhor. Responderam-lhe: Ontem à sétima hora a febre o deixou. |
53 וידע אביהו כי היתה השעה אשר דבר לו ישוע בנך חי ויאמן הוא וכל ביתו | 53 Reconheceu o pai ser a mesma hora em que Jesus dissera: Teu filho está passando bem. E creu tanto ele como toda a sua casa. |
54 זה הוא האות השני אשר עשה ישוע בבאו מיהודה לארץ הגליל | 54 Esse foi o segundo milagre que Jesus fez, depois de voltar da Judéia para a Galiléia. |