1 בני לחכמתי הקשיבה לתבונתי הט אזנך | 1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου? |
2 לשמר מזמות ודעת שפתיך ינצרו | 2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν. |
3 כי נפת תטפנה שפתי זרה וחלק משמן חכה | 3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου? |
4 ואחריתה מרה כלענה חדה כחרב פיות | 4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος. |
5 רגליה ירדות מות שאול צעדיה יתמכו | 5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην. |
6 ארח חיים פן תפלס נעו מעגלתיה לא תדע | 6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι. |
7 ועתה בנים שמעו לי ואל תסורו מאמרי פי | 7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου. |
8 הרחק מעליה דרכך ואל תקרב אל פתח ביתה | 8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης, |
9 פן תתן לאחרים הודך ושנתיך לאכזרי | 9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας? |
10 פן ישבעו זרים כחך ועצביך בבית נכרי | 10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου, |
11 ונהמת באחריתך בכלות בשרך ושארך | 11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι, |
12 ואמרת איך שנאתי מוסר ותוכחת נאץ לבי | 12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους, |
13 ולא שמעתי בקול מורי ולמלמדי לא הטיתי אזני | 13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με. |
14 כמעט הייתי בכל רע בתוך קהל ועדה | 14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης. |
15 שתה מים מבורך ונזלים מתוך בארך | 15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου? |
16 יפוצו מעינתיך חוצה ברחבות פלגי מים | 16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας? |
17 יהיו לך לבדך ואין לזרים אתך | 17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου? |
18 יהי מקורך ברוך ושמח מאשת נעורך | 18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου. |
19 אילת אהבים ויעלת חן דדיה ירוך בכל עת באהבתה תשגה תמיד | 19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης. |
20 ולמה תשגה בני בזרה ותחבק חק נכריה | 20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας; |
21 כי נכח עיני יהוה דרכי איש וכל מעגלתיו מפלס | 21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου. |
22 עוונותיו ילכדנו את הרשע ובחבלי חטאתו יתמך | 22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι. |
23 הוא ימות באין מוסר וברב אולתו ישגה | 23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι. |