ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 8

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση	1 Does not Wisdom call, and Understanding raise her voice?
2 επι γαρ των υψηλων ακρων εστιν ανα μεσον δε των τριβων εστηκεν	2 On the top of the heights along the road, at the crossroads she takes her stand;
3 παρα γαρ πυλαις δυναστων παρεδρευει εν δε εισοδοις υμνειται	3 By the gates at the approaches of the city, in the entryways she cries aloud:
4 υμας ω ανθρωποι παρακαλω και προιεμαι εμην φωνην υιοις ανθρωπων	4 "To you, O men, I call; my appeal is to the children of men.
5 νοησατε ακακοι πανουργιαν οι δε απαιδευτοι ενθεσθε καρδιαν	5 You simple ones, gain resource, you fools, gain sense.
6 εισακουσατε μου σεμνα γαρ ερω και ανοισω απο χειλεων ορθα	6 "Give heed! for noble things I speak; honesty opens my lips.
7 οτι αληθειαν μελετησει ο φαρυγξ μου εβδελυγμενα δε εναντιον εμου χειλη ψευδη	7 Yes, the truth my mouth recounts, but the wickedness my lips abhor.
8 μετα δικαιοσυνης παντα τα ρηματα του στοματος μου ουδεν εν αυτοις σκολιον ουδε στραγγαλωδες	8 Sincere are all the words of my mouth, no one of them is wily or crooked;
9 παντα ενωπια τοις συνιουσιν και ορθα τοις ευρισκουσι γνωσιν	9 All of them are plain to the man of intelligence, and right to those who attain knowledge.
10 λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου	10 Receive my instruction in preference to silver, and knowledge rather than choice gold.
11 κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν	11 (For Wisdom is better than corals, and no choice possessions can compare with her.)
12 εγω η σοφια κατεσκηνωσα βουλην και γνωσιν και εννοιαν εγω επεκαλεσαμην	12 "I, Wisdom, dwell with experience, and judicious knowledge I attain.
13 φοβος κυριου μισει αδικιαν υβριν τε και υπερηφανιαν και οδους πονηρων μεμισηκα δε εγω διεστραμμενας οδους κακων	13 (The fear of the LORD is to hate evil;) Pride, arrogance, the evil way, and the perverse mouth I hate.
14 εμη βουλη και ασφαλεια εμη φρονησις εμη δε ισχυς	14 Mine are counsel and advice; Mine is strength; I am understanding.
15 δι' εμου βασιλεις βασιλευουσιν και οι δυνασται γραφουσιν δικαιοσυνην	15 By me kings reign, and lawgivers establish justice;
16 δι' εμου μεγιστανες μεγαλυνονται και τυραννοι δι' εμου κρατουσι γης	16 By me princes govern, and nobles; all the rulers of earth.
17 εγω τους εμε φιλουντας αγαπω οι δε εμε ζητουντες ευρησουσιν	17 "Those who love me I also love, and those who seek me find me.
18 πλουτος και δοξα εμοι υπαρχει και κτησις πολλων και δικαιοσυνη	18 With me are riches and honor, enduring wealth and prosperity.
19 βελτιον εμε καρπιζεσθαι υπερ χρυσιον και λιθον τιμιον τα δε εμα γενηματα κρεισσω αργυριου εκλεκτου	19 My fruit is better than gold, yes, than pure gold, and my revenue than choice silver.
20 εν οδοις δικαιοσυνης περιπατω και ανα μεσον τριβων δικαιωματος αναστρεφομαι	20 On the way of duty I walk, along the paths of justice,
21 ινα μερισω τοις εμε αγαπωσιν υπαρξιν και τους θησαυρους αυτων εμπλησω αγαθων [21α] εαν αναγγειλω υμιν τα καθ' ημεραν γινομενα μνημονευσω τα εξ αιωνος αριθμησαι	21 Granting wealth to those who love me, and filling their treasuries.
22 κυριος εκτισεν με αρχην οδων αυτου εις εργα αυτου	22 "The LORD begot me, the first-born of his ways, the forerunner of his prodigies of long ago;
23 προ του αιωνος εθεμελιωσεν με εν αρχη	23 From of old I was poured forth, at the first, before the earth.
24 προ του την γην ποιησαι και προ του τας αβυσσους ποιησαι προ του προελθειν τας πηγας των υδατων	24 When there were no depths I was brought forth, when there were no fountains or springs of water;
25 προ του ορη εδρασθηναι προ δε παντων βουνων γεννα με	25 Before the mountains were settled into place, before the hills, I was brought forth;
26 κυριος εποιησεν χωρας και αοικητους και ακρα οικουμενα της υπ' ουρανον	26 While as yet the earth and the fields were not made, nor the first clods of the world.
27 ηνικα ητοιμαζεν τον ουρανον συμπαρημην αυτω και οτε αφωριζεν τον εαυτου θρονον επ' ανεμων	27 "When he established the heavens I was there, when he marked out the vault over the face of the deep;
28 ηνικα ισχυρα εποιει τα ανω νεφη και ως ασφαλεις ετιθει πηγας της υπ' ουρανον	28 When he made firm the skies above, when he fixed fast the foundations of the earth;
29 και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης	29 When he set for the sea its limit, so that the waters should not transgress his command;
30 ημην παρ' αυτω αρμοζουσα εγω ημην η προσεχαιρεν καθ' ημεραν δε ευφραινομην εν προσωπω αυτου εν παντι καιρω	30 Then was I beside him as his craftsman, and I was his delight day by day, Playing before him all the while,
31 οτε ευφραινετο την οικουμενην συντελεσας και ενευφραινετο εν υιοις ανθρωπων	31 playing on the surface of his earth; and I found delight in the sons of men.
32 νυν ουν υιε ακουε μου	32 "So now, O children, listen to me;
33 -	33 instruction and wisdom do not reject! Happy the man who obeys me, and happy those who keep my ways,
34 μακαριος ανηρ ος εισακουσεται μου και ανθρωπος ος τας εμας οδους φυλαξει αγρυπνων επ' εμαις θυραις καθ' ημεραν τηρων σταθμους εμων εισοδων	34 Happy the man watching daily at my gates, waiting at my doorposts;
35 αι γαρ εξοδοι μου εξοδοι ζωης και ετοιμαζεται θελησις παρα κυριου	35 For he who finds me finds life, and wins favor from the LORD;
36 οι δε εις εμε αμαρτανοντες ασεβουσιν τας εαυτων ψυχας και οι μισουντες με αγαπωσιν θανατον	36 But he who misses me harms himself; all who hate me love death."