1 ויהי בימים ההם בהקבץ עם רב ואין להם מה יאכלו ויקרא אל תלמידיו ויאמר אליהם | 1 In illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent, quodmanducarent, convocatis discipulis, ait illis: |
2 נכמרו רחמי על העם כי זה שלשת ימים עמדו עמדי ואין להם לחם לאכל | 2 “ Misereor super turbam, quiaiam triduo sustinent me nec habent, quod manducent; |
3 והיה בשלחי אותם רעבים לבתיהם יתעלפו בדרך כי יש מהם אשר באו ממרחק | 3 et si dimisero eos ieiunosin domum suam, deficient in via; et quidam ex eis de longe venerunt ”. |
4 ויענו אתו תלמידיו מאין יוכל איש להשביע את אלה פה במדבר לחם | 4 Etresponderunt ei discipuli sui: “ Unde istos poterit quis hic saturare panibusin solitudine? ”. |
5 וישאל אותם כמה ככרות לחם יש לכם ויאמרו שבע | 5 Et interrogabat eos: “ Quot panes habetis? ”. Quidixerunt: “ Septem ”. |
6 ויצו את העם לשבת לארץ ויקח את שבע ככרות הלחם ויברך ויפרס ויתן אותם לתלמידיו לשום לפניהם וישימו לפני העם | 6 Et praecipit turbae discumbere supra terram; etaccipiens septem panes, gratias agens fregit et dabat discipulis suis, utapponerent; et apposuerunt turbae. |
7 ויהי להם מעט דגים קטנים ויברך ויאמר לשום לפניהם גם את אלה | 7 Et habebant pisciculos paucos; etbenedicens eos, iussit hos quoque apponi. |
8 ויאכלו וישבעו וישאו מן הפתותים הנותרים שבעת דודים | 8 Et manducaverunt et saturati sunt;et sustulerunt, quod superaverat de fragmentis, septem sportas. |
9 והאכלים היו כארבעת אלפי איש וישלחם | 9 Erant autemquasi quattuor milia. Et dimisit eos.
|
10 אז ירד באניה עם תלמידיו ויבא אל גלילות דלמונתא | 10 Et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha. |
11 ויצאו הפרושים ויחלו להתוכח אתו וישאלו מעמו אות מן השמים והם מנסים אתו | 11 Et exierunt pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signumde caelo, tentantes eum. |
12 ויאנח ברוחו ויאמר מה הדור הזה מבקש לו אות אמן אמר אני לכם אם ינתן אות לדור הזה | 12 Et ingemiscens spiritu suo ait: “ Quid generatioista quaerit signum? Amen dico vobis: Non dabitur generationi isti signum ”. |
13 ויעזב אותם וירד באניה וישב ויעבר אל עבר הים | 13 Et dimittens eos, iterum ascendens abiit trans fretum.
|
14 וישכחו לקחת אתם לחם ולא היה להם באניה בלתי אם ככר לחם אחת | 14 Et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi. |
15 ויזהר אותם לאמר ראו השמרו לכם משאר הפרושים ומשאר הורדוס | 15 Et praecipiebat eis dicens: “ Videte, cavete a fermento pharisaeorum etfermento Herodis! ”. |
16 ויחשבו ויאמרו איש אל רעהו על כי לחם אין אתנו | 16 Et disputabant ad invicem, quia panes non haberent. |
17 וידע ישוע ויאמר להם מה תחשבו על כי לחם אין לכם העוד לא תשכילו ולא תבינו ולבכם עודנו מטמטם | 17 Quo cognito, ait illis: “ Quid disputatis, quia panes non habetis? Nondumcognoscitis nec intellegitis? Caecatum habetis cor vestrum? |
18 עינים לכם ולא תראו ואזנים לכם ולא תשמעו ולא תזכרו | 18 Oculos habentesnon videtis, et aures habentes non auditis? Nec recordamini, |
19 כאשר פרסתי את חמשת ככרות הלחם לחמשת אלפי איש כמה סלים מלאי פתותים נשאתם ויאמרו אליו שנים עשר | 19 quando quinquepanes fregi in quinque milia, quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? ”.Dicunt ei: “ Duodecim ”. |
20 ובשבע לארבעת אלפי איש כמה דודים מלאי פתותים נשאתם ויאמרו אליו שבעה | 20 “ Quando illos septem in quattuor milia, quotsportas plenas fragmentorum tulistis? ”. Et dicunt ei: “ Septem ”. |
21 ויאמר אליהם איך לא תבינו | 21 Etdicebat eis: “ Nondum intellegitis? ”.
|
22 ויבא אל בית צידה ויביאו אליו איש עור ויתחננו לו לגעת בו | 22 Et veniunt Bethsaida. Et adducunt ei caecum et rogant eum, ut illum tangat. |
23 ויאחז ביד העור ויוליכהו אל מחוץ לכפר וירק בעיניו וישם את ידיו עליו וישאלהו לאמר הראה אתה דבר | 23 Et apprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum; et exspuens in oculoseius, impositis manibus ei, interrogabat eum: “ Vides aliquid? ”. |
24 ויבט ויאמר אראה את בני האדם כי מתהלכים כאילנות אני ראה | 24 Etaspiciens dicebat: “ Video homines, quia velut arbores video ambulantes ”. |
25 ויוסף לשום את ידיו על עיניו ותפקחנה עיניו וירפא וירא הכל היטב עד למרחוק | 25 Deinde iterum imposuit manus super oculos eius; et coepit videre etrestitutus est et videbat clare omnia. |
26 וישלחהו אל ביתו לאמר אל תבא בתוך הכפר ואל תדבר לאיש בכפר | 26 Et misit illum in domum suam dicens:“ Nec in vicum introieris ”.
|
27 ויצא ישוע ותלמידיו ללכת אל כפרי קיסרין של פילפוס ויהי בדרך וישאל את תלמידיו ויאמר אליהם מה אמרים עלי האנשים מי אני | 27 Et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi; et invia interrogabat discipulos suos dicens eis: “ Quem me dicunt esse homines?”. |
28 ויענו ויאמרו יוחנן המטביל ויש אמרים אליהו ואחרים אמרים אחד מן הנביאים | 28 Qui responderunt illi dicentcs: “ Ioannem Baptistam, alii Eliam, aliivero unum de prophetis ”. |
29 וישאל אתם לאמר ואתם מה תאמרו עלי מי אני ויען פטרוס ויאמר אליו אתה הוא המשיח | 29 Et ipse interrogabat eos: “ Vos vero quem medicitis esse? ”. Respondens Petrus ait ei: “ Tu es Christus ”. |
30 ויצו אתם בגערה לבלתי דבר עליו לאיש | 30 Etcomminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
|
31 ויחל ללמדם כי צריך בן האדם לענות הרבה וימאס על ידי הזקנים והכהנים הגדולים והסופרים ויומת ומקצה שלשת ימים קום יקום | 31 Et coepit docere illos: “ Oportet Filium hominis multa pati et reprobari asenioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres diesresurgere ”; |
32 והוא בגלוי דבר את הדבר הזה ויקחהו פטרוס ויחל לגער בו | 32 et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus coepitincrepare eum. |
33 ויפן אחריו ויבט את תלמידיו ויגער בפטרוס לאמר סור מעל פני השטן כי אין לבך לדברי האלהים כי אם לדברי האדם | 33 Qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petroet dicit: “ Vade retro me, Satana, quoniam non sapis, quae Dei sunt, sed quaesunt hominum ”.
|
34 ויקרא אל העם ואל תלמידיו ויאמר אליהם החפץ ללכת אחרי יכחש בנפשו וישא את צלבו וילך אחרי | 34 Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: “ Si quis vult post mesequi, deneget semetipsum et tollat crucem suam et sequatur me. |
35 כי כל אשר יחפץ להושיע את נפשו תאבד נפשו ממנו וכל אשר תאבד לו נפשו למעני ולמען הבשורה הוא יושיענה | 35 Qui enimvoluerit animam suam salvam facere, perdet eam; qui autem perdiderit animam suampropter me et evangelium, salvam eam faciet. |
36 כי מה יסכן לאדם כי יקנה את כל העולם ונשחתה נפשו | 36 Quid enim prodest homini, silucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae? |
37 או מה יתן איש פדיון נפשו | 37 Quid enim dabit homocommutationem pro anima sua? |
38 כי כל איש אשר הייתי אני ודברי לו לחרפה בדור הנאף והחוטא הזה אף הוא יהיה לחרפה לבן האדם בבואו בכבוד אביו עם המלאכים הקדושים | 38 Qui enim me confusus fuerit et mea verba ingeneratione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cumvenerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis ”.
|